27-05-2015: Kwartels zoeken

Een zingende Gele Kwikstaart. Hier in de streek geen alledaagse verschijning!

Vanmorgen vroeg was het droog en rustig weer en ik was van plan om het gebied rond de Gasthuisweg bij Asperen nog eens te checken op Kwartels of andere leuke onverwachte soorten, want het is een gebied dat er potentieel geschikt voor is. Helaas trof ik ze weer niet aan. Ook de Zomertortel en Spotvogel aan het eind van de Tiendweg waren verdwenen, maar wel zat de Gele Kwikstaart nog fanatiek te zingen, en waar vind je dat nog hier in de streek. Ook Grutto's, Kieviten, Scholeksters en Tureluurs waren volop aanwezig, hetgeen wel iets zegt over de kwaliteit van het gebied. Twee Ooievaars stapten rond en op een zekere plek heeft een Buizerdpaar blijkbaar een nest, want die komen altijd miauwend vlak boven me vliegen als ik er langs fiets.
Bij Acquoy werd een van de Steenuiltjes gepest door een Winterkoning en op Lappenheide liepen jonge Kluutjes rond te struinen, een leuk gezicht.

Bloeiende Gestreepte Witbol, een mooie grassoort.

24-05-2015: Vogels: +1. Vlinders: +1. Topdag!

Rietgors in de Jezuïtenwaai.

Ik had vandaag een afspraak met Chris om een dagje de natuur in te trekken en dat trof: gisteren verschenen er ineens allemaal leuke zeldzaamheden in het oosten des lands, die een mooi en productief rondje bijna garandeerden: Poelsnip bij Velp, Roodkopklauwier, Witvleugelsterns, Visarend bij de Jezuïtenwaai, Eurokanarie bij Venlo en Orpheusspotvogel bij Arcen. Konden we mooi ook eens langs een niet nader te noemen natuurgebiedje bij Groesbeek, waar je de Zilveren Maan kunt zien, en dat zou nog een nieuwe vlindersoort voor ons allebei zijn.
Het was voor het eerst van het jaar t-shirtjesweer vandaag en om kwart over zeven vertrokken we vol goede moed naar de Poelsnipplek. Maar helaas: bij aankomst hoorden we van mensen die er al sinds zeven uur stonden dat er geen spoor meer van de Poelsnip was aangetroffen. Toch nog een uurtje gewacht en gezocht onder het motto 'je weet maar nooit', maar dat leek na een tijdje zonde van onze tijd. We hadden voor dit scenario al een klein beetje gevreesd, want het was een mooie, heldere nacht geweest.

Grote Klaproos bij de Jezuïtenwaai.

Maar niet getreurd, er wachtten nog tal van andere mooie soorten op ons, met name bij de Jezuïtenwaai. Dan is het toch een beetje een tegenvaller als zowel die klauwier, de sterns en de arend in geen velden of wegen meer te bekennen zijn. Wel hadden we hier een zingende Grote Karekiet, wat leuk was, want die zie je ook niet bepaald iedere dag. Een pas uitgeslopen libel ging op de foto en bleek een Vroege Glazenmaker te zijn. Verder was het een mooi gebiedje, waar onder meer Blauwborst, Veldleeuwerik, Graspieper en nog veel meer vogelsoorten zongen, maar iets speciaals kwam er niet uit.

Yes! De Zilveren Maan wilde uiteindelijk zelfs op de foto!

Dan maar op naar Groesbeek, waar in een natuurgebiedje waarvan we de naam hier niet zullen noemen vanwege de kwetsbaarheid van de populatie, Zilveren Manen huizen. Nog even waarneming.nl checken voordat we het gebied inlopen: de Poelsnip is weer gezien! Verdraaid, wat nu gedaan? Toch maar eerst voor de Zilveren Maan, besloten we en dat was achteraf gezien een prima besluit. Begeleid door het gezang van Boompiepers en het gepiep van Grauwe Vliegenvangers liepen we naar de beste plek (ons aangewezen door een vriendelijk echtpaar) en na een aantal  minuten zag Chris de eerste vliegen! Daarna zagen we er nog een, en nog een. En er kwam er een naar ons toe, vloog over het pad, maar liet zich niet fotograferen. Maar uiteindelijk bleef er een in de berm zitten, zodat we aardige plaatjes van hem konden maken. Fantastisch, een gloednieuwe vlindersoort en nog op de foto ook!

Zilveren Maan!

Hoogste tijd voor een nieuwe poging op de Poelsnip, besloten we. De Eurokanarie en de Orpheusspotvogel stonden al op onze Nederlandse lijst en de Poelsnip was een nieuwe, dus die keus was snel gemaakt. Ter plekke heerste echter een sfeer van gelatenheid: de vogel was al zeker een uur niet meer gezien. We maakten ons op voor een lange zit, en dat werd het ook. Gelukkig scheen de zon en was de temperatuur aangenaam. Om kwart voor drie stonden we op het punt om het maar op te geven, want er was niets dat erop wees  dat de vogel zich op korte termijn zou laten zien. Maar zie: ineens werd er geroepen en ontstond er paniek, want de Poelsnip was gezien en zou zich nu achter een kleine pol riet bevinden. Na enige minuten van pure spanning zagen we ineens een kopje tevoorschijn komen en nog een keer, en nog een keer. Hebbes! Dat wil zeggen, we hadden een snip.

Bewijsplaatje van de Poelsnip.

Maar even later, een beetje opgepest door een Kauwtje, kwam de Poelsnip er ineens helemaal uit! Er konden zelfs foto's worden gemaakt en we zagen een forse, plompe snip met een relatief korte snavel en op mijn foto is zelfs nog iets te zien van de lichte vleugelstrepen. De ontlading was groot onder de aanwezige vogelaars (toch zeker wel een man/vrouw of dertig) en niet het minst bij ons. Zo konden we uiterst tevreden de thuisreis aanvaarden, met een nieuwe vlindersoort en een nieuwe resp. nieuwe Nederlandse vogelsoort.

17-05-2015: Van alles wat

Het Landkaartje, bepaald geen algemene verschijning bij ons in de streek.

Nadat ik vanmorgen heerlijk had ontbeten met Cilja, besloot ik maar weer eens naar de uiterwaarden te fietsen. Het was aardig weer, hoewel de westenwind alweer aantrok en het nog steeds te koel is, en gisteren was er opnieuw de Zilverplevier gezien. Die was vandaag opnieuw niet voor mij weggelegd, maar er was niettemin genoeg te beleven. Langs het fietspaadje dat evenwijdig aan de Diefdijk loopt zag ik bijvoorbeeld twee Lepelaars en hoorde een roepende Appelvink. Vlak na De Waaij gaat er een wandelpaadje naar links, waar ik wel vaker libellen ga zoeken. Vandaag vond ik er een prachtig Landkaartje, een vlindersoort die we hier niet veel tegenkomen in de streek. Ook Klein Geaderd Witje, Groot Koolwitje en Bont Zandoogje vlogen er, en van de libellen Vuurjuffer, Azuurwaterjuffer en Variabele Waterjuffer. Die laatste twee waren nog jaarsoorten.

De Kale Jonker staat alweer overal te bloeien.

In de uiterwaarden was de Zilverplevier weer nergens te bekennen. Ook de Kleine Geelpootruiter lijkt nu eindelijk vertrokken te zijn. Wel liepen er naast het gewone spul wat Oeverlopers en Groenpootruiters. De beide Roodborsttapuiten waren ook nog aanwezig, evenals de Grote Zilverreiger. Verder let ik dit jaar speciaal op planten. Vandaag waren er alweer veel bloeiende Kale Jonkers, Groot Streepzaad, Moeraskartelblad en Gele Morgenster. En zo werd het een dag met van alles wat, een all round natuurdag zogezegd.

Klein Geaderd Witje op Fluitenkruid.

Variabele Waterjuffer, met uitroeptekens op z'n borststuk.

Gemengd huwelijk.

Een van de twee Lepelaars van Acquoy.

15-05-2015: Cetti's Zangers veroveren de streek

Mannetje Tafeleend.

Vanmorgen een paar uurtjes langs de noordoever van de Linge gefietst omdat Chris langs die route gisteravond Bosuilen met jongen had gezien. Het goede nieuws is, dat ik inderdaad een mooie adulte Bosuil heb gezien, het slechte is dat de jongen onvindbaar waren. Waarschijnlijk zaten ze te goed verstopt of zaten ze vandaag in een andere boom. Maar ik was al blij met de volwassen Bosuil, want hoewel ik ze vaak genoeg hoor rond ons huis, was het alweer jaren geleden dat ik er een had gezien.
Langs de route zongen ook maar liefst drie verschillende Cetti's Zangers, die hun status in deze regio de laatste jaren razendsnel hebben opgeschroefd naar 'vrij algemeen'. Nou ja, dat is misschien ook weer een klein beetje overdreven, maar dit waren toch alweer nummers 6, 7 en 8, na de vogels bij De Waaij, de Nieuwe Zuiderlingedijk, Acquoisemeer en de twee langs de Zederikkade. Leuk hoor!
Ik kwam vandaag verder veel Bosrietzangers tegen, die duidelijk helemaal terug zijn, en ook onder meer een Spotvogel, een Sprinkhaanzanger, een Oeverloper en Zwarte Sterns.

14-05-2015: Wielewaal en meer

Kievit bij Lappenheide.

Het is niets dat het steeds vroeger licht wordt, als vogelaar moet je ook steeds vroeger je bed uit wil je nog een beetje kunnen genieten van de stilte en het gezang van de vogels. Het zingen wordt toch al merkbaar minder de laatste dagen, want veel vogels zitten te broeden en worden dan ineens een stuk zwijgzamer. Vanmorgen had ik een extra reden om vroeg op pad te gaan, want ik wilde dat mooie gebiedje bij Asperen, de omgeving van Detsteeg, Gasthuisweg en Nieuwe Steeg checken op Kwartels en Wielewalen. Voor beide soorten leek het me een prima gebied. Om zes uur fietste ik al door het gebied en om een lang verhaal kort te maken: ik vond geen Kwartels, maar wel een zingende Wielewaal! En aan het eind van de Tiendweg, waar die doodloopt op het moerasgebiedje langs de Nieuwe Zuiderlingedijk, zong zowel een Zomertortel als een Spotvogel. Dat moeten we hebben, nieuwe plekken voor leuke regiosoorten. Verder is het wel een mooi gebied voor weidevogels met veel Kieviten, Grutto's en Scholeksters, zowaar een zingende Veldleeuwerik en meerdere zingende Gele Kwikstaarten. Wel jammer dat de Paapjes onvindbaar waren langs de Gasthuisweg en waarschijnlijk dus toch doortrekkers waren. Op de terugweg nog even Lappenheide gecheckt, waar zes Kluten, vier Kleine Plevieren, een man Tafeleend en twee Oeverlopers huisden.

13-05-2015: Ook de Bosrietzanger is terug

Vrouwtje Roodborsttapuit wilde vandaag weleens op de foto.

Om zes uur vanmorgen zat ik alweer op de fiets richting de uiterwaarden van Everdingen, waar gisteren een Zilverplevier in zomerkleed was gemeld. Een Zilverplevier, zult u misschien denken, dat is toch een vrij gewone soort in Nederland? Dat klopt, maar hier in de regio is hij zeldzaam en ik heb hem dan ook nog niet op mijn Vijfheerenlandenlijst staan. Bovendien verwachtte ik dat de Bosrietzanger intussen wel terug zou zijn en die zou een jaarsoort zijn. Helaas was de Zilverplevier alweer vertrokken, maar ik vond wel twee zingende Bosrietzangers: een bij De Waaij en een in de polder Everdingen.
Andere vermeldenswaardige zaken: een Temmincks Strandloper kroop rond in de uiterwaarden, de Kleine Geelpootruiter is daar nog steeds aanwezig, twee Koekoeken zaten elkaar de hele tijd te pesten en het vrouwtje Roodborsttapuit dat schitterend voor me poseerde.
Op de terugweg vond ik langs het fietspad ter hoogte van Acquoy/De Geeren nog mijn eerste Argusvlinder van 2015.

