zondag 22 december 2019

22-12-2019: Ouwejaarsvogelen

Het mannetje Kokardezaagbek van Bleiswijk
Het ouwejaarsvogelen is een prachtige traditie die ik met mijn vogelvrienden René en Koert probeer in ere te houden. Het gebeurt vaak dat het vogeldagje op het laatste moment wordt afgelast vanwege baggerweer, want het zeikt en waait nogal vaak in de maand december. Ook vandaag was dat weer het geval (we weten altijd zo ongeveer de beroerdste dag van de week uit te zoeken), maar we besloten ons er niet door te laten weerhouden, en dat pakte goed uit. Ons eerste doel vandaag was het mannetje Kokardezaagbek van de Rottemeren bij Bleiswijk, qua Kokar een goeie kandidaat om aanvaard te worden door de CDNA. Het is waarschijnlijk dezelfde vogel die er vorig jaar als 1e wintervogel werd gezien en nu is teruggekeerd. Er mankeert hoegenaamd niets aan de vogel, dus kunnen we er wel een voorschot op nemen dat we een nieuwe soort voor Nederland hebben gescoord, want de vogel was doodeenvoudig. Jammer genoeg was het zulk akelig donker weer dat het met de foto's bar weinig werd, maar hierbij toch een bewijsplaatje.
Ons volgende doel was de Witwangstern die al een tijdje in de haven van Stellendam verblijft. Die kostte wat meer moeite dan de zaagbek, maar uiteindelijk gaf hij een mooie show weg, al was het jammer dat -ie niet even op een paaltje ging zitten poseren voor een plaatje. Op het moment dat we wilden wegrijden ontdekte ik nog een adulte Geelpootmeeuw op een lantaarnpaal, ook nog een jaarsoort.
Na de lunch deden we de Brouwersdam (zeezijde), maar toen regende het al, en niet zo zuinig. We zagen veel Middelste Zaagbekken en Brilduikers, wat Eiders, twee Geoorde Futen en enkele Kuifduikers. Leuk, maar het bleef maar regenen, zodat we er om kwart over twee de brui aan gaven. Gaf niet, het was een mooie dag geweest (een dag met een nieuwe voor Nederland is altijd mooi natuurlijk!).

donderdag 7 november 2019

07-11-2019: Het trekt nog steeds

Gaai in de haven van Leerdam.
De grootste bulk aan vogels is nu wel doorgetrokken. Toch vliegt er nog steeds van alles, zij het in kleinere aantallen. De afgelopen dagen had ik nogal eens Kepen tussen de steeds schaarser wordende doortrekkende Vinken. Vandaag was ineens weer een goede Kramsvogeldag met diverse flinke groepen. Enkele Koperwieken zijn ter plaatse, alsmede minstens 10 Merels. Een Grote Lijster vloog over. Ook kwam er een groep van 20 Veldleeuweriken door en nog wat kleinere groepjes Houtduiven. Af en toe vliegen er groepen Kolganzen over, zo had ik vanmorgen een groep van 50 stuks.
50 Kolganzen naar zuid
De afgelopen dagen probeer ik wat foto's te maken van de vogels die zich laten zien of overvliegen, daar heb ik nu wat tijd voor. Op het hoogtepunt van de trek kom je daar gewoon niet aan toe, dan zit je constant te tellen. Van de lokale vogels zijn nog steeds de Grote Gele Kwikstaart en de Cetti's Zanger present, en de laatste dagen huizen er veel lijsterachtigen in de bomen en bosjes rond de haven. Het aantal Aalscholvers dat er rondhangt, groeit ook. Een paar dagen terug waren het er zelfs 12.
Een vaste gast in herfst en winter: de Roodborst, een van de weinige vogels die nog zingen
Leuk was, dat ik eergisternacht voor het eerst sinds tijden de Bosuil hoorde roepen rond ons huis. De laatste keer was ergens in 2018. We hebben wel jaren gehad dat we de uil zowat iedere nacht hoorden, maar dat is alweer een aantal jaartjes geleden. Tot de leuke waarnemingen behoort ook de Barmsijs (soort/ondersoort niet vast te stellen) die gisteren over het dakterras vloog. Intussen staat mijn dakterraslijst (soorten die ik op of vanaf ons dakterras heb gezien) op precies 100 soorten voor 2019!
Koperwiek tussen herstbladeren
Een dagelijkse dakterrasgast: de Turkse Tortel

donderdag 31 oktober 2019

31-10-2019: Toendrarietgans, een nieuwe dakterrassoort

Pimpelmees met herfstbladeren
De laatste dag van oktober, dat betekent dat de vogeltrek op z'n eindje loopt. Dat is de afgelopen dagen ook te merken op trektelpost Dakterras. Ondanks het fraaie weer met weinig oostelijke wind komt er niet veel meer voorbij. Eergisteren was nog wel een goeie dag voor Kramsvogels en Koperwieken, met van allebei de soorten 200+ exemplaren. Daarna is het toch wel tamelijk stil geworden. Toch had ik vandaag onverwachts nog een nieuwe dakterrassoort: er kwamen 15 Toendrarietganzen voorbij richting zuid. Ook 5 Brandganzen, die een paar minuten later volgden, waren leuk. Verder nog wat Koperwieken, een Grote Zilverreiger en wat kleinere groepjes Houtduiven. Het lukte me vandaag ook om een paar foto's te maken van de Kool- en Pimpelmeesjes die regelmatig in de boom tegenover ons dakterras komen zitten.
Koolmees met herfstbladeren

maandag 28 oktober 2019

28-10-2019: Slechtvalk over trektelpost Dakterras

Het was vanmorgen een mooie ochtend, helder maar fris en weinig wind uit noordelijke richtingen. Zo onderhand is de grote bulk aan vogels wel doorgetrokken, maar toch kwamen er nog 62 Vinken langs, vergezeld door minstens 4 Kepen. Verder eindelijk eens wat Kramsvogels (16), nog 68 Houtduiven, 70 Spreeuwen en een prachtige groep van circa 50 Aalscholvers. Van soorten die recent talrijk waren, zoals Koperwiek, Zanglijster en Veldleeuwerik slechts enkelingen vandaag. Grote Gele Kwikstaart en Cetti's Zanger zijn nog altijd ter plaatse. De topper van deze dag was echter een prachtige adulte Slechtvalk die pal over het dakterras kwam vliegen! Na de Visarend, Boomvalk, Blauwe Kiekendief en Ruigpootbuizerd al de vijfde leuke roofvogelsoort dit najaar! Daarnaast laten Buizerden, Sperwers en Torenvalken zich regelmatig zien.

donderdag 24 oktober 2019

24-10-2019: 52 vogelsoorten en een Rosse Vleermuis

Vandaag is het me eindelijk gelukt om meer dan 50 vogelsoorten op één dag te zien vanaf ons eigen dakterras. Het was dan ook een fantastische ochtend met veel trek en ook de meeste lokale vogels lieten zich zien of horen. Hoogtepunt van vandaag was een juveniele Ruigpootbuizerd, die laag en recht naar zuid vloog. Ik merkte hem op toen ik eigenlijk al gestopt was, vanuit huis, maar gelukkig had ik een kijker binnen handbereik. Qua soorten was ook de overvliegende Appelvink erg leuk en van de lokale vogels Cetti's Zanger, twee Zwarte Roodstaarten, een van ver roepende Waterral, een Ooievaar en de Grote Gele Kwikstaart. Maar de lijstertrek was vandaag het spectaculairst! Ik telde maar liefst 548 Koperwieken, die soms in grote groepen over kwamen vliegen. Er waren 27 Zanglijsters, 1 Kramsvogel en ook 13 Merels. Ook de Houtduiven deden het weer goed, met 245 exemplaren, waaronder een groep van circa 100. Er kwamen 139 Vinken over, waartussen ook 2 Kepen zich lieten horen. Vandaag was ook de Rosse Vleermuis weer present, al liet hij zich iets korter zien dan een paar dagen geleden. Kortom, het was vandaag weer zwaar genieten op trektelpost Dakterras!

