 |
| De Witkruintapuit van Oegstgeest poseerde mooi vanmorgen. |
We hebben het de laatste tijd erg druk gehad met de inrichting van de nieuwe galerie, zodat er van vogelen niet veel is gekomen. En dan zit je voor je het weet weer midden in de trektijd en duikt er ineens ergens een spektakelstuk op dat je eigenlijk niet mag missen. Twee dagen geleden werd er ineens een Witkruintapuit gemeld uit een woonwijk in Oegstgeest. Omdat het de eerste voor Nederland was, kon de vogel op een grote toestroom van vogelaars rekenen. Toch rezen er direct al twijfels: de Witkruintapuit is een standvogel van woestijnen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika en het verenkleed van de vogel was in een slechte conditie. Ook lijkt er iets mis met een of twee tenen van de vogel.
 |
| De vogel bevond zich vanmorgen langdurig op en bij de grond op het speelplaatsje. |
Maar de optimisten wijzen erop dat het verenkleed weliswaar verre van pico bello is, maar dat de rui aan beide vleugels synchroon loopt, dat de staartveren gaaf zijn en dat een vogel die in 2010 in Duitsland en Denemarken is gezien (en aanvaard) er ook ongeveer zo uitzag terwijl isotopenonderzoek aan deze vogel toch een zuidelijke herkomst aantoonde. Ik zal eerlijk zeggen dat ik er niet erg veel vertrouwen in had toen ik de eerste vluchtfoto's van het beestje zag. Ik ben er dan ook niet meteen op af gestormd. Maar goed, na een paar dagen begint de twijfel toch te knagen en bovendien: het is natuurlijk gewoon een mooie vogel en je kunt maar beter aan de goede kant van de discussie staan, zoals vogelaars in dit soort gevallen altijd zeggen.
 |
| Op een muurtje... |
Dus stond ik vanmorgen om vijf uur op, om de trein van tien voor zes te pakken. De reis ging vlotjes en in Leiden aangekomen haalde ik een OV-fiets op en fietste verder naar de Clusiushof in Oegstgeest, een tochtje van een minuut of tien. Intussen was de spanning toch wel opgelopen, want als je er dan toch bent wil je dat beest ook zien natuurlijk. Ik zocht met twee andere vogelaars de omgeving af en na een minuut of tien zag ik 'm ineens aan komen vliegen en gaan zitten op een van de richeltjes onder de daken van de flatjes. Zo, die was alvast binnen. Maar het werd nog veel mooier, want terwijl veel anderen de vogel hoofdzakelijk ver weg op de daken zien zitten, landde hij vanmorgen op de grond in het speeltuintje om daar langdurig te blijven rondscharrelen.
 |
| Op de leuning van een bankje... |
Aanvankelijk was het nog erg donker, maar langzamerhand werd ook het licht wat beter en konden er aardige foto's worden gemaakt. Ik vermaakte me een uur vrijwel onafgebroken met de vogel en toen hij op een zeker moment weer de hoogte opzocht, hield ik het voor gezien. Nu is het dus afwachten wat de CDNA (Commissie Dwaalgasten Nederlandse Avifauna) ervan gaat zeggen. Maar hoe dan ook was het een welbestede ochtend met een fraaie vogel.
 |
| Op de grond (dat zand moet 'm bekend voorkomen als het goed is!) |
 |
| Op een krukje... |
 |
| En tenslotte weer op het muurtje. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten