Even bijpraten

De vaste lezers van deze blog hebben ongetwijfeld gemerkt dat er al een tijdlang geen nieuwe blogs verschijnen. Dat heeft simpelweg als oorzaak dat ik er weinig zin meer in heb. Ik heb deze blog, en daarvoor Slamenietdood, jarenlang bijgehouden en op een zeker moment gaat de lol eraf. Dat punt diende zich dit jaar aan. Maar het jaar 2022 leverde een paar mooie nieuwe soorten voor Nederland op, en daar wil ik jullie toch even van op de hoogte brengen. Ten eerste, de Amerikaanse Goudplevier, ontdekt door Johan Jansen, die op 5 mei in de uiterwaarden van Everdingen verbleef. Dit is hem:

Ten tweede, de Purperkoet die heel lang verbleef nabij Kinderdijk. Op het eind van zijn lange verblijf hadden we hem toch nog te pakken:

En dan was er nog een longstayer, die bovendien een totaal nieuwe soort voor me was, de Italiaanse Mus van Garderen, deze schoonheid:

Dit waren mijn belangrijkste en leukste waarnemingen van het jaar 2022 tot nu toe. 

15 t/m 18 maart 2022: Een midweekje Drenthe met Cilja

 

Geelgors nabij Norg.

Op dinsdag 15 maart vertrokken Cilja en ik voor ons eerste uitstapje in twee jaar, en wel voor een kleine midweek naar Norg, een plaatsje ten noorden van Assen in Drenthe. We verbleven in de Norgerstee, een oude boerderij die is omgebouwd tot appartementen. Bij aankomst volgde meteen al een aangename verrassing, want de eigenaar vertelde dat er in de schuur achter ons verblijf een paar Kerkuilen huisde. De vogels zaten in een nestkast, maar 's avonds bij het uitvliegen waren ze goed te zien en te horen (helaas niet te fotograferen). Ik heb dus drie avonden op een rij Kerkuilen gezien en gehoord.

De eerste middag ging ik meteen even wandelen in de bossen bij ons verblijf en vond de Boomklever en twee Grote Lijsters als jaarsoorten. De volgende ochtend vroeg kon ik daar Goudhaan, Kruisbek, zingende Geelgors en idem Glanskop aan toevoegen, en ook zag ik nog een Appelvink.

De  eerste zingende Blauwborsten waren aanwezig in de Fochteloërveen.

Nu wil het geval dat er vlak voor ons vertrek een Bastaardarend was ontdekt in de Fochteloërveen. Aanvankelijk dacht ik dat dat gebied te ver weg zou liggen voor een bezoek, maar niets bleek minder waar: het was slechts een kwartiertje rijden vanaf ons verblijf! Na het ontbijt reden we ernaartoe. Ter plekke bleken er al snel meerdere Blauwborsten te zingen in het prachtige gebied, en ook een man Roodborsttapuit die gevonden werd door Cilja, werd fraai gezien. Rietgorzen en Veldleeuweriken zongen en terwijl ik  probeerde een Roodborsttapuit te platen, had ik ineens een fraaie Klapekster in beeld! Die wilde gelukkig wel op de foto.

Klapekster. Die poseerde mooi en langdurig voor ons.

Je begrijpt dat het intussen al een heel fijne vogeldag aan het worden was. En dat werd niet slechter toen Cilja een prachtige Sperwer vlak langs de weg ontdekte, die doodgemoedereerd bleef zitten toen ik hem vanuit de auto op de gevoelige plaat zette.

Alleen de Bastaardarend, die wilde niet echt vlotten.

Fraai poserende Sperwer vlak langs de weg.

Toen de arend rond de middag nog door niemand was gezien, gaven we het voorlopig op en reden terug naar Norg. Maar je zult het altijd zien: bij thuiskomst bleek de vogel toch weer te zijn gevonden! Dus, na een uurtje bijkomen en uitrusten, gingen we opnieuw naar de Fochteloërveen en na korte tijd zag ik de vogel even vliegen, erg ver weg. Twintig minuten later vloog hij dichterbij en liet hij zich langer zien, maar aardige foto's zaten er niet in en beter werd het die middag niet. Wel liet een schitterend mannetje Blauwe Kiekendief zich nog bewonderen. Tijdens een zoektocht naar Kraanvogels in de nabije omgeving vonden we nog wel een fotogenieke Geelgors en Graspieper, maar geen Kranen.

