12-05-2020: Geen Grote Kar, toch een mooie ochtend

Rietzanger bij Everdingen

Er zong al twee dagen een Grote Karekiet bij Everdingen, een grote zeldzaamheid in de regio, dus ik besloot dat ik er op af moest. Vanmorgen heel vroeg stapte ik daarom op de fiets en zette koers naar de uiterwaarden. Daar was nog meer te halen, realiseerde ik me: de Steenuil bijvoorbeeld, de Bosruiter misschien of een Paapje. En op de terugweg kon ik de Zomertortel van de Diefdijk misschien inrekenen. Want het wordt nu sprokkelen. De grote bulk aan zomervogels staat weer op de lijst, dus nu komt het aan op nog een paar late aankomers en de wat zeldzamere soorten. Onderweg kwam ik al een paar leuke dingen tegen, zoals een paar Roodborsttapuiten en een Nachtegaal.

Stiekeme Sprinkhaanzanger bij Everdingen

Toen ik op de Lekdijk arriveerde checkte ik eerst de Steenuilenkast: niks, nada, noppes. Het zit me niet mee met de Steenuilen dit jaar, mopperde ik wat in mezelf. Intussen had ik ook een hard hoofd gekregen in de Grote Karekiet, want het was fraai, stil en helder weer, ideaal voor een zangvogel om verder te trekken. En helaas, mijn vrees was terecht. Ter plekke stonden al twee vogelaars en de Grote Kar had zich nog niet laten horen. Ik wachtte nog een tijdje, maar realiseerde me dat het beest allang was gaan zingen als hij er nog had gezeten. Dus liep ik langzaam terug, zonnetje in de rug, en slaagde erin om een Bosruiter voor de jaarlijst te scoren en nog wat aardige foto's te maken.

Zanglijster bij Everdingen

Rietgors, Rietzanger, Zanglijster, ja zelfs de Sprinkhaanzanger wilde wel op de foto. Zo liep ik rustig terug naar mijn fiets, genietend van al het fraais dat er wel was. Op de terugweg checkte ik nog een keer de uilenkast en verdraaid! Daar zat de Steenuil lekker in het zonnetje voor z'n kast. Ik mocht hem een minuutje bekijken en een foto maken, en toen vloog hij weg. Dat was een gelukkige timing, mag ik wel zeggen.

Steenuiltje voor zijn huis

Op de terugweg kwam ik Johan Janssen nog tegen en we bespraken zijn ontdekking van de Grote Kar en de wielewalentoestand. Want het is duidelijk geworden dat op de bekende Leerdamse Wielewalenplek een volière staat die van de weg af niet te zien is, maar waarin wel twee mannetjes Wielewaal zitten... Jammer, maar helaas. De Zomertortel wilde niet direct meewerken, en ik was al laat, dus veel tijd stak ik er niet in. Ondanks de verdwenen Grote Kar was het toch weer een mooie ochtend geworden.

Mannetje Rietgors, Everdingen