26-02-2016: De eerste Grutto's!

Er worden al enkele dagen Grutto's gezien in de uiterwaarden bij Everdingen, en aangezien het vandaag lekker fietsweer zou worden, leek me dat een goeie bestemming. Dus vertrok ik om een uur of acht vanmorgen en reed via het fietspaadje dat evenwijdig aan de Diefdijk loopt, waarlangs ik opnieuw massa's Sijzen zag en verder allerlei normalere soorten. Voorbij de afslag naar het Wiel van Bassa vloog er ineens een Witgatje voor me uit dat even verderop in een slootkant landde. Dat was een leuke jaarsoort.
Bij De Waaij waren nog maar weinig grote meeuwen, wel zaten er veel Kok- en Stormmeeuwen. Op de terugweg, toen ik de palen nog even checkte, gaf ineens toch de Cetti's Zanger die daar vorig jaar veel te horen was een riedel weg. Ik dacht al bijna dat -ie was verdwenen.
Aangekomen bij de uiterwaarden was het stil, en ik vreesde al dat alle Grutto's weg waren. Want meestal hoor je ze al van verre grutto-en als er een groepje zit. Maar het viel mee: ik vond er toch nog vier. Altijd leuk om deze soort in het vroege voorjaar weer voor het eerst tegen te komen. Ik vond nog twee vrouwtjes Grote Zaagbek, er zwommen een stuk of vijftien Pijlstaarten en er riep een Matkop. Ik deed nog een poging op de Roerdomp, maar die stiekemerd werkte weer niet mee. Maar goed, het was desondanks een leuk tochtje.

23-02-2016: Flitstwitch naar een winterse Bladkoning

In een ruim beplant wijkje in Gouda overwintert dit jaar een Bladkoning. Nu is een Blako in het najaar tegenwoordig niet heel erg bijzonder meer, maar zo'n wintergeval kom je niet vaak tegen. Het was een ideale vogel voor een OV-twitch, omdat hij zich op slechts een kilometer afstand van het station van Gouda bevindt.
Met een uur was ik ter plekke en gelukkig was ik niet de enige, want er liepen nog een stuk of zes vogelaars te zoeken. Deze Bladkoning is nogal zwijgzaam en dan valt het niet mee om zo'n klein opdondertje te vinden.
Na een kwartier of zo inspecteerde ik met enkele andere vogelaars het speeltuintje, terwijl anderen wachtten op het bruggetje waar de vogel vaak wordt gezien. Na een minuut of vijf werd ik geroepen: de Bladkoning was gevonden! En ja hoor, daar dartelde het kleine vogeltje door de struiken en liet mooi zijn vleugelstreepjes en witte tertialranden zien. Even was hij kwijt, maar toen werd hij weer teruggevonden in een treurwilg, waar hij zich open en bloot liet zien.
Ik wachtte nog even, maar een donkere lucht kwam snel dichterbij en ik daarom wenste ik de anderen een prettige dag en maakte dat ik weer in de trein kwam.

19-02-2016: Soortjes sprokkelen.

De Blauwe Reigers zijn nu ook op hun mooist.

Zo soepeltjes als het in januari ging met de jaarsoorten, hoe moeizaam het in februari gaat. Vandaag weer een stuk door de omgeving gefietst, waar ik best nog veel moet hebben qua jaarsoorten, maar niets kunnen toevoegen. Nu zijn het natuurlijk ook niet meer de allermakkelijkste soorten die ik nog zoek, maar er zitten er toch ook bij die ik een keer tegen het lijf zou moeten kunnen lopen. Maar ach, niet getreurd, deze periode is wel heel leuk voor de fotografie. De zon staat nog niet zo hoog en als je 'm in de rug hebt worden je onderwerpen mooi belicht. Vandaag wilde een Blauwe Reiger wel op de plaat, en ook had ik het geluk tegen een groepje tamme Sijzen aan te lopen, die in een els aan het foerageren waren.

De Sijzen wilden wel meewerken vandaag.

Kortom, qua soorten heb ik eigenlijk alleen maar doodgewone dingen gezien, maar het was weer even lekker fotograferen.

Mooie beestjes, die Sijzen.

16-02-2016: Op zoek naar de Roerdomp.

Kramsvogel.

Het beloofde vandaag erg mooi weer te worden, dus stapte ik vanmorgen op de fiets en reed rustig vogelend naar de uiterwaarden van Everdingen, waar al een tijdje een of twee Roerdompen huizen, en dat zou een fraaie jaarsoort zijn. Natuurlijk was er buiten de Roerdompen ook nog genoeg te halen, maar het scoren van jaarsoorten zou vandaag niet meevallen. Ik fietste rustig aan langs het fietspaadje dat evenwijdig aan de Diefdijk loopt en ging net voor De Waaij de dijk op. Er zong van alles, waaronder meerdere Rietgorzen, de wereld was bedekt met een laagje rijp, wat een erg mooi gezicht was, de zon scheen erop los en ik kon me lekker fotografisch uitleven.

Grote Zilverreiger. Zo fraai vertoont hij zich zelden voor de lens.

Veel indrukwekkende soorten zag ik echter niet. Een Waterpieper was leuk, en verder was het vooral genieten van normalere soorten.
Tot mijn schrik waren de uiterwaarden bij mijn aankomst in dichte mist gehuld. Zo ging het niet opschieten met die Roerdomp natuurlijk. Ik fietste maar richting Vianen, in de hoop dat de zon snel korte metten zou maken met de mist. Ter hoogte van Hagestein trok het inderdaad open. Ik fietste toch maar door naar Vianen, speurend naar Patrijzen, maar die zijn echt verdomd lastig geworden de laatste jaren.

Een mannetje Brilduiker deed zijn best om een fijn fotomodel te zijn.

Bij Vianen speurde ik wat in het Merwedekanaal en maakte vervolgens rechtsomkeer. Ik fietste om de plas Everstein bij Hagestein heen en checkte bij ieder doorgangetje of ik de Kuifduikers kon vinden, of iets anders leuks. Maar de Kuifduikers waren onvindbaar. Wel riep er een Waterral en wilde een paar Brilduikers op de foto.
Verder naar Everdingen dan maar, waar de mist intussen was opgetrokken. Ik liep een rondje om de plas, maar de Roerdompen lieten zich niet zien. Wel kreeg ik twee van de vier Baardmannetjes die hier al een tijd rondhangen fraai in de kijker en zaten er minstens tien Pijlstaarten tussen de eenden.

Vrouwtje Brilduiker.

Daarna fietste ik terug naar huis. Bij De Waaij keek ik nog even naar de meeuwen, en dat leverde mijn enige jaarsoort op van vandaag: een tweede kalenderjaar Geelpootmeeuw die fraai zat te poseren op een dikke tak boven het water. Helaas zijn de foto's te beroerd geworden om te laten zien. Rond twee uur was ik thuis. Het was een mooie vogelochtend geweest.

Ook de Wilde Eend wilde nog wel even poseren.

En tenslotte nog een plaatje van de Kramsvogel.

13-02-2016: Roodkeelnachtegaal en vleermuizen

Toen we vanmorgen in Hoogwoud arriveerden zat de Roodkeelnachtegaal te zingen!

Vandaag stond een dagje vogelen met Wiegert op het programma, en aangezien hij er nog steeds niet toe was gekomen om de Roodkeelnachtegaal te bezoeken, werd dat uiteraard ons eerste doel. Bij Camperduin waren ook nog allerlei leuke soorten gezien, zoals Kleine Geelpootruiter en Dwerggans, zodat we dachten dat we ons wel een dagje zouden vermaken in de kop van Noord-Holland. Het zou iets anders lopen, maar laat ik bij het begin beginnen.
Om half acht vertrokken we om krap anderhalf uur later aan te schuiven bij enkele vogelaars die al bij de Roodkeelnachtegaal stonden te kijken. De vogel zat relaxed in een vliertje te zingen! Dat was nog eens vlot scoren en nadat we de vogel een tijdje hadden bekeken en een paar foto's hadden gemaakt (wat nog niet meeviel door het donkere weer), gingen we eerst maar eens richting Camperduin.

Baardvleermuis in winterslaap.

In de polders rond de Putten zochten we ons een slag in de rondte naar de eerder genoemde leuke soorten, maar aangezien het vannacht had gevroren lagen de drassige weilandjes waar de geelpootruiter gister nog rondstapte er bevroren en ontdaan van steltlopers bij. Ook de Dwergganzen waren vandaag in geen velden of wegen te bekennen. Wel telden we in totaal zeker veertien Witbuikrotganzen, en dat is toch ook erg leuk. Ook een groep Goudplevieren kon onze waardering wegdragen, want zij waren een jaarsoort, hetgeen ook gold voor de vijf Kluten die in de Putten stonden te kleumen.

Het keeltje van de Roodkeelnachtegaal wordt steeds roder.

Maar verder leverde ons gezoek niet veel op. Terug naar de Roodkeelnachtegaal dan maar, in de hoop dat het er nu rustig was en dat we lekker aan de fotografie konden. Maar helaas, het was er juist bijzonder druk en we wilden het al voor gezien houden toen de vogel onverhoeds kwam aanvliegen en landde in een boompje vlak achter ons, waar hij zich enkele malen aardig liet platen. Daarna vonden we het welletjes en reden terug naar de eigen regio, waar we twee plaatsen bezochten waar vleermuizen overwinteren. Die plekken zal ik, om verstoring te voorkomen, niet noemen, maar op plek 1 hingen vier Baardvleermuisjes te slapen en op plek 2 een Gewone Grootoorvleermuis. Beide soorten had ik nog nooit in levenden lijve gezien, en het was dan ook puur genieten.

Gewone Grootoorvleermuis.

We liepen ook nog een IJsvogel tegen het fraaie lijf, en ondanks dat we eerder thuis waren dan gepland, waren we bijzonder tevreden over deze dag!

De Baardvleermuis is een piepklein vleermuisje.

Van de Gewone Grootoorvleermuis zijn in winterslaap alleen de binnenste oorschelpen te zien.

12-02-2016: Uurtje Lappenheide.

Dit Torenvalkje wilde wel even op de foto.

Het was vanmorgen aardig weer en ik hoopte dat er misschien al Grutto's gearriveerd zouden zijn bij Lappenheide, dus fietste ik er even naartoe. Zoals gewoonlijk in deze tijd van het jaar was het erg onderhoudend met al die eenden in prachtkleed, al waren ze vandaag niet fotogeniek. Ik vond er een Pijlstaart-man tussen en verder zaten de vertrouwde soortjes er. Een Ooievaar vloog alweer rond bij zijn of haar paalnest, een Torenvalk wilde wel even op de gevoelige plaat, drie Scholeksters waren druk bezig met elkaar achterna zitten en een stuk of vijftig Sijzen zaten in de elzen. Na een uurtje was ik weer thuis.

10-02-2016: Flitstwitch naar een Witoogeend.

Het mannetje Witoogeend van Sliedrecht.

Gisterenmiddag werd er een mannetje Witoogeend gemeld uit Sliedrecht en toen de vogel er vanmorgen nog bleek te zitten, besloot ik er op af te gaan. Zo'n leuke soort vlakbij huis kun je immers niet laten lopen. De Witoogeend was snel opgesnord. Hij was redelijk schuw, maar wilde uiteindelijk toch best wel op de foto. Omdat hij in een woonwijk zit, zou je kunnen denken dat het misschien een uit een waterwildcollectie ontsnapte vogel is, maar hij is ongeringd, is schuw te noemen en heeft geen beschadigingen aan zijn verenkleed, zodat -ie zonder problemen op de lijst kan.
Ik had niet heel veel tijd, en na een kwartiertje foto's maken en genieten van dit zeldzame eendje liep ik weer naar het station. Binnen twee uur was ik uit en thuis. Een heuse flitstwitch dus.

Huh? Wat mot je, joh?

06-02-2016: Mariënwaard

Weinig tijd, het weer is ook nog constant bagger en toch wilde ik even iets met vogels doen. Dus nam ik, toen het vanmorgen vroeg droog bleek te zijn, de trein en stapte na een halte uit in Beesd. Vandaar kun je zo de Mariënwaard in lopen, een leuk bos-/parkachtig gebied afgewisseld met wei- en bouwland. Vaak zie ik er wel Kepen of een Goudvink, en er waren nog wel een paar andere jaarsoorten te verzinnen die ik hier vandaan zou kunnen halen.
Maar een jaarsoort zat er niet in vandaag. Natuurlijk was het even heerlijk wandelen, want er was nog geen mens op de been en de vogels zongen van alle kanten: Zanglijsters, Roodborsten, Winterkoningen, Kool- en Pimpelmezen, Heggenmussen, Hout- en Holenduiven, Spreeuwen, zowaar al een Vink (al was het dan nog wat aarzelend), de Groene Specht lachte en de Grote Bonte roffelde. Verder viel er onder meer te genieten van een grote groep Sijzen (wat zitten er  toch veel in de streek deze winter!), een Ooievaar, een overvliegende Sperwer, Koperwieken en Kramsvogels en diverse Boomklevers en -kruipers.
Om half elf moest ik alweer thuis zijn. Maar het was een lekker wandelingetje geweest.

03-02-2016: Nonnetjes

Blauwe Reiger en Grote Zilverreiger, gezellig samen op stap bij Lappenheide.

Het dreigde vanmorgen zomaar even aardig weer te worden, dat wil zeggen zonder de regen en wind waarmee we de laatste tijd worden doodgegooid, dus ik zag mijn kans schoon om er even op de fiets uit te gaan teneinde wat vogels te scoren in de eigen regio. Gisteren was weliswaar de Amerikaanse Tafeleend weer teruggevonden in Groningen, een potentieel nieuwe soort voor Nederland, maar al snel bleek dat de vogel drie beschadigde handpennen en een ontbrekende staartpen heeft, zodat ik vermoed dat ik ook zonder de lange reis naar Groningen te maken aan de goede kant van de discussie sta.

De Smient liet zich vandaag leuk fotograferen bij Lappenheide.

Ik had het vandaag vooral voorzien op het Nonnetje, zo'n wintergast die ik eigenlijk maar weinig tegenkom. Met geluk een of twee keer per jaar. En aangezien het alweer februari is, zou het een fijn idee zijn om 'm weer in de tas te hebben. In de uiterwaarden zijn ze de laatste tijd niet meer gemeld, dus ik gokte op de Linge. Maar eerst even langs Lappenheide om te kijken of daar heel misschien alweer Grutto's zouden staan. Die waren er nog niet, maar wel was het genieten van allerlei eendensoorten, die nu op hun mooist zijn: Wilde -, Slob-, Kuif-, Tafel- en Bergeend, Smient, Wintertaling en Pijlstaart waren aanwezig en sommige van deze soorten lieten zich ook nog eens leuk fotograferen. Er zwommen ook flink wat Kolganzen, een Grote Zilverreiger stapte rond in gezelschap van een Blauwe en een Scholekster stond op een strandje te rusten.

Mannetje Wilde Eend. Een doodgewone vogel, maar wat zijn ze nu mooi.

Ik fietste verder naar Aqcuoy, waar ik op de bekende plek keek of er Steenuilen zaten. Die waren er helaas niet, wel had men een gloednieuwe Steenuilenkast opgehangen, zodat de uiltjes misschien lekker binnen zaten. Er waren enkele Ringmussen in de boomgaardjes aanwezig. Ik fietste verder langs de Langendijk, waar Holenduiven zongen en een Waterral riep vanuit het riet tegenover Fort Asperen. Ik had me voorgenomen om de Nieuwe Zuiderlingedijk af te fietsen en aan het eind daarvan een stukje Linge te doen voor de Nonnetjes. Maar ter plekke nam ik een andere beslissing: ik ging meteen over het sluisje linksaf en volgde daar de Linge een tijd, alvorens de polders bij Asperen in te duiken.

Een Buizerd nabij Asperen.

Dat bleek geen slechte beslissing te zijn. Weliswaar vond ik in de Linge geen Nonnetjes, maar wel stuitte ik op een paartje van de gewenste soort in de gracht rond het Geofort, waar ook altijd wel leuke vogels zitten. Er zat ook een IJsvogel op een rietstengel en een mannetje Rietgors dat alweer een beetje in zomerkleed kwam. Ook vloog er een Veldleeuwerik over. Nu het Nonnetje binnen was, kon ik op mijn gemak de wei- en bouwlanden rond Asperen af fietsen. Ik vond nog een Waterpieper, opnieuw een groep Sijsjes, zes Ooievaars en enkele Buizerden. Geen jaarsoorten meer dus, maar met de Nonnetjes was ik dik tevreden. Op de terugweg stopte ik nog een keer bij Lappenheide, waar ik me nog even fotografisch uitleefde op de eenden en de reigers.

Smientenpaar.

Wilde Eendenpaar.