Fotogenieke Graspieper.

's Avonds lieten allebei de Kerkuilen zich zien terwijl ze de kast uit vlogen.

De donderdag stond in het teken van een bezoek aan het Drents Museum, waar het prachtige werk van Frida Kahlo te zien was. 's Middags liep ik nog even de bossen in en scoorde onder meer twee Grote Lijsters, een zingend Vuurgoudhaan en een opvliegende Houtsnip. O ja, en ook nog een zeer fotogenieke Roodborst!

Fotogenieke Roodborst.

's Avonds liet zich één Kerkuil zien, en er kon genoten worden van de volle maan. Op de laatste ochtend werd er verder niet veel bijzonders meer gezien. Het was een heel fijne korte vakantie geworden!

Volle maan boven Norg.

11-09-2021: Een laat broedgeval van Gierzwaluwen

Als groot Gierzwaluwenliefhebber ben ik natuurlijk erg blij met het feit dat deze prachtige vogels jaarlijks bij ons onder de dakpannen broeden. Vroeger zat het nest meestal vlak boven ons bed, zodat we het vertrek en de aankomst van de oudervogels en het gepiep van de jongen op de voet konden volgen. Tegenwoordig zitten ze bijna helemaal bovenin, vlakbij de nok. Niettemin is het hele gedoetje redelijk te volgen. Vanaf ons dakterras kunnen we de ouders het nest in en uit zien vliegen en vanaf ons bovenste balkonnetje horen we de jongen roepen. Dit jaar heeft ons Gierzwaluwenpaar blijkbaar besloten om er nog een extra nestje tegenaan te gooien, want op het moment dat ik dit schrijf zit er nog altijd een nest met jongen onder onze dakpannen! Het is dus heerlijk lang genieten van de Gierzwaluwen dit jaar! Ik ben benieuwd of we het uitvliegen van de jongen zullen kunnen aanschouwen, of dat ze misschien op een dag gewoon weg zijn. Ik hoop natuurlijk op het eerste!

P.s.: Maar helaas is het het laatste geworden. 11-09 was de laatste dag waarop ik ze heb gezien en/of de jongen heb gehoord. De dagen erna geen spoor meer. Dus ofwel de jongen zijn op de 12e uitgevlogen, of het nest is in de steek gelaten, hoewel ik daarvoor niet echt een goede reden kan bedenken. Ik hou het erop dat ons Giertjesgezinnetje nu onderweg naar Afrika is.

03-09-2021: Graszanger en Zeearenden

 

Een van de Zeearenden die we in de Biesbosch zagen.

Eindelijk was het zover: voor het eerst sinds anderhalf jaar, sinds corona uitbrak, ben ik weer eens een dagje met René en Koert op pad geweest. Het was ouderwets gezellig en het werd lekker scoren vandaag. We begonnen in Vught, bij de Graszanger die daar al een tijdje zit. Eenmaal op de juiste plek hoorden we het beestje al snel zingen, en dat deed hij regelmatig, maar voordat we hem in de kijker kregen had het heel wat voeten in de aarde. Het was een regelrecht gluiperdje. Maar goed, na lange tijd wachten en speuren vloog de vogel uiteindelijk vlakbij ons over het pad en landde kort in een rietstengel.

Omdat de Woudaap van Wageningen niet meer werd gemeld, besloten we daarna het oorspronkelijke plan uit te voeren: naar de Biesbosch. Daar liepen we het pad af naar het uitkijkpunt bij polder Hardenhoek en kijk eens, daar zat een fraaie Zeearend op het slik! En het werd nog mooier, want boven de plas bleken nog eens vier Zeearenden te zweven! Wat een spektakel. Verder vonden we o.a. nog meer dan 30 Casarca's, 14 Grote Mantelmeeuwen en een Lepelaar. De Deeneplaatweg leverde verder niets op, en rond 1 uur hielden we het voor gezien. Het was een heerlijk ochtendje vogelen.

