08-02-2011: Hamsteren

Na vier dagen stormachtig weer beloofde het vandaag eindelijk eens een echt mooie dag te worden. Een perfecte dag om een stukje door Zuid-Limburg te gaan fietsen, met als speciaal doel het Hamsterreservaat bij Sibbe, waar Grauwe Gorzen huizen, alsmede twee Strandleeuweriken, een Ruigpootbuizerd en allerlei ander leuk spul. Om tien voor half zeven zat ik in de trein, om tien over half negen stapte ik uit in Maastricht en een kwartiertje later OV-fietste ik door het Zuid-Limburgse heuvelland onder een stralend zonnetje. Nog voordat ik Bemelen had bereikt diende de eerste leuke soort zich aan: een wijfje Smelleken zat achter de zangvogeltjes aan! Die had ik een tijd niet gezien, en dus was ik erg blij met haar. Het leek wel lente, want onder meer Heggenmus, Zanglijster, Vink, Groene Specht en een paartje Torenvalk waren aan het zingen resp. baltsen. Op de Bemelerberg hoorde ik ineens het 'tsjik' van een Appelvink en even later had ik 'm in de kijker. Altijd een fijne soort! Hoewel het een flinke klim was, overbrugde ik de 8,5 km naar het Hamsterreservaat van Sibbe vrij snel. Het is een prachtig stuk land, dat reservaat. Extensief beheerde akkers met veel ruige randjes, bomen en struikgewas. Vrijwel direct had ik een groepje Kneutjes te pakken, waarvan ik later een grote groep van zeker 300 exemplaren vond. Ook een groepje Geelgorzen was snel gevonden; in totaal zag ik er zeker 65 vandaag. Minimaal acht Buizerden bevonden zich in het gebied, maar de Ruigpoot vond ik niet. Een Blauwe Kiekendief gleed over de akkers en even later kwamen er nog twee hoog overzeilen. Ik ontdekte 35 Kieviten die op de akkers stonden te rusten en een Vos lag in het zonnetje. Er waren veel Veldleeuweriken aanwezig, waarvan sommige ook al nu en dan zongen. Toen ik klaar was met mijn derde of vierde ronde door het reservaat kwam ik – net op tijd – een vogelend echtpaar tegen dat bekend was in het gebied en me de plek van de Grauwe Gorzen wees. Het kostte wat moeite maar dan heb je ook wat: uiteindelijk vond ik een Grauwe Gors, zittend in een boom, gestreepte borst met centrale donkere vlek vooruit. Daar was ik erg blij mee, want ik had deze soort al in geen jaren gezien. Toen ik terugkwam bij het begin zag ik de vogelaars over de akkers kijken met de telescoop, alsof ze iets hadden gevonden. En jawel, ik kon zo aanschuiven bij de twee Strandleeuweriken! Ook deze prachtige vogels had ik al in geen jaren gezien en omdat ik een tijdje door de telescoop mocht kijken kon ik ze fantastisch mooi zien. Toen was het tijd om de lange terugreis te aanvaarden. Het was een schitterende dag geweest met alweer vijf jaarsoorten.