En nog eentje van de achterkant.

11-05-2015: Vlinders en libellen zoeken op de Hoge Veluwe

Een Dodaars in zomerkleed liet zich mooi fotograferen op een van de vennetjes.

Het zou vandaag prachtig weer worden en Cilja en ik hadden nog een dagje onze handen vrij omdat hondje Chico in de kennel logeerde, dus besloten we om vandaag vlinders en libellen te gaan zoeken op de Hoge Veluwe, een plek waar we vroeger vaak kwamen, maar de laatste jaren is er een beetje de klad in gekomen.
Om elf uur waren we ter plekke bij de ingang Schaarsbergen en bij de eerste stop die we maakten hoorde ik zowel de Bonte Vliegenvanger als de Fluiter zingen, en die laatste was een jaarsoort. Een Groot Koolwitje en de eerste van zeven Citroenvlinders meldden zich.

Het Groentje, een prachtig vlindertje en tevens qua vlinders het hoogtepunt van ons uitstapje.

Het moet gezegd dat het niet meeviel wat er zoal aan vlinders vloog. Bij ons favoriete vlinderplekje, waar we in de loop der jaren al veel bijzondere soorten hebben gezien, was alles nog kaal en dor en we vonden er alleen een Groentje, waarmee we overigens wel blij waren. Het is een ontzettend mooi vlindertje en bij ons in de streek zie je ze niet. Ook qua vogels viel het vandaag wat tegen. Geen Boomleeuwerik, Boomvalk, Raaf, Kruisbek of Wespendief, die ik allemaal nog moest hebben voor de jaarlijst. Wel veel Veldleeuweriken, Roodborsttapuit, Boomklever, Kuif- en Zwarte Mees en Geelgors, ook leuk natuurlijk. En van de vlinders nog Hooibeestjes, Kleine Vuurvlinders en een Sint-Jacobsvlinder.
Nee, het hoogtepunt van de dag kwam uit de libellenhoek vandaag.

Maanwaterjuffer, een gloednieuwe soort voor ons!

Nadat we bij restaurant de Koperen Kop een bakkie hadden gedaan, liepen we de landschapstuin in, waarin een ven ligt waar altijd veel libellen en juffers zitten. Ik sloeg lekker aan het fotograferen en zag Vuurjuffers, Viervlekken en Bruine Winterjuffers, en ook een heleboel van die blauwe staafjes die je meestal eerst moet fotograferen voordat je ze op naam kunt brengen. Toen ik een paar van mijn foto's bekeek, zag ik op S1 een half maantje en twee horizontale streepjes, en dat was, meende ik, hét kenmerk voor Maanwaterjuffer, een soort die ik nog nooit had gezien! Thuis meteen gecheckt met de foto's en het boek erbij en jawel: ik had een heleboel Maanwaterjufferfoto's gemaakt.

En nog een, van de achterkant bezien.

Het spreekt vanzelf dat deze soort onze dag qua soorten helemaal goed maakte. Toen ook een Dodaarsje in zomerkleed zich nog leuk liet fotograferen, was ik qua soorten/fotografie toch helemaal tevreden. We bezochten verder nog het beeld van de Raadsman van Mendes da Costa, waaraan wij erg mooie herinneringen bewaren. En zo werd het een heerlijke dag op de Hoge Veluwe, ondanks dat er best nog wat meer vlinder- en vogelsoorten op de lijst hadden mogen staan.

Bruine Winterjuffers in love.

8 t/m 10-05-2015: Dutch Birding voorjaarsweekend!

Een verliefd paar Zilvermeeuwen fluistert elkaar lieve woordjes toe in de haven van Den Helder.

Op vrijdag 8 mei was ik al om vijf uur op. Dat was voor een goed doel, want die dag begon het Dutch Birding voorjaarsweekend op Texel en traditiegetrouw zijn Koert, René en ik dan van de partij. We hadden afgesproken in Heemstede, maar gelukkig checkte ik voordat ik naar het station ging nog even de NS-site, want er bleek een storing te zijn tussen Leiden en Haarlem. Daarom spraken we in tweede instantie toch maar in Den Helder af, temeer omdat er onderweg in Noord-Holland weinig te halen viel.
In Den Helder moest ik even wachten voordat de heren arriveerden, maar ik doodde de tijd door buiten alvast wat vogeltjes te scoren, waaronder een overtrekkende Appelvink en een zingende Braamsluiper.
Toen konden we de boot op en al snel diende mijn eerste jaarsoort zich aan: de Grote Stern. Achter de boot vloog verder niets bijzonders en aangekomen op Texel zetten we koers naar Dijkmanshuizen, waar al enkele dagen een Grauwe Franjepoot in volledig zomerkleed huisde.

Een van de vele Gele Kwikstaarten die we dit weekend zagen. Wat zijn ze toch mooi!

En jawel, de franjepoot zat er nog steeds en tolde als een dolleman rond in de plas. De eerste goeie soort was binnen! Er zaten ook veel Rosse Grutto's, we vonden een Noordse Stern en er zong onregelmatig een Spotvogel bij de naastgelegen boerderij. Allemaal jaarsoorten, dus dat was niet gek. Natuurlijk genoten we ook van vogels die niet nieuw waren voor de jaarlijst, zoals zomerkleed Steenlopers, vele Gele Kwikstaarten, zingende Veldleeuweriken en de alomtegenwoordige Kluten.
Onze volgende doelsoort was de Morinelplevier. Een standaardsoort tijdens het voorjaarsweekend, maar dat weekend is normaal gesproken wel de enige mogelijkheid voor ons om die soort op de jaarlijst te krijgen.
Langs de Hoofdweg, bij Bern, keken we tegen de zon in (het was trouwens lekker zonnig weertje vandaag) en de lucht trilde, wat het zoeken naar deze plevieren die meestal ver weg op het land staan niet eenvoudiger maakte. Maar uiteindelijk vond ik eerst drie, later nog een stuk of vijftien exemplaren die zich aardig lieten zien. Meer dan aardig zat er niet in dit weekend.

Gewone Vogelmelk, een plantje dat we regelmatig tegenkwamen dit weekend.

Het was alweer lunchtijd en die gebruikten we traditiegetrouw in restaurant De Robbenjager. Na de lunch keken we natuurlijk even over het gebiedje De Robbenjager en vonden meerdere Huiszwaluwen en zeker zeven Bosruiters, allebei weer jaarsoorten. Ook een Groenpootruiter stapte er rond.
In het Krimbos werd gedurende het weekend regelmatig een zingende Wielewaal gemeld. We hebben zeker vier pogingen ondernomen om die op de lijst te krijgen, maar - ik zal het maar meteen zeggen - dat is niet gelukt. In het fraaie, rustige bos dat vol stond met bloeiende Wilde Hyacinten genoten we wel van allerlei andere zangvogels, zoals Tuinfluiter, een Appelvink en een mooie Bonte Vliegenvanger die zich uitgebreid liet bekijken.
We reden naar Ottersaat, waar we hoopten Dwergsterns te vinden, maar die zaten er vandaag niet in. Wel Regenwulpen, en die zagen we veel en vaak dit weekend. Bij De Rede werden twee Witbuikrotganzen gemeld, maar die bleken bij aankomst niet meer aanwezig te zijn. De troostprijs - nou ja - in de vorm van twee Noordse Kwikstaarten was echter ook niet gek.

Een stelletje Gaaien in het Krimbos.