24-08-2021: Een dagje Hoge Veluwe met Cilja

Kleine Vuurvlinder en Bruine Vuurvlinder

Gisteren waren Cilja en ik 14 jaar getrouwd, en dus besloten we een dagje naar de Hoge Veluwe te gaan, waar we speciale herinneringen hebben liggen. Leuke bijkomstigheid was dat er in die regionen al een tijdje zowel een Lammergier als een Steenarend worden gezien. Maar die zaten er, ondanks dat we er wat tijd in gestoken hebben, niet in. Qua vogels wel veel raven, een Kuifmees en een Kleine Bonte Specht, maar de vlinders stalen de show vandaag, en vooral het duo hierboven: de Kleine en de Bruine Vuurvlinder gezellig samen op één plant. Verder qua vlinderjaarsoorten nog de Heivlinder, het Hooibeestje en het Icarusblauwtje kunnen toevoegen. Het was heerlijk weer, het was gezellig en dus een heel geslaagde dag!

15-08-2021: Kleine Zilverreigers

In de zomermaanden verblijven er altijd een of meer Kleine Zilverreigers in de uiterwaarden van Everdingen. Momenteel zijn dat er zeker drie. Daar kwam gisteravond nog een waarneming van een Rode Ibis bij, weliswaar een escape, maar ook een buitengewoon fraai beest dat ik graag op de foto zou krijgen. Hoogste tijd dus voor een bezoekje. Gelukkig wilde Cilja ook wel ff mee, zodat ik niet hoefde te fietsen. Bij aankomst kwam er meteen een Kleine Zilverreiger in beeld, altijd een leuke jaarsoort. Later vonden we een tweede. Ook drie Grote Zilverreigers lieten zich zien, evenals onder meer 13 Lepelaars en een paar Visdieven. Helaas bleek de Rode Ibis te zijn verdwenen. Niettemin was het even een heerlijk uitstapje.

11-07-2021: Zwartkopmeeuw over ons dakterras

Ik heb er dit jaar lang op moeten wachten - vorig jaar had ik er alleen in het voorjaar al een stuk of acht - maar vandaag was het zover: speurend tussen de meeuwen die hoog over en rond ons dakterras zweefden, ontdekte ik een mooie adulte Zwartkopmeeuw. De vogel liet zich heel aardig zien, maar toen ik mijn fototoestel van binnen had gehaald, was ie verdwenen. Jammer, maar niks aan te doen. Zo druppelen er zelfs in de 'saaie' julimaand nog leuke jaarsoorten binnen!

04-07-2021: Wespendief over ons dakterras

 

De Wespendief cirkelde een tijdje fraai boven ons dakterras.

Vanmorgen deden we even een bakkie koffie buiten, en zoals gewoonlijk neem ik dan voor de zekerheid mijn kijker mee. Want je weet maar nooit! En kijk eens aan, daar kwam een schitterende Wespendief aangevlogen die minutenlang boven ons dakterras bleef cirkelen en zich leuk liet fotograferen. Een fijne jaarsoort!

03-07-2021: Dwergaalscholver bij Everdingen!

 

Dwergaalscholver bij Everdingen. De regiosoort van het jaar!

Er zat al twee dagen lang een Dwergaalscholver in de uiterwaarden bij Everdingen, maar ja, dan moet je wel even tijd hebben om erop af te gaan. Mijn hoop was gevestigd op vandaag, en gelukkig werd de vogel al vroeg weer gemeld, dus stapte ik op de fiets en trapte zo snel mogelijk naar de plek waar het beestje zou zitten. Helaas, ter plaatse was ik de enige vogelaar en Dwergje was in geen velden of wegen te bekennen. Er kwam een andere vogelaar aan, die zei dat een stukje terug een heleboel auto's stonden zodat de vogel daar misschien wel zat. Ik fietste dus terug, om ter plekke te horen dat de vogel intussen weer op z'n oude stek zat. Dus weer terug gefietst en jawel! Daar zat het prachtige Dwergaalscholvertje op een tak z'n vleugels te drogen. De afstand was behoorlijk groot, maar toch slaagde ik erin mijn beste Dwergaalscholverfoto ooit te maken. Het was mijn tweede in Nederland en uiteraard was de vogel een nieuwe regiosoort. 

03-06-2021: De Trekduif achterna?