zondag 20 oktober 2019

20-10-2019: Duivendag

Vrijwel ieder najaar is er, ergens in het laatste deel van oktober, een dag waarop de Houtduiven massaal op trek zijn. En jawel, vandaag was het zover! Persoonlijk vind ik die duiventrek een van de mooiste verschijnselen van de vogeltrek. Ik kan ontzettend genieten van die grote, stille groepen duiven die in een rechte lijn richting het zuiden vliegen. Vanochtend telde ik er 458, waarvan de grootste groep ongeveer 75 duiven telde. Ook kwamen er kleinere groepen van 40 of 50 voorbij. Prachtig! Het was trouwens ook voor veel andere soorten een topdagje, zoals de Vinken (248 stuks geteld). In totaal zag ik vanmorgen vanaf ons dakterras maar liefst 46 vogelsoorten. Daaronder waren weer leuke, zoals een roepende Waterral (nieuwe dakterrassoort) een overvliegende Halsbandparkiet (idem), een Appelvink die naar het zuiden vloog, een Grote Gele Kwikstaart die ter plaatse was, een late Oeverzwaluw en een Keep die overvloog. Dit alles naast de vaste bewoners van Leerdam-Haven, zoals Grote Bonte en Groene Specht, Cetti's Zanger en dergelijke.

vrijdag 18 oktober 2019

18-10-2019: Drie Sneeuwganzen over trektelpost Dakterras

De afgelopen weken zit ik vrijwel iedere ochtend (als het niet regent) een paar uurtjes buiten op ons dakterras om vogeltrek te kijken. Dat levert zo nu en dan leuke soorten op, schaarse soorten voor de regio of indrukwekkende vogeltrek. Zo heb ik een en ander mogen meepikken van de Gaaieninvasie en de laatste dagen zijn de Houtduiven flink op trek en komen er soms aardige groepen van 20-30 vogels voorbij. Eergisteren was een topdag voor Veldleeuweriken en Koperwieken. Qua leuke soorten had ik al dingen als Visarend, Appelvink, Boomvalk, enkele malen een Boomleeuwerik, een paar Grote Zilverreigers, een groep Kruisbekken, een Rosse Vleermuis bij daglicht (gisteren) en vandaag werd mijn geduldige naar boven kijken beloond met een prachtige waarneming, namelijk die van drie overvliegende Sneeuwganzen in een groepje Grauwe Ganzen. De vogels vlogen richting oost en kwamen vrij laag en recht over het dakterras over, zodat ik ruimschoots de gelegenheid had om vast te stellen dat ik niet droomde. En natuurlijk zullen er mensen zijn die onmiddellijk gaan beginnen over ontsnapte of verwilderde vogels, maar ik kan jullie verzekeren: deze drie waren zo wild als wat! (smiley). Hoe dan ook, voor mij betrof het een jaarsoort, een nieuwe regiosoort én een nieuwe dakterrassoort!