Bij de NIOZ hangt al een tijdje een onvolwassen Kuifaalscholver rond, die vaak op mast VH3 zou zitten. Maar wij konden hem vandaag niet vinden. We gingen maar inchecken in hotel De Branding in De Koog, een uurtje relaxen en, omdat er tot dan toe bitter weinig werd gemeld, besloten we Utopia te bezoeken. Hier zag ik buitengaats prachtige Zilverplevieren in zomerkleed en een zomerkleed Kanoet. Die laatste was weer een jaarsoort. De wandeling leverde verder geen nieuwe soorten op.
Op 9 mei ging de wekker om zes uur in kamer 23 van hotel De Branding. Het weer was drastisch omgeslagen: het waaide stevig uit het zuidwesten en het was bewolkt en koud. En dat weer zou vandaag de hele dag aanhouden. De beste optie leek om over zee te gaan kijken. Dus reden we voor het ontbijt naar de Westerslag, waar we onmiddellijk een groep van tenminste 17 Jan-van-Genten voor de kust zagen vissen. Dat was nog eens een mooi begin. Er vlogen regelmatig Zwarte Zee-eenden langs, die voor mij nog een jaarsoort waren, en ook passeerden er zeven Dwergsterns, die voor ons allemaal nieuw voor 2015 waren.

Kuifaalscholver op mast VH3, schuilend voor de harde wind.

Na het ontbijt probeerden we de Kuifali weer, maar die was weer niet te vinden. Er werd weer een Witbuikrotje gemeld, maar ook die bleek niet (meer) aanwezig. Bij Dijkmanshuizen zat nog wel steeds de Grauwe Franjepoot en we vonden er een Temmincks Strandloper, een erg leuke jaarsoort. We probeerden het Krimbos maar weer eens, maar vonden geen Wielewaal.

Na de lunch ging het beter. Langs de Hoofdweg zat een grote groep Rotganzen, waarin we eerst de Zwarte Rotgans vonden en, even later, de Witbuikrotgans. Alle Rotjes onder controle, dat is altijd weer een fijn gevoel. We stoven meteen door naar de NIOZ, omdat de Kuifaalscholver al enige tijd in zijn mast zou zitten. Onderweg zag ik een Kleine Zilverreiger opvliegen, en ter plekke bij de NIOZ zat daar inderdaad - eindelijk! - de onvolwassen Kuifaalscholver. Het was een erg leuk gezicht zoals hij daar zat en we bleven een tijdje van hem genieten en maakten wat foto's.

Vrouwtje Kneu in de duinen van Midden-Eierland.

We checkten de Mokbaai en liepen tussen de Horsmeertjes door, maar de wind werd steeds krachtiger en was ronduit onaangenaam. We besloten maar even naar het hotel te gaan om wat bij te komen. Er was nog steeds geen spannende soort gevonden, zodat we na een uurtje maar de plasjes aan de oostkant van het eiland gingen afrijden in de hoop op - bijvoorbeeld - Krombekstrandloper. We vonden wel een stuk of drie Noordse Sterns bij Ottersaat en nog een Groenpootruiter bij het Wagejot, maar verder kwamen we niet.

Op 10 mei stapten we weer om zes uur uit bed en even later liepen we wederom in het Krimbos, waar we ditmaal direct een zingende Zomertortel scoorden, en even later nog een. Dat was leuk. Maar de Wielewaal liet zich alweer niet vinden. We maakten een heerlijke wandeling langs de camping Sluftervallei, door de duinen van Midden-Eierland, waar talloze vogelsoorten aan het zingen waren. We zagen onder meer Nachtegaal, Tuinfluiter, Tapuit en Roodborsttapuit en hoorden de Braamsluiper, maar een prijswinnende soort, bijvoorbeeld een zeldzame klauwier, kwam er niet uit.

Er was ook hoegenaamd geen sprake van trek, zodat we begonnen te vrezen dat er dit weekend geen echte klapper uit zou komen.

Tapuit in de duinen van Midden-Eierland.

