02-01-2020: Een nieuw vogeljaar, een nieuwe soort!

De Ross' Gans van Delfgauw was snel gevonden.

Het is 2020, en een nieuw vogeljaar is begonnen! Vanmorgen om half acht vertrokken Chris, Wiegert en ik voor ons traditionele nieuwjaarsrondje, en er was genoeg te zien in het land. Het weer viel half mee, half tegen: het was in ieder geval droog en de dichte mist van gisteren was weg, maar het was nevelig en donker weer, zodat het fotograferen weinig opleverde.
Het plan was als volgt: beginnen bij de Grote Trap van Brielle, dan de Ross' Gans van Delfgauw, de Kokardezaagbek van Bleiswijk, vervolgens richting het noorden, want daar wordt nog steeds de Kleine Regenwulp regelmatig gezien.
De trap hadden we snel te pakken. Hij zat gewoon op het veldje waar hij al een aantal dagen zit. Jammer genoeg was het erg nevelig en hoewel de Grote Trap door de telescoop heel aardig te zien was, werden de foto's bagger. We pikten ter plaatse nog een paar gewone jaarsoorten op, en ook een overvliegende Waterpieper, altijd leuk.
We spoedden ons nu via Rotterdam naar Delfgauw, onderweg wat normale jaarsoorten scorend. In de Zuidpolder zat de Ross' Gans al op ons te wachten. Ik had die soort al jaren niet meer gezien en hij zat er leuk voor, dus dat was genieten! Ook een paar Ooievaars, een clubje Koperwieken, een groep Staartmezen en een Grote Zilverreiger pikten we hier mee.

De Kokardezaagbek van Bleiswijk zat weer op z'n plek.

We deden nog een poging op drie Buidelmezen die gisteren bij Berkel en Rodenrijs waren gezien, maar die werkten helaas niet mee. Dus op naar Bleiswijk, waar het mannetje Kokardezaagbek weer gezellig tussen de Kuifeenden op z'n plasje dobberde. Ook hier vielen er en passent nog wat gewone soortjes in de tas. Nadat we de zaagbek uitgebreid hadden bewonderd, maakten we een uitstapje naar de Zevenhuizerplas, waar in het riet Baardmannetjes zouden huizen. En dat deden ze. We konden in ieder geval twee fraaie mannetjes visueel bewonderen en hoorden er nog veel meer.
Nu moesten er knopen worden doorgehakt. De Kleine Regenwulp was nog altijd niet gemeld en het was al een uur of twaalf. We besloten toch naar het noorden te rijden, op goed geluk, en anders konden we ons altijd nog amuseren met onder meer Dwergganzen bij Hargen. Onderweg zag ik bij Rijssenhout een Slechtvalk op een lantaarnpaal zitten. En een halfuur voordat we bij de Dwergganzen zouden aankomen, werd de Kleine Regenwulp ineens gemeld! Hopla, meteen doorrijden natuurlijk en even later stonden we langs de dijk die Poolland heet met de steenkoude wind en de miezer in ons gezicht te zoeken. Ik zocht maar meteen een vogelaar op die hem in de scoop had en gelukkig mocht ik even kijken. Nieuwe soort! Na een aantal spannende minuten kregen ook Chris en Wiegert de vogel in de telescoop (hij zat ontzettend ver weg), en toen we later besloten om even naar de andere kant te rijden, kregen we hem nog beter in kijker en telescoop. Hij liep een tijdje met een Wulp op en zo kon je mooi zien hoe klein dat beestje is.

Grote Trap in de mist.

Leuke bijvangst waren twee Steenlopers, gewone Wulpen en enkele Goudplevieren. Op de terugweg zagen we nog een man Grote Zaagbek bij Schagen en een enorme groep Brandganzen in de buurt van Scharwoude. Om een uur of vier waren we thuis. Het was een prachtige tocht met een compleet nieuwe soort, en voor mijn metgezellen nog een paar meer!