zondag 13 oktober 2019

13-10-2019: Provencaalse Grasmus en nog een paar leukerds

Een van de twee Sneeuwgorzen.
Ik had vandaag een afspraak met Chris en Wiegert om een dagje te gaan vogelen. Gelukkig viel het weer mee, want de afgelopen week was het vooral regen geweest wat de klok sloeg, en er was zowaar een ruime keus aan nieuwe soorten voor mijn Nederlandse lijst in het land aanwezig: Mirtezanger op Schiermonnikoog, een waarschijnlijke Oostelijke Vale Spotvogel in Wijdewormer en een Provencaalse Grasmus op de Maasvlakte. Schier was te ver, de spotvogel was nog te onduidelijk qua determinatie en locatie en dus werd het de grasmus. Toen we arriveerden op de plek waar hij de afgelopen twee dagen was gezien, werd onze hoop meteen de bodem ingeslagen, want we waren de enige vogelaars. En dan is het lastig om zo'n gluiperig sujet als de Provencaalse Grasmus te vinden in de dichte struikentroep. Maar gelukkig kregen we even later hulp van nog twee clubjes vogelaars. Intussen was er gigantische vogeltrek op gang gekomen, met honderden Vinken, Sijzen en Graspiepers die over ons heen vlogen, soms in brede fronten. Ook waren er veel Spreeuwen, een aantal Witte Kwikstaarten, Zanglijsters, een of meer Kruisbekken en een mooie adulte Slechtvalk kwam overvliegen.
Adulte Slechtvalk.
We vonden wat Goudhaantjes in de struiken, een Winterkoning, wat Tjiftjaffen en een Zwartkop, maar niet de gewenste soort. Maar toen werd er ineens druk geroepen en gezwaaid door een vogelaar die een eind verderop stond. Daar was duidelijk iets aan de hand! Eenmaal ter plaatse bleek men de grasmus te hebben waargenomen, maar het duurde nog even voordat wij hem voor de eerste keer zagen vliegen: een klein donker vogeltje met een lange dunne staart erachteraan. Na een paar van die frustrerende waarnemingen ging hij eindelijk even bovenin een struikje zitten en konden we kort van de vogel genieten! Dat gebeurde gelukkig nog enkele malen terwijl we de vogel, die zich in een rap tempo zuidwaarts verplaatste, achtervolgden. Een nieuwe soort voor mijn Nederlandse lijst zat in de tas! Ondertussen vlogen er nog meerdere Grote Gele Kwikstaarten en Veldleeuweriken over. Nadat we genoeg aan de grasmus hadden gezien, reden we naar het Luzerneveld, om te zien of zich daar, of aan zee, nog leuke dingen bevonden.
Op deze foto staat echt een IJsgors.
We parkeerden de auto en zagen direct een Tapuit. Goudhaantjes riepen in de bosjes en Wiegert slaagde erin wat leuke foto's van ze te maken. We liepen een stukje buitenom, langs zee, en ik zag een Grote Stern langskomen. Even later klommen we de heuvel op en ik zag een vrouwtje Beflijster komen aanvliegen, dat landde in het depot tegenover ons. Gelukkig kwam de vogel na enige tijd weer in beeld en bleek er ook een mannetje te zitten. Altijd leuk, Beflijsters! We liepen verder langs de zeekant, op zoek naar de Sneeuwgorzen die daar moesten zitten. Die vonden we zonder moeite en ze wilden ook nog op de foto. Er werd ook een IJsgors gemeld van deze plek, en terwijl de anderen alvast terugliepen, liep ik nog een stukje door en zag ineens tot mijn niet geringe verbazing een mooie IJsgors op een steen zitten! Ik riep de anderen er weer bij en na enige tijd, waarin we ook nog een Oeverpieper scoorden, kwam de IJsgors over ons heen gevlogen en landde een stukje terug langs de dijk. Daar liet hij zich, weliswaar van enige afstand, mooi door kijker en telescoop bekijken en zelfs een bewijsplaatje maken lukte nog. Dat was erg leuk, want deze soort had ik al jaren niet meer aan de grond gezien.
Sneeuwgors nummer twee.
Zeer tevreden liepen we terug naar de auto, en omdat er verder niet veel meer te doen was, gingen we terug naar huis. Het was een heerlijk klein dagje vogelen geweest!

