Er zit al wekenlang een Azuurmees in Bergen (NH), maar tot vandaag was ik er niet toe gekomen om er op af te gaan. Eerst was het wekenlang vreselijk slecht weer en bovendien dacht men aanvankelijk met een kruising Azuur- x Pimpelmees van doen te hebben. Deze hybriden staan bekend onder de naam Pleske's Mees. Op dit moment is de algemene consensus dat het wel degelijk om een pure Azuurmees gaat en wel een van de ondersoort tianschanicus. Uiteraard is er ook weer de discussie of het wel een wilde vogel kan zijn, want Azuurmezen staan niet bepaald bekend als trekkers. In ieder geval is er aan de vogel niets te merken dat een aanwijzing zou kunnen zijn voor een verleden als kooivogel. Bovendien: het is een mooi en spannend beestje, en nu er in ieder geval weinig of geen discussie meer is over zijn identiteit moest ik er maar eens op af, vond ik zelf.
René en Koert zagen het plan ook wel zitten, en dus ontmoette ik mijn vogelvrienden vanmorgen om negen uur op station Castricum, waarna we verder reden naar een nevelig en grijs Bergen.
Ter plaatse waren al vier vogelaars aanwezig en de vogel was vlak voor onze komst al gezien op de vetbollen en pindanetjes die in een van de tuinen hangen. Dus posteerden we ons daar maar eens. Het wachten duurde lang, erg lang, maar tegen half elf werd er ineens geroepen vanuit het aangrenzende speeltuintje. We renden erheen en verdraaid, daar zat de Azuurmees tussen de takkentroep van een struikencomplex - hop hoog een berk in - heel even vrij zitten - en foetsie.
Dat was snel.
Veel te snel naar onze zin. Weliswaar zat de soort in de tas, maar deze vertoning had weinig weg van wat ik in gedachten had: langdurige blikken op een vrij zittende vogel en een leuke serie foto's. Dus begon het lange wachten bij de vetbollen opnieuw.
Maar helaas, de mees liet zich niet meer zien, en wij hadden maar beperkt de tijd. Om twaalf uur moesten we er vandoor met alleen die ene, korte waarneming. Maar goed, een mens moet blij zijn met wat hij heeft, en voor hetzelfde geld hadden we helemaal niets gehad vandaag. Je hoort mij dus verder niet klagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten