30-05-2020: Vale Gier!

Kleine Mantelmeeuw met ring uit Noorwegen

Eigenlijk wilde ik vandaag naar de Zouweboezem fietsen, maar na het checken van de vogelsites gisteravond veranderde ik van gedachten en besloot gewoon op het dakterras te gaan zitten. Daar waren drie redenen voor: 1) er lijkt een invasie van Kruisbekken aan te komen (in ieder geval werden er gisteren langs de kust vele 10-tallen overvliegend gezien); 2) er zit een invasie van Roze Spreeuwen aan te komen (die zijn al gevorderd tot in Frankrijk - met vele tientallen -, Engeland en België) en 3) gisteren in de namiddag werd een groep van 16 Vale Gieren op diverse plekken in het westen van Nederland gezien.
Ik hoopte dat de Vale Gieren, die bij Vlaardingen waren gaan slapen, althans een deel van de groep, na het opvliegen in oostelijke richting zouden vliegen en zodoende over het dakterras van ondergetekende zouden komen, net als in 2007! Dan kun je zeggen dat die gedachte waarschijnlijk - hoogstwaarschijnlijk - ijdele hoop is, maar je kunt er ook gewoon voor gaan zitten. Ik begon vroeg, het was rustig met alleen wat lokale vogels, afgezien van een naar noordoost trekkende Huiszwaluw en idem Sijs. Die laatste was leuk, want erg laat, en ik dacht net dat deze Sijs het hoogtepunt van de ochtend zou worden toen ik om 08:45 een joekel van een roofvogel vanuit het westen zag komen aanvliegen, die gepest werd door kraaien, die zowat driemaal zo klein waren. Eigenlijk zag ik meteen dat het een Vale Gier was, en niet, bijvoorbeeld, een Zeearend. Profiel met kleine, lichte kop en donkere snavel, donkere staart die kort was maar verder uitstak dan de kop en gebogen vleugelachterrand  pasten totaal niet op Zeearend. Ik probeerde uiteraard om de vogel te fotograferen, maar mijn eenvoudige compactcamera heeft nu eenmaal moeite om ver weg vliegende vogels te vinden, en aangezien de vogel intussen achter een bomenrij dreigde te verdwijnen, besloot ik me te beperken tot kijken. Bruin lichaam, bruine ondervleugeldekveren, zwarte hand- en armpennen en... daar verdween de gier achter de bomenrij. Ik zal hier maar niet herhalen wat mijn verbale reactie op dit gegeven was, maar erg netjes was die niet, kan ik je gerust vertellen. Maar er was hoop, er kwam een eind aan de bomenrij en ik schatte in dat de vogel dan weer tevoorschijn zou komen in een soort open gat tussen deze en de volgende rij bomen. En jawel, dat gebeurde. Alleen was het licht intussen veranderd van schuin mee naar bijna pal tegen, zodat ik alleen nog het silhouet van de reus zag, die zonder een beweging van zijn vlak gehouden vleugels verder naar het oosten gleed, met nog steeds de pestende kraaien er achteraan.
Of mijn gier een van de 16 van gisteren is geweest? Wie weet. Voor zover ik kon nagaan zijn er maximaal 13 of 14 bij Vlaardingen opgevlogen. Dan ontbreken er dus 2 of 3 uit de groep van gisteren. Hoe het ook zij, het was alweer een topdag op trektelpost Dakterras!
En o ja, ik zou het bijna vergeten: de Kleine Mantelmeeuw hierboven is op 02-07-2013 geringd in Rauna, Farsund, Vest-Agder, Noorwegen. Het is de ondersoort intermedius.