zaterdag 11 september 2021

11-09-2021: Een laat broedgeval van Gierzwaluwen

Als groot Gierzwaluwenliefhebber ben ik natuurlijk erg blij met het feit dat deze prachtige vogels jaarlijks bij ons onder de dakpannen broeden. Vroeger zat het nest meestal vlak boven ons bed, zodat we het vertrek en de aankomst van de oudervogels en het gepiep van de jongen op de voet konden volgen. Tegenwoordig zitten ze bijna helemaal bovenin, vlakbij de nok. Niettemin is het hele gedoetje redelijk te volgen. Vanaf ons dakterras kunnen we de ouders het nest in en uit zien vliegen en vanaf ons bovenste balkonnetje horen we de jongen roepen. Dit jaar heeft ons Gierzwaluwenpaar blijkbaar besloten om er nog een extra nestje tegenaan te gooien, want op het moment dat ik dit schrijf zit er nog altijd een nest met jongen onder onze dakpannen! Het is dus heerlijk lang genieten van de Gierzwaluwen dit jaar! Ik ben benieuwd of we het uitvliegen van de jongen zullen kunnen aanschouwen, of dat ze misschien op een dag gewoon weg zijn. Ik hoop natuurlijk op het eerste!

P.s.: Maar helaas is het het laatste geworden. 11-09 was de laatste dag waarop ik ze heb gezien en/of de jongen heb gehoord. De dagen erna geen spoor meer. Dus ofwel de jongen zijn op de 12e uitgevlogen, of het nest is in de steek gelaten, hoewel ik daarvoor niet echt een goede reden kan bedenken. Ik hou het erop dat ons Giertjesgezinnetje nu onderweg naar Afrika is.

vrijdag 3 september 2021

03-09-2021: Graszanger en Zeearenden

 

Een van de Zeearenden die we in de Biesbosch zagen.

Eindelijk was het zover: voor het eerst sinds anderhalf jaar, sinds corona uitbrak, ben ik weer eens een dagje met René en Koert op pad geweest. Het was ouderwets gezellig en het werd lekker scoren vandaag. We begonnen in Vught, bij de Graszanger die daar al een tijdje zit. Eenmaal op de juiste plek hoorden we het beestje al snel zingen, en dat deed hij regelmatig, maar voordat we hem in de kijker kregen had het heel wat voeten in de aarde. Het was een regelrecht gluiperdje. Maar goed, na lange tijd wachten en speuren vloog de vogel uiteindelijk vlakbij ons over het pad en landde kort in een rietstengel.
Omdat de Woudaap van Wageningen niet meer werd gemeld, besloten we daarna het oorspronkelijke plan uit te voeren: naar de Biesbosch. Daar liepen we het pad af naar het uitkijkpunt bij polder Hardenhoek en kijk eens, daar zat een fraaie Zeearend op het slik! En het werd nog mooier, want boven de plas bleken nog eens vier Zeearenden te zweven! Wat een spektakel. Verder vonden we o.a. nog meer dan 30 Casarca's, 14 Grote Mantelmeeuwen en een Lepelaar. De Deeneplaatweg leverde verder niets op, en rond 1 uur hielden we het voor gezien. Het was een heerlijk ochtendje vogelen.