 

Zingende Zomertortel

Kortgeleden kreeg ik een tip (bedankt, Kees) over de locatie van een zingende Zomertortel in de regio, niet ver van de plek waar ik 'm altijd had. De Zomertortel: een prachtig duifje dat in Nederland steeds zeldzamer wordt, want helaas is het een trekvogel, en wij kunnen ze hier beschermen wat we willen, maar op de trek worden ze door Fransen, Italianen, Maltezers, Noordafrikanen en god weet wie massaal uit de lucht geknald. Het is dan ook best een soort wonder dat er toch ieder jaar nog eentje (eigenlijk twee, want het gaat om een paartje) in deze omgeving aanwezig is. Maar ik ben toch bang dat deze fraaie soort in het huidige tempo van achteruitgang hard op weg is om een soort Europese Trekduif te worden. Enfin. Vanmorgen ging ik even kijken op de plek en het duurde niet lang voordat het Zomertorteltje kwam aanvliegen en boven in een berk ging zitten toerrrren. En dat is altijd weer een hoogtepunt in het vogeljaar. Ik bleef er uiteraard een tijdje van genieten en pikte op de terugweg nog een zingende Gekraagde Roodstaart op, en die zie ik in de regio toch ook niet vaak.

P.s.: rond de middag hing er ineens een Visarend boven ons dakterras, die langzaam cirkelend naar noord verdween. Een erg late!

Gekraagde Roodstaart. Met tegenlicht, maar toch.

29-05-2021: Witvleugelstern en Kokardezaagbek, twee nieuwe regiosoorten op één dag

 

Witvleugelstern op nestvlotje.

Van de week werd ik getipt over het feit dat er een paartje Witvleugelsterns tussen de Zwarte Sterns in de Zouweboezem zou zitten. Dat op zich was al reden genoeg om de lange fietstocht te maken, maar als bonussoort zat er ook nog het mannetje Kokardezaagbek. Die (bewezen ongeringde) vogel hangt hier al een tijdje rond, maar ik had 'm nog steeds niet gezien. Enfin, het zou prima weer worden vandaag, dus om halfzes zat ik al op de fiets. De reis schoot lekker op en voor ik het wist stond ik met een paar andere vogelaars op het platformpje in de Zouwe. Het duurde even, 20 minuutjes misschien, maar toen kwam er ineens een prachtige adulte Witvleugelstern aangevlogen die landde op een van de vlotjes vlakbij ons! Zo, het uitstapje was nu al geslaagd. 

Het mannetje Kokardezaagbek. Missie volledig geslaagd.

Intussen had ik ook al soortjes als Purperreiger, Bruine Kiekendief, Snor, Cetti's Zanger en natuurlijk Zwarte Stern gescoord. Aangezien het steeds drukker werd bij het platform, besloot ik naar het kijkscherm te lopen om te zien of Kokar daar aanwezig was. Maar helaas, behalve een Grote Zilverreiger was er weinig opwindends te zien. Ik liep maar terug, ging een stukje polder Achthoven in en zag en hoorde een fraaie Spotvogel, die ook nog op de plaat wilde, zij het schoorvoetend. Nadat ik een stuk richting de parkeerplaats was gelopen, besloot ik nog een keer het kijkscherm te checken. En verdraaid, daar zat meneer Kokar op een tak van een struik. Ver weg, maar onmiskenbaar. Dat betekende dat mijn missie volledig was geslaagd: twee nieuwe regiosoorten op één dag! En daarbij ook lekkere jaarsoorten natuurlijk.

Mannetje Tafeleend werkte lekker mee.

Ik liep Johan tegen het lijf die me nog tipte over een paar Grauwe Vliegenvangers. Ik wist er eentje in de kijker te krijgen. Daarna besloot ik de terugreis te aanvaarden, Langs het fietspad dat langs de Zouwe loopt vond ik zowaar een Appelvink, wellicht twee. Gezien de tijd, eind mei, zou je toch denken dat die daar broeden. Tussen Leerbroek en Leerdam kwam er nog een Casarca overgevlogen in gezelschap van twee Nijlganzen. En zo werd het weer een ontzettend leuk uitstapje.

De Spotvogel zong uit volle borst, maar zat wel onder slecht licht.

