Drieteenstrandloper. |
Dat was voor ons het teken om ons naar de Zuidpier van IJmuiden te begeven, waar we de rest van deze vogeldag wilden doorbrengen. Er waren voor ons allemaal nog genoeg jaarsoortjes te halen.
Zeekoet. Die had ik al in jaren niet zo mooi gezien. |
We liepen verderop, pikten een Dodaarsje mee uit de jachthaven en checkten het piertje waar de Kuifaalscholver meestal huist, maar dat was verlaten.
Niet getreurd, want even verder, bij het torentje, zat een Oeverpieper op de basaltblokken en de eerste Drieteenmeeuw van de dag, een tweede kalenderjaar vogel, kwam over ons heen gevlogen. Op de punt zaten er nog zeker een stuk of vijftien in een enorme groep meeuwen. En dat was leuk, want die had ik al ettelijke jaren niet meer gezien.
Een stukje verderop kropen de eerste Steenlopers en Paarse Strandlopers over de basaltblokken. Daarna werd het een tijdje stil tot we voorbij de bocht waren. We liepen net een beetje te klagen dat het wel erg stil was langs die pier toen de eerste zes Jan-van-Genten werden ontdekt, prachtige adulte vogels die op redelijke afstand richting zuid vlogen.
Spoiler: met de Kuifaalschover kwam het toch nog goed. |
Meerdere Roodkeelduikers vlogen langs en naarmate we de punt naderden werden er steeds meer Jan-van-Genten en Drieteenmeeuwen (zowel adulte als onvolwassen vogels) gezien. Koert en René zagen ook Zeekoeten voorbij komen en toen ik even door René z'n scoop koekeloerde, zag ik er direct ook eentje langsvliegen.
Drieteentje. |
Na een tijd kijken en genieten waren we verkleumd tot op het bot en liepen we terug de pier af om in een strandtent de traditionele kroketten met brood en koffie te gaan nuttigen. Terwijl we dat deden, zagen we dat vanmorgen de Zwarte Zeekoet weer was gezien bij de ingang van de jachthaven, en dat daar ook de Kuifaalscholver (toch) was waargenomen. Dus speurden we na het eten opnieuw die plek af. De Kuifali bleek aan de andere kant van het piertje te zitten en liet zich mooi zien. Tijdens het speuren naar de Zwarte Zeekoet ontdekte ik wel een 'gewone' Zeekoet, die zich uiteindelijk heel fraai liet zien en fotograferen. De Zwarte kwam er echter niet uit. Het gaf niet, we hadden een heerlijke dag gehad en om drie uur stapte ik weer op de trein in Heemstede.
Vier van de zeventien Sneeuwgorzen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten