20-01-2019: Eindelijk weer actie aan het vogelfront.

Roodborst in het kasteelbos van Heukelum.

Na twee weken van nat en winderig zeikweer was het gisteren eindelijk weer eens mooi: koud, helder en weinig wind. Dus besloot ik even naar het kasteelbos van Heukelum te lopen. Niet dat die actie iets aan jaarsoorten opleverde, dat niet, maar in ieder geval hield ik er een leuke Roodborstfoto aan over (zie hierboven). Verder was het, zoals het hele jaar al, stil. Doodstil.
Vandaag was het nog fraaier weer: het zonnetje scheen en het was vrijwel windstil. Ik besloot via Lappenheide naar de Nieuwe Zuiderlingedijk te fietsen. Als ik maar bezig bleef, redeneerde ik, moesten er op een zeker moment toch weer jaarsoorten uit komen rollen.
Aanvankelijk leek het er niet op. De plas van Lappenheide was dichtgevroren en totaal verlaten. De Steenuiltjes zaten er weer niet en de Langedijk leverde niets bijzonders op. Pas op de Nieuwe Zuiderlingedijk kwam eindelijk de eerste jaarsoort tevoorschijn: een roepende Zanglijster. Nou nou, poeh poeh.

Hé, een Mandarijneend!

Het bleef verder zeer rustig tot ik de provinciale weg was overgestoken en in het eerste plasje rechts wat eenden zag zitten. Hé, daar zat een man Mandarijneend! Een exoot, natuurlijk, maar what the hell, het is een mooie exoot. Een beauty.
Ik fietste helemaal door naar het bankje aan de Linge en ging daar een tijdje zitten, maar het leverde allemaal niks op, behalve dat in het bos achter me alweer diverse Grote Bonte Spechten roffelden. Ik besloot naar de Ravenplek te fietsen, want ik had stille hoop dat die zich weer in hetzelfde bosje zouden gaan vestigen als vorig jaar, en Raven zijn er altijd vroeg bij.
Ik postte er een tijdje en er gebeurde niets, behalve dan dat er een Waterpieper roepend over me heen vloog. En later nog een, duidelijker. Ik fietste alweer gedesillusioneerd weg toen ik ineens in de verte iets bekends hoorde. Jawel, daar riep een Raaf! Wat zeg ik, twee Raven! En ja hoor, daar kwamen ze aangevlogen en begonnen al roepend rondjes te vliegen boven het bosje waarin ze vorig jaar steeds zaten!

Een van de Heukelumse Raven.

Ik kon een paar aardige foto's en een beroerd filmpje maken en toen de Raven weer uit het zicht vlogen, fietste ik verder, nu ineens met een heel wat beter gevoel. De tweede Waterpieper vloog over, hartstikke leuk, en toen ik de provinciale weg weer was overgestoken meldde ook de Matkop zich nog, zodat ik al helemaal tevreden was. Maar toen ik bijna weer bij Lappenheide was, vloog er ineens een Roerdomp op uit het riet langs de dijk, om even verderop weer te landen! Wat een sensatie. Dik tevreden keek ik even naar rechts, om daar een Ooievaar op het nest te ontwaren, alweer een jaarsoort. En toen ik in Leerdam ook nog de eerste zingende Heggenmus van het jaar hoorde, was de jaarlijst zomaar gegroeid naar 99. En zo werd een tochtje dat zeer tam begon, uiteindelijk toch nog zeer opwindend.

Raaf nr. 2.