maandag 7 oktober 2019

04 t/m 07-10-2019: Dutch Birding Vogelweekend op Texel

Jonge Havik op dode Haas
Traditiegetrouw bezochten René, Koert en ik ook dit jaar weer het Dutch Birding Vogelweekend op Texel. Dit jaar verbleven we er vier dagen, van vrijdag t/m maandag. Op vrijdag 04 oktober vertrok ik al vroeg met de trein naar Heemstede, waar René me oppikte en waarna we Koert ophaalden en koers zetten naar het noorden. Het was vandaag regelrecht baggerweer: het regende zowat de hele dag met een matige wind uit het zuidwesten en het was koud voor de tijd van het jaar, hooguit een graad of 13. Niettemin zou het een heel aardige vogeldag worden.
Tijdens de overtocht van Den Helder naar Texel zag ik al mijn eerste jaarsoort: Grote Sterns, een gewone soort eigenlijk, maar aangezien mijn jaarlijst tot nu toe een tamelijk bedroevend aantal soorten bevatte, waren ook sommige normale soorten nog nieuw voor de lijst. Eenmaal op het eiland gingen we eerst maar naar de Petten, waar je tenminste droog, vanuit de auto, de plasjes kunt overzien. Hier hadden we meteen meer jaarsoorten te pakken: er zaten Rosse Grutto's, Zilverplevieren en Kanoeten, naast een aantal Bonte Strandlopers, Tureluurs en enkele Watersnippen. Ook was er een Lepelaar aanwezig en een aantal Wintertalingen, Smienten en Bergeenden verfraaiden de plasjes verder.
Mijn eerste Texelse Flamingo ooit.
Al snel kwam de melding dat de Flamingo, die een dag eerder was gevonden, nog aanwezig was, buitengaats bij de Prins Hendrikpolder. Ondanks het barre weer waagden we ons op de dijk en al snel zagen we de vogel staan op dat enorm grote strand. Lang hielden we het niet vol op de dijk en we spoedden ons weer naar de auto, onderweg nog een flinke groep Kneuen en wat Graspiepers oppikkend. De melding van meerdere Bladkoningen in een boomgaard bij Den Burg leverde ons alleen Koperwieken en een paar Boerenzwaluwen op. Een melding van een Blako bij Ottersaat leverde meer op, namelijk de waarneming van een prachtige Bladkoning die zich veelvuldig en fraai liet bekijken in de struiken bij de aangrenzende boerderij. Zo zie je ze niet vaak! In het weiland liep een flinke hoeveelheid Goudplevieren en Wulpen en vanuit de hut zagen we nog Rotganzen en een Bruine Kiekendief. Toen kwam het nieuws dat de eerder deze week ook al waargenomen vrouw Blauwvleugeltaling nog aanwezig was bij het Grote Vlak. Geruime tijd wachten leverde echter niets op, zodat we uiteindelijk maar naar het strand bij paal 9 reden, waar we de eerste Jan-van-Gent van het weekend zagen langsvliegen.
Kauw op duintop.
Je zult het altijd zien, maar we stonden nog niet over zee te kijken of de Blauwvleugeltaling werd teruggevonden. Dus hop hop hop, snel weer terug naar de plek van de eend! Het duurde toch nog een tijd voor we de goede vogel in beeld hadden, want de eenden zaten een takke-eind weg en de taling waarom het allemaal draaide verstopte zich frequent tussen de andere eenden en in de vegetatie. Maar uiteindelijk kregen we hem toch te pakken. Daarna was het alweer tijd om in te checken bij Hotel De Kievit en daar een paar lekkere bieren en een hapje eten te scoren.
Op zaterdag 5 oktober zag het weer er heel anders uit. Het was droog, de zon scheen en er stond een zwakke, oostelijke wind. Dat beloofde veel goeds! Nauwelijks waren we onderweg of we zagen een auto stilstaan langs de weg met daarin een fotograferende vogelaar. Die bleek een jonge Havik op de korrel te hebben die van een dode Haas zat te eten! Dat leverde natuurlijk een fantastisch fotomoment op.
De Havik!
Nadat we verzadigd waren van de Havik, kwam er direct een toffe melding: een juveniele Roze Spreeuw bij de vuurtoren! Daar waren we toch al bijna, dus erop af! We moesten er even op wachten, maar toen liet de Roze Spreeuw zich zien in een lage struik onder het raam van een van de huisjes ter plaatse. Intussen vlogen er Sijsjes over, bleken er nogal wat Zanglijsters tussen de vele Spreeuwen te zitten, merkten we een Gekraagde Roodstaart op (die ook nog een jaarsoort was), vloog er een Veldleeuwerik over en zagen we een paar Ringmussen tussen de Huismussen zitten. Nadat de Roze Spreeuw zich nog een keer had laten zien, bovenop een duintop, besloten we naar de Tuintjes te gaan. Hier liepen we een stukje, scoorden overvliegende Kepen, vonden een Roodborsttapuit, zagen Tjiftjaf en Kramsvogel en hoorden een overvliegende IJsgors, zonder dat die in beeld kwam.
Bij gebrek aan meldingen besloten we bij de Westerslag over zee te gaan kijken, want we moesten alle drie nog veel zeevogels hebben. Er liepen 15 Drieteenstrandlopers langs het strand en een Roodkeelduiker zat tamelijk dichtbij op zee, ter plaatse, terwijl vele andere langsvlogen. Groepjes Zwarte Zee-eenden kwamen langs, evenals Grote Sterns, een paar Visdieven en een verre Kleine Jager, waarmee we niettemin erg blij waren.