13-05-2021: Jonge Raven

 

Mevrouw Bruine Kiek wilde wel even poseren langs de Nieuwe Zuiderlingedijk

Het was vandaag Hemelvaartdag en het beloofde eindelijk weer eens lekker weer te worden, dus vanmorgen vroeg fietste ik via de Oude Zuiderlingedijk naar de Nieuwe, met als doelsoorten de Bosrietzanger en de Zomertortel, en hopelijk nog een bonus in de vorm van bijvoorbeeld een Boomvalk. De Bosriet was simpel: meteen op de Oude dijk zat er al eentje te zingen, en later vandaag had ik er nog een paar. Toen was het op naar het einde van de Nieuwe Zuiderlingedijk, waar ik eerst langs de Ravenplek ging, die ook altijd de Zomertortelplek was. Maar helaas, er was in geen velden of wegen een Zomertortel te bekennen. Dat betekent niet veel goeds, want het was een van de laatste plekken in de regio. Hopelijk komt die van de Diefdijk nog terug dit jaar.

Oude Raaf (l.) en twee jonge vogels

Het was vanmorgen nogal nevelig, wat de roep van de Raaf nog iets extra magisch gaf. En kijk eens aan: een oudervogel en twee uitgevlogen jongen zaten in de bomen aan de rand van het bosje! De oudervogel riep constant zenuwachtig, dus ik viel ze maar niet te lang lastig. Maar leuk was het wel, want ik had nog niet eerder jonge Raven gezien hier. Ik fietste door naar de Lingebocht. Onderweg kon ik een zingende Snor mooi bekijken en een vrouw Bruine Kiekendief fotograferen. Bij de vlotjes in de bocht vlogen minstens 14 Zwarte Sterns roepend heen en weer, wat een heerlijk gezicht! Ook vond ik vandaag maar liefst vier zingende Nachtegalen. Op de terugweg bij Lappenheide weinig bijzonders, maar wel liet een Houtduif zich portretteren.

Houtduivenportret

09-05-2021: De Snor, een onverwachte nieuwe dakterrassoort

Sinds ongeveer een week zit er in een rietkraag aan de overkant van de Linge (en van ons dakterras) een Snor te zingen. Het is naar Snor-begrippen maar een armetierig rietkraagje, maar het beest zingt regelmatig zeer fanatiek. Vandaag was hij helemaal door het dolle, ik hoorde hem bijna de hele dag. Dat is dus een dakterrassoort die ik niet 1-2-3 had verwacht! Ander nieuws: vrijdag zat er een Bontbekplevier bij Lappenheide die ik even heb opgehaald. Leuke soort die ik al een tijd niet meer had gezien. Gisterochtend een fietstocht naar het eind van de Nieuwe Zuiderlingedijk gemaakt en daar de Grauwe Vliegenvanger, zeven Zwarte Sterns en bij de Ravenplek een zingende Gekraagde Roodstaart en een van de Raven gezien. Verder nog Snorren op drie plekken waar ik ze nooit eerder heb gehoord, het is dus blijkbaar een goed Snorrenjaar. 

01-05-2021: Grote Karekiet, een nieuwe regiosoort

 

Sprinkaanzanger, open en bloot zingend op een hoopje stro op een paar meter afstand, zo zie je ze niet vaak!

Hoewel het nog steeds koud is en de wind maar uit noordelijke richtingen blijft komen, zou het vandaag toch een aardige dag worden, en aangezien er deze week weer allerlei leuks in de uiterwaarden van Everdingen was gezien, besloot ik daarheen te gaan. Mijn hoofddoel was de Grote Karekiet die er al drie dagen ter plaatse was. Ik zat alweer vroeg op de fiets en rond zeven uur arriveerde ik al ter plekke. Aan het begin van het pad zat direct een Tuinfluiter te zingen, jaarsoort nr. 1. Later zag ik er nog een. Ik liep rustig verder en na een tijdje vond ik de tweede jaarsoort: drie Bosruiters, altijd leuk. Net voorbij het eerste putje zag ik een vogel op het hek zitten en jawel, het was het mannetje Paapje, dat er gisteren ook al zat, jaarsoort nr. 3. Dat ging uitstekend!

Mannetje Paapje op het hek.

Bij de tweede put aangekomen bleef ik een tijd staan, want dit was de plek van de Grote Kar. Samen met twee andere vogelaars luisterde ik, maar de vogel liet zich niet horen. Wel zag ik op het slik een mooie Tapuit zitten, jaarsoort nr. 4 alweer. Het was een heldere nacht geweest en ik was er na enige tijd vrij zeker van dat de Kar gewoon was verder getrokken. Maar zie: een klein stukje verder zat de Grote Karekiet toch te zingen! Een beetje binnensmonds, dat wel, maar prima herkenbaar. Een fijne nieuwe regiosoort, en een die ik sowieso al tijden niet meer had gezien of gehoord. Bovendien jaarsoort nr. 5!

Graspieper op een paaltje.

Terwijl we daar stonden te luisteren en te kijken zagen we nog meer leuks, waaronder twee Temmincks Strandlopers, ook al eentje die ik maar zelden zie in de regio. Jaarsoort nr. 6. Ook een Zwarte Ruiter, twee Groenpootruiters en nog wat Bosruiters lieten zich zien. De Gierzwaluwen die laag rond vlogen zijn eveneens het vermelden waard. Heerlijk dat ze er weer zijn! Uiteindelijk liep ik verder en bij de T-splitsing zat een ongelooflijk fotogenieke en tamme Sprinkhaanzanger te zingen op een hoopje stro! Zo zie je ze niet vaak, en de vogel ging dan ook dankbaar op de foto. Het vermelden waard zijn ook de Huiszwaluw die ik nog zag en op de terugweg vond ik bij Acquoysemeer zowaar mijn eerste zingende Spotvogel van 2021,  jaarsoort nr. 7! 

Nog een keer de tamme Sprinkhaanzanger. Wat een fotomodel!

24-04-2021: Reuzenstern bij Everdingen!

 

De Braamsluiper wilde vandaag wel op de foto.

Vanmorgen om half zeven zat ik al op de fiets, onderweg naar de uiterwaarden van Everdingen. Het werd de hoogste tijd dat ik daar weer eens ging kijken, want er was van alles te halen voor de jaarlijst. De laatste tijd werden er steeds Dwergmeeuwen gezien, een soort die ik nog altijd mis voor de regiolijst, en gisteravond zat er een Reuzenstern. Verder hoopte ik op de Steenuil, leuke steltlopers, de Snor die er al een paar dagen zat, enzovoorts.

Onderweg was het niet veel, met uitzondering van een Nachtegaal bij Acquoy, en zodoende was ik al heel vroeg bij de uiterwaarden. Ik speurde alle meeuwen af, maar zoals gewoonlijk bleek ik voor de Dwergmeeuw weer een dag te laat/te vroeg te zijn. Wel hoorde ik een Snor zingen, en dat was jaarsoort nummer 1. Ik fietste door naar de plas van Hagestein, want ook daar waren gisteren Dwergmeeuwen gezien. Maar ook daar vond ik ze niet. Ook de Patrijzen die daar vaak langs de dijk worden gezien lieten zich niet vinden. 

De Reuzenstern, een prachtige soort voor de regio en de jaarlijst!

Dan maar lopen in de uiterwaarden, in de hoop dat dat meer zou opleveren. Onderweg stuitte ik nog op een wandje met Oeverzwaluwen, wat erg leuk was. In de uiterwaarden vond ik al snel een Kemphaan, jaarsoort nr. 2. Het duurde tot aan de T-splitsing voordat nr. 3 binnenrolde: een zingende Braamsluiper. Een tweede exemplaar wilde later graag op de foto. Nog een stukje verder vloog er een roepende Boompieper over, nr. 4. Ik kwam Johan tegen, met wie ik een tijdje bleef praten en samen fotografeerden we Braamsluiper nr. 2. Daarna liep ik terug en kwam een groepje van drie overvliegende Indische Ganzen (jaarsoort nr. 5) tegen.

Drie Indische Ganzen, die zie ik de laatste jaren niet vaak.

Toen ik halverwege was kwam er via de Vijfheerenlandenapp het bericht dat de Reuzenstern weer bij Everdingen zat. Ik keek even rond en jawel, daar zat de joekel op een slikje! Dat was even puur genieten van deze topsoort. Ik maakte wat foto's, maar de beste foto kon ik later, vanaf de dijk, maken. Nou, ik was al dik tevreden, maar keek natuurlijk nog even naar de Steenuilenkast en verdraaid, meneer of mevrouw Steenuil zat voor de kast in het zonnetje. Deze waarneming maakte deze fraaie dag helemaal af.

Steenuiltje voor de Steenuilenkast.