Desalniettemin was de wandeling heerlijk, en bovendien: de zon scheen weer volop vandaag wat het extra aangenaam maakte. We gingen ontbijten en jawel: precies op het goede moment, namelijk toen we klaar waren met ontbijten, kreeg ik via de app-groep de melding binnen van een mannetje Citroenkwikstaart op het Renvogelveld! Als een speer pakten we onze spullen in, checkten uit bij het hotel en reden met hoge snelheid en nog hogere verwachtingen naar het Renvogelveld. Gelukkig had de Citroenkwik op ons gewacht en uiteindelijk liet hij zich, vooral door de telescoop, fantastisch mooi zien. Het was inderdaad een mannetje, maar nog niet helemaal volwassen, want hij had nog wat zwarte tekening op z'n kop en wat bruinachtige veren in zijn vleugels. Maakte niet uit: het was een fantastische vogel, pas mijn tweede ooit!

Bewijsplaatje van de Citroenkwikstaart op het Renvogelveld.

Pfjoew, die zat in de tas en we besloten nog even te gaan uithijgen in de tuintjes. Daar was echter weinig actie, en toen we helemaal achterin liepen kwam er de melding binnen van een Roodstuitzwaluw die boven het Renvogelveld vloog... Natuurlijk spoedden we ons door het mulle zand zo snel als het ging weer terug, maar na wat heen en weer-geren raakte de vogel uit zicht en we slaagden er dan ook niet in om hem te zien. Jammer, maar niets aan te doen. We besloten naar Dorpzicht te gaan, waar ieder jaar de Spotvogel wel zingt. Bij aankomst zwom er een prachtig mannetje Mandarijneend in de sloot, weliswaar een exoot, maar toch een erg mooi vogeltje hoor. En inderdaad zong de Spotvogel weer uit volle borst. 

Het was alweer lunchtijd, en na de lunch gingen we nog op de melding van een Fluiter af bij Oosterend, maar die liet zich horen noch zien. We besloten om de boot maar te nemen, zodat we niet al te laat thuis zouden zijn. Dat lukte boven verwachting snel en voordat we het wisten stonden we weer op het vasteland, waar Koert en René me afzetten op station Den Helder. Het was weer een heerlijk weekend geweest, ondanks dat er slechts één echte topsoort uit kwam.

Portretje van een op de veerboot meeliftende tweede kalenderjaar Zilvermeeuw.

Scholekster, een van de meest karakteristieke vogels van Texel.

En nog een mannetje Gele Kwikstaart.

02-05-2015: Op een na 200 jaarsoorten

Vandaag wilden de Kuifeenden van Lappenheide weleens op de foto.

Het beloofde vandaag mooi weer te worden en hoewel ik maar een paar uurtjes de tijd had ging ik toch nog even op pad vanmorgen vroeg. Om kwart over zes was ik alweer op weg en omdat het zaterdag is en er op dat vroege uur nog geen auto's over de dijkjes scheurden was het extra genieten van alle zingende vogels. De zon scheen en er stond bijna geen wind, prima omstandigheden dus. Langs de Meerdijk volgde direct al een jaarsoort: mijn eerste zingende Braamsluiper van het jaar!
Ik fietste zonder stoppen door naar de plek van de Zomertortel, waar ik even checkte of die er nog was. En jawel, hij zat fanatiek te toerrr-toerrren. Een Kleine Bonte Specht roffelde op dit mooie plekje en 'mijn' Cetti's Zanger begroette me met een luide riedel. Ook een Blauwborst zat te zingen.
Onderweg had ik al twee Snorren, evenzovele Nachtegalen, Kleine Karekieten en een Sprinkhaanzanger.

En dit is vrouwtje Kuifeend.

Kortom, het was puur genieten. Ik fietste verder, want het Lingebos was mijn doel vandaag, waar ik hoopte de Wielewaal alweer te treffen. Maar ik stopte nog even bij Vogelswerf om te kijken naar de Zwarte Sterns, die nu met een tiental waren en de nestvlotjes al aan het innemen waren.
In het Lingebos zongen onder meer een Grote Lijster en een Tuinfluiter, maar van de Wielewaal nog geen spoor. Maar bij het pannenkoekenhuis wachtte een andere verrassing: een zingende Grauwe Vliegenvanger. Hoewel 'zingen' misschien een wat overdreven bewoording is voor de piepjes die de Grauwe Vlieg voortbrengt. Maar het is altijd leuk om hem weer tegen te komen en ook hij was een jaarsoort.
Op de terugweg keek ik nog even bij Lappenheide, waar onder meer twee Oeverlopers en een IJsvogel te zien waren, terwijl een paar Kuifeenden gewillig op de foto gingen. Om even voor negen uur was ik alweer thuis. Het waren een paar heerlijke uurtjes.
De jaarlijst staat nu op 199 soorten. Ik hoop dat mijn 200e de Gierzwaluw zal zijn. Want die vaste dakterrasgast is nog altijd niet gearriveerd bij ons. Vandaag is er een mooie dag voor. Ik kijk naar hem uit!
Naschrift: en jawel, ook in Leerdam zijn de Gierzwaluwen weer terug! Zojuist vijf stuks hoog boven ons dakterras. Heerlijk!

Een van de Tureluurs van Lappenheide.

01-05-2015: Paapjes en een Zomertortel in de regio

Zomaar twee Paapjes in de regio!

Vanmorgen om kwart over zes zat ik alweer op de fiets. Mijn doel was de Gasthuisweg bij Asperen, want stadsgenoot Kees Dekker had daar onlangs een Paapje gefotografeerd. Nu schatte ik de kans dat het beestje was blijven hangen niet erg groot in, per slot van rekening was het vast een doortrekker, maar je kunt het altijd proberen, nietwaar.
Ik keek eerst even bij Lappenheide, waar niets nieuws was te zien, behalve dat er twee Oeverlopers rondstapten, dus vervolgde ik snel mijn weg over de Meerdijk en dan bij Asperen linksaf en de Detsteeg in. Het landschap hier was onverwacht fraai: ruige extensief beheerde stukken land met veel kruiden en dientengevolge ook weidevogels als Grutto, Scholekster, Graspieper en Kievit.

Ook een Tapuit hield zich op langs de Gasthuisweg.

Ik herkende de plek waar Kees zijn foto's had gemaakt, maar geheel volgens verwachting was daar geen Paapje meer te bekennen. Echter, even verderop zat er ineens een groepje van een stuk of zeven Gele Kwikstaarten in de bomen en op de weg. Dat is altijd genieten, en terwijl ik ze checkte op Noordse Kwikken en ze probeerde te fotograferen, viel mijn oog ineens op een Tapuit, die rustig op een paaltje zat. Hopla, een jaarsoort! De kwikken hielden me lekker bezig, maar ik slaagde er niet in eentje fatsoenlijk op de plaat te krijgen. Maar toen ik er een met de kijker volgde, bleef mijn blik haken aan een vogeltje dat op een draadje zat: een Paapje! Even later bleken er zelfs twee te zitten. Een prachtige soort, die al jaren in aantal afneemt en die ik in mijn regio geloof ik nog niet eerder had gezien.

En ook nog een Zomertortel. Het kon niet op vanmorgen!

Na een tijd genieten en het maken van wat foto's fietste ik terug naar de Nieuwe Zuiderlingedijk om daar verder te vogelen. Op het tweede gedeelte zong ineens weer 'mijn' Cetti's Zanger. Ik fietste even naar de ouwe plek van 2012, omdat ik daar ook weleens Zomertortels heb gezien. En verdraaid, bovenin een van de dode bomen zat er een te zingen! Wat een heerlijk gehoor, het getoerrr van deze tortel en wat een geluk dat hij er ook dit jaar weer is, want er worden er helaas nog steeds heel wat afgeknald in onbeschaafde landen als Malta.
Terug fietste ik over het Appeldijkje, waar nog een mooie man Gekraagde Roodstaart zat te zingen. Zo werd het weer een prachtig ochtendje met drie jaarsoorten.

Een Blauwe Reiger in broedkleed poseerde in het slootje langs het kasteelbos van Heukelum.