01-05-2014: Treintwitchje

De Ortolaan zat goed verstopt.

De dag begon vanmorgen mooi met een Koekoek die met het ochtendgloren zo ongeveer in de bomen tegenover ons dakterras zat te zingen, zo dichtbij klonk hij. Toen ik een uurtje later even buiten ging staan, zong er ineens een Gekraagde Roodstaart vanuit dezelfde bomen, en dat was een nieuwe dakterrassoort voor mij. Erg leuk!
Ik zag dat de Ortolaan die al een paar dagen in de polder Ruigenhoek ten noordoosten van Utrecht zit, weer was gemeld. De Ortolaan is een in subtiele pastelkleuren uitgevoerde gorzensoort, die in de jaren dat ik met vogelen begon nog broedde in Noord-Limburg en in de Achterhoek, maar nu al jaren als broedvogel is uitgestorven in ons land. Ik had hem al sinds de beginjaren negentig niet meer in Nederland gezien, zodat ik besloot deze vogel te gaan bekijken. Met de trein naar station Utrecht Overvecht en van daaruit nog 1,8 km lopen naar de plek, waar de Ortolaan al op me zat te wachten.
Het was helaas een beetje donker weer en de vogel zat niet heel dichtbij, zodat de foto's niet meevielen. Maar met wat croppen is -ie toch nog herkenbaar geworden.

Gelukkig liet de Ortolaan zo nu en dan iets meer zien dan zijn kopje.

Terwijl ik met een wisselend aantal andere vogelaars naar de Ortolaan stond te kijken, kwam er nog een Regenwulp roepend overgevlogen, en die was een jaarsoort. Hoog boven me hoorde ik een Gierzwaluw, die op het moment dat ik dit schrijf nog altijd niet in Leerdam is gearriveerd. Erg laat, en dat met dat mooie voorjaar.
Op de terugweg zat er naast station Geldermalsen nog een Braamsluiper te zingen, en ook een Groene Specht liet zich horen.

Je ziet 'm bijna niet zo...