18-10-2015: Najaarstocht naar de Biesbosch

Grote Zilverreiger

Vandaag wederom met Koert en René op pad geweest, want omdat we dit jaar niet bij het Dutch Birding weekend konden zijn, gaan we wat extra losse dagen op pad. Deze keer was de Biesbosch het doel; er was verder niet heel veel interessants gemeld en in de Biesbosch was gisteren een Amerikaanse Wintertaling gefotografeerd, er zaten al een tijdje Casarca's in de Polder Hardenhoek en de Zeearend moesten we ook nog voor de jaarlijst. Dus kon ik vandaag een keer uitslapen.
Om negen uur waren de mannen in Leerdam. Het was aanvankelijk zo mistig dat je nauwelijks een hand voor ogen zag. Daarom begonnen we bij de Pannekoek, waar gisteren twee Beflijsters waren gezien. Die zaten er helaas niet in, maar toch was het leuk om zo in de mist het meeste eens op geluid te moeten doen.
Overal zongen Cetti's Zangers, soms vlak naast ons. Diverse Waterrallen lieten zich horen. Matkopjes lieten hun nasale roep de hele tijd horen en soms lieten ze zich zien. Een Groene Specht lachte en vloog over ons heen en ook een Kleine Bonte Specht liet zich zien, in een kaal takje helemaal bovenin een boom. Als het niet zo mistig was geweest, hadden het leuke foto's kunnen worden.
Verder hoorden we nogal wat lijsterachtigen overtrekken, alsmede een Keep.

Casarca's

Toen de mist optrok, besloten we naar de Polder Hardenhoek te gaan voor de eenden en de arend. We liepen naar de nieuwe hut aan de oostkant van de polder, en vandaar heb je een mooi uitzicht over de plas. Al snel ontdekte ik een groep van zeven Casarca's, en later op de middag vonden we er nog vier, dus elf in totaal. Dat was een leuke jaarsoort.
Op het water dobberden duizenden eenden, maar bijna allemaal ver weg en het zoeken naar zo'n Amerikaanse Wintertaling daartussen was een onmogelijke opgave. Wel vond René een stuk of vier Toendrarietganzen, ook leuk; en zwommen er diverse Pijlstaarten tussen de eenden. Er zaten wat Grote Mantelmeeuwen en ik vond een adulte grote meeuw met een geheel witte kop en wat donkerder vleugels dan een Zilvermeeuw. Het leek me direct een Geelpootmeeuw en dat werd later bevestigd toen de vogel ging vliegen en bij landingspogingen zijn poten liet hangen, die inderdaad geel bleken te zijn.
Toen we terugliepen om te gaan lunchen vonden we nog een vrouwtjestype Blauwe Kiekendief, en die zien we ook niet iedere dag.
Na de lunch deden we nog een poging op de Zeearend bij de polder Hardenhoek, maar we slaagden erin hem net te missen. Wel zongen er ook hier Cetti's Zangers en zaten er een paar Goudhaantjes in de struiken.
Het was al met al toch weer een leuke vogeldag.