12-04-2015: Naar de Biesbosch

Een van de vele mannetje Rietgors die we vandaag zagen.

Het is zo onderhand al een jarenlange traditie: rond half april ga ik met mijn vogelvrienden Koert en René een dagje naar de Brabantse Biesbosch. De traditie wil ook dat het die dag prachtig weer is en dat er een hoop leuke soorten worden gezien. Het eerste lukte ook vandaag, al was de wind af en toe wat hard, en voor wat betreft het tweede: we zagen vandaag een aantal leuke soorten, maar echte knallers of onverwachte verrassingen zaten er niet bij.
Overigens was het vandaag de dag van de Thayers Meeuw bij Egmond, een nieuwe soort voor Nederland. Hopelijk blijft die een tijdje zitten. Vandaag kozen we ervoor om lekker relaxed ons dagje Biesbosch te doen.
Vanmorgen heel vroeg riep de Bosuil weer eens achter ons huis en iets later bleek onze Zwartkop weer terug te zijn van zijn wintervakantie. Toen ik naar het station liep, waar Koert en René me zouden oppikken, zong er een Zwarte Roodstaart in de belangrijkste winkelstraat van mijn woonplaats Leerdam.
Bij de Polder Hardenhoek werden we zoals gewoonlijk verwelkomd door een stuk of wat luidruchtige Cetti's Zangers. Enkele Rietzangers waren ook alweer terug en die waren een jaarsoort voor ons. Aan de overkant van de weg, in de Kleine Hardenhoek, hoempte traditiegetrouw de Roerdomp en liet een Blauwborst zich erg fraai zien. En op de akker naast de Witboomkil zat de eerste Gele Kwikstaart van de dag en van het jaar. Er zouden er nog een aantal volgen vandaag.
Bij het uitkijkpunt van Polder Oude Hardenhoek vloog er een man Rouwkwikstaart op en verdween helaas razendsnel naar noord. Een Visdief zat te rusten in de verte en René ontdekte heel knap op grote afstand een tweetal Zwartkopmeeuwen in de meeuwenkolonie. Intussen vlogen er Oeverzwaluwen over en twee Reeën zwommen een stukje door het water.

Mannetje Roodborsttapuit langs de Deeneplaatweg.

Een wandeling bij de Pannekoek leverde een roffelende en 'zingende' Kleine Bonte Specht op (misschien waren het er wel twee, dat werd niet helemaal duidelijk), een mannetje Gekraagde Roodstaart dat wel erg snel verdween en een Muskusrat. En ook nog twee gemiste Kraanvogels, die door een andere groep vogelaars, die achter ons stonden, waren opgepikt maar zo hoog en ver zaten en zo snel verdwenen dat ze aan onze neus voorbij gingen.
Het was alweer tijd voor de lunch en daarna spendeerden we flink wat tijd in de nieuwe Polder Hoge Hof, waar een groep van circa 15 Kemphanen, een man Zomertaling, vijf Kleine Plevieren en een zeer fraai mannetje Engelse Kwikstaart de hoogtepunten vormden.
De Zeearend wisten we vandaag enkele malen te missen. Bij de Oude Hardenhoek zag ik hem waarschijnlijk, heel ver en al snel weer verdwijnend achter de bomen. Te weinig voor een kruisje op de jaarlijst.
Zo hadden we aan het eind van de middag toch weer wat leuke soorten in de tas, maar het resultaat was toch iets bescheidener dan andere jaren.