Een van het trio Kleine Jagers van 06-10.
Verder bleef het echter rustig over zee, en na enige tijd besloten we de twee Wilde Zwanen die in de buurt van Den Hoorn zaten met een bezoek te vereren. Hoewel de vogels ver weg zaten, in een groep ganzen met daarbij ook Kolganzen, lieten ze zich makkelijk vinden en door de telescoop goed bekijken. Er stapte ook nog een Witte Kwikstaart rond. Met de zwanen veilig in de tas reden we naar de Mokbaai, die stampvol met vogels zat, en daarbij zaten onder meer een Kleine Strandloper en een groep Kluten, terwijl Baardmannetjes en een Waterral riepen vanuit het belendende riet. Daarna gingen we lunchen in de Robbenjager. Toen we daar juist mee klaar waren, kwam het bericht dat er een Zeearend onderweg was vanuit Vlieland. Dus gingen we bij het uitkijkpunt Renvogelveld staan en pikten eerst nog een aantal Buizerden (uiteindelijk 12) en een Slechtvalk op voordat de Zeearend hoog en ver weg langs de vuurtoren kwam zweven! Dat ging goed, dat ging geweldig, en vol goede moed reden we naar het wad bij de haven van De Cocksdorp, waar twee Sneeuwgorzen zouden zitten.
Kanoet, nog in gedeeltelijk zomerkleed.
Die gorzen vonden we niet, wel viel er veel te fotograferen, want het licht was er geweldig mooi. Zo gingen een Kanoet, Tureluur, Steenloper en een Zilvermeeuw op de foto. Ook zagen we er onder meer Bontbekpleviertjes en Scholeksters. Vanwege dat mooie licht reden we nog even naar de Flamingo, die ook op de gevoelige plaat ging. En aan het eind van de dag leverde het zoeken naar een paar IJseenden bij de IJzeren Kaap nog een Geoorde Fuut en Eiders op, maar helaas niet de eenden.
Zondag 06-10 liet weer heel ander weer zien: het was bewolkt, er stond een harde, gure noordoostenwind en het was bitter koud! We begonnen de dag met een uitgebreide zeevogelsessie bij de Westerslag. Jan-van-Genten en Roodkeelduikers stalen hier de show, die waren constant te zien. Verder waren er diverse Grote Mantelmeeuwen, een Aalscholver met een erg witte buik, er vlogen Zwarte Zee-eenden, Eiders, Drieteenstrandlopers, Rotganzen en Grote Sterns langs. De hoogtepunten werden gevormd door een langsvliegende Grote Pieper die precies éénmaal riep, een beetje lullige waarneming dus, en drie prachtige Kleine Jagers, die dichtbij het strand achter de Kokmeeuwen aan zaten.
Een jonge Zilvermeeuw heeft een krabbetje gevangen.
De melding van een Beflijster in de Tuintjes leverde slechts enkele Goudhaantjes op. Dan maar weer een poging op de Sneeuwgorzen en jawel, nu vonden we ze zonder moeite. Ze lieten zich heel aardig en langdurig zien en er kwam ook nog een mooie Goudplevier vlak langs ons gevlogen. Toch nog maar even terug naar de Tuintjes, waar de harde wind door de struiken joeg, maar waar niettemin de daar aanwezige Bladkoning zich precies eenmaal liet horen en een Vuurgoudhaan zich liet zien.
Na de lunch gelukkig weer een leuke melding: een Morinelplevier ter plaatse langs de Hoofdweg! Die hadden we snel te pakken, de vogel rende opzichtig over het kale veld en was in gezelschap van meerdere Bontbekplevieren.
Ons laatste wapenfeit van de dag was een wandeling bij de camping Sluftervallei, die alleen een Sperwer opleverde. Toen waren we de kou en de wind zat en besloten we om halfvijf dat het genoeg was geweest voor vandaag.
De Morinelplevier van de Hoofdweg.
Op maandag 07 oktober was het droog en aanvankelijk scheen de zon. De wind leek wat afgenomen. We posteerden ons weer aan zee, bij de Westerslag, om daar de laatste paar uur van dit vogelweekend door te brengen. Er zaten circa 50 Drieteenstrandlopers op het piertje. Aanvankelijk leek er weinig actie te zijn, maar ineens vloog er een forse jager vrij dichtbij langs, met een flinke borstpartij: een Middelste Jager! Erg leuk, vonden we, vooral omdat de vogel zich fraai liet zien. We zagen weer meerdere Jan-van-Genten, Zwarte Zee-eenden, Eiders, Grote Sterns en Roodkeelduikers. Er vlogen aardig wat Alk/Zeekoeten langs, zonder dat we er een op soort konden brengen. Dat lukte wel met een fantastisch mooie adulte Kleine Jager, die zich prachtig liet zien. Ook kwamen er nog twee Brandganzen in gezelschap van een Rotgans langs, en kwam er een Goudhaantje uit zee gevlogen dat enige tijd in het raamkozijn van het paviljoen bleef zitten.
Aalscholver op het strand bij Paal 15.
Omdat leuke meldingen uitbleven, besloten we dat het weekend daarmee gedaan was. We reden naar de boot, konden er meteen op en zagen vanaf het achterdek traditioneel weer niets bijzonders. Maar het was weer een fijn en gezellig vogelweekend geweest, met een mooie selectie aan leuke soorten!
Bij de Roze Spreeuw.

donderdag 19 september 2019

19-09-2019: Koereiger te Asperen

Een Groenpootruiter bij Lappenheide
Er wordt al een tijdje een Koereiger gemeld bij de Nieuwe Steeg in Asperen, en nu had ik weliswaar laatst nog vier Koerreigers in de Biesbosch, maar zo'n leuke soort zo dicht bij huis mag je eigenlijk niet laten schieten. Vanmiddag had ik tijd om er even naartoe te fietsen. Het werd een heel aardig rondje. Er waren veel Torenvalken en Buizerden in de weer, van beide soorten zag ik er 6 à 7. Twee Kneutjes vlogen over en in een van de weilanden stonden 12 Blauwe Reigers. In de verte zag ik een aantal koeien staan met daarbij een hele vracht witte beesten, en toen ik dichterbij kwam zag ik dat die witte beesten Grote Zilverreigers waren, 66 stuks maar liefst! En bij het tellen van de Grote Zilvers stuitte ik als vanzelf op het veel kleinere Koereigertje. Weliswaar zat hij te ver voor een foto, maar hij liet zich vrij aardig zien. In dit weiland zaten ook nog twee Wulpen. Ik fietste een stukje om, om te zien of de Koereiger zich van een andere kant beter liet zien, maar dat was niet het geval. Wel stuitte ik op een groep van maar liefst 27 Ooievaars en ontiegelijk veel Kokmeeuwen bij een stukje land dat onder water werd gezet.
Een gedeelte van de Asperense Ooievaars
Na een tijdje genieten van al dat fraais fietste ik terug, maar bij het Geofort moest ik nog even in de remmen omdat er twee Raven roepend over kwamen vliegen! Dat vond ik hartstikke leuk. Ze vlogen in de richting van de Nieuwe Zuiderlingedijk, die daar natuurlijk vlakbij is. Ik vond ook nog een groep van 20 Kieviten, en toen besloot ik nog even naar Lappenheide te fietsen, waar zowaar een fotogenieke Groenpootruiter rondstapte. Doordat het nogal donker weer was, werden de foto's niet zoals ik had gehoopt, maar er zaten toch twee aardige tussen. Ook een Watersnip, een Lepelaar, heel veel Kieviten en enkele Slobeenden waren ter plaatse bij Lappenheide.

zaterdag 31 augustus 2019

31-08-2019: Lekker dagje Biesbosch

De mooiste van de twee Visarenden die we zagen
Het is een tijdje geleden dat ik voor het laatst een nieuwe blog schreef, en dat komt simpelweg omdat ik nauwelijks aan serieus vogelen ben toegekomen. Een beetje naar boven kijken op ons dakterras, even een uurtje naar het plasje van Lappenheide en dat was het wel. Maar vandaag stond er weer eens een lekker dagje vogelen met René en Koert op het programma. Wegens ellende op het spoor spraken we in Leerdam af, waar mijn vrienden om half negen waren. Even later gingen we op weg naar de Klemweg te Enspijk, want daar loopt al een aantal dagen een Jufferkraanvogel rond. Het is zoals altijd een zeer verdacht beest, maar als zoiets tien minuten van huis zit, ga je voor de zekerheid toch ff kijken. De vogel was snel gevonden. Hij liep tussen 21 Ooievaars, helaas nogal ver weg en onder zeer beroerd licht, zodat er van de wereldplaten die ik in gedachten had niks terechtkwam.
De Jufferkraan met een Ooievaar
Na het scoren van de kraan reden we naar de Brabantse Biesbosch, waar we werden verwelkomd door maar liefst zes Kleine Zilverreigers in een boom. Hier stopten we uiteraard even voor, want zoiets zie je niet elke dag. Terwijl we van de Kleine Zilvers stonden te genieten, vlogen er twee Watersnippen en vele Gele Kwikstaarten over. Van die laatste stierf het vandaag, overal hoorde je hun roepjes. We reden verder naar de Polder Hardenhoek, waar twee Casarca's snel waren opgespoord, en hoewel dat aantal niet in de buurt kwam van de 52 die er gisteren waren gezien, vonden we het genoeg. Er stonden enkele honderden Lepelaars in de plas, de eerste Cetti's Zanger werd genoteerd en 29 Brandganzen lagen op het gras in het zonnetje. Want het was prachtig, zomers weer vandaag!
Een van de zes Kleine Zilvers
We liepen langzaam over de dijk richting de kijkhut en vonden een Witgat tussen wat Kieviten en Watersnippen en ineens zag ik een Koninginnenpage langs de dijk vliegen! Dat was leuk en nogal onverwachts, en bovendien betrof het hier een lifer voor Koert. Het beestje ging ook nog leuk op de foto, tevredenheid alom dus, en we liepen verder, vonden nog een Koninginnenpage en een stel Huiszwaluwen zat tussen de talrijke Boerenzwaluwen. In de hut was het niet veel, maar eenmaal terug op de dijk vloog er ineens een Visarend over ons heen met een vis in z'n poten! We letten nu wat meer op de vlinders en vonden een Landkaartje, een Dagpauwoog en vele Klein Koolwitjes.
Koereiger in zijn natuurlijke habitat
Terug bij de auto besloten we eerst langs de Deeneplaatweg de daar verblijvende vijf Koereigers op te snorren en een poging te doen op de gisteren waargenomen Draaihals en de Paapjes, die er ook waren gezien. Op de hekjes en in de struiken was het rustig, zodat we al snel bij de kudde koeien arriveerden waarbij de Koereigers logeren. Het waren er vier vandaag en hoewel onder tegenlicht lieten ze zich redelijk fotograferen. Helaas werden de vogels later verjaagd door twee domme fotografen. Wij reden verder, maar tot onze frustratie was de weg ver voor het puntje afgezet. We keken nog wat rond, zagen een Atalanta en hoorden een Matkop en besloten daarna eerst maar te gaan lunchen. Maar we waren nauwelijks onderweg toen Koert een Visarend aan zag komen vliegen die zo vriendelijk was te landen in een boom! Dat werd even leuke platen schieten.
Visarend
Daarna was het echt lunchtijd. We maakten plannen voor een vogelreisje in 2020 en dat wordt waarschijnlijk Brazilië! Na de lunch zag ik dat de Draaihals weer gemeld was, dus reden we opnieuw de Deeneplaatweg op en postten een tijdje op de plek des onheils, waar we wel maar liefst tien Paapjes vonden, alsmede een Roodborsttapuit en een Wezeltje, maar geen Draaihals, hoewel Koert een kandidaat-Draaihals uit een struik zag vliegen, maar toen wij hem in de kijker kregen was daar allang geen chocola meer van te maken.
Een van de tien Paapjes
Na een tijdje vonden we het welletjes en reden een stuk langs de zuidrand van de Biesbosch zonder veel te zien, hoewel een Blauwe Reiger en een Aalscholver aardig op de foto gingen. Bijna terug bij de dijk zag ik echter ineens een Tapuit langs de weg zitten, die nog een jaarsoort voor me was, en tegelijkertijd ontdekte René een Oranje Luzernevlinder, zodat het ook nog een heel aardige vlinderdag werd!
Blauwe Reiger
We gingen nu terug naar de Hardenhoek in een ultieme poging er nog wat steltlopers uit te trekken. We vonden een Oeverloper en 3 tot 5 (afhankelijk van de waarnemer) Krombekstrandlopers, waar ik erg blij mee was, want die had ik al jarenlang niet meer gezien. Ook een stuk of vijftien zomerse Smienten zijn nog de moeite van het vermelden waard. Daarna besloten we dat het welletjes was en zetten we koers naar Leerdam. Het was, zoals gewoonlijk, weer een heerlijk vogeldagje geweest in de Biesbosch!
Aalscholver

maandag 8 juli 2019

08-07-2019: Dwaalgast!

Op 10 juli aanstaande verschijnt mijn nieuwe boek ‘Dwaalgast’! Het staat boordevol verslagen van vogel- en natuurreizen die ik de afgelopen 40 jaar heb gemaakt. Een paar cijfers: ‘Dwaalgast’ heeft 556 bladzijden, omvat 40 jaar, telt 50 verslagen van reizen door meer dan 40 landen en eilandengroepen in 6 werelddelen. Meer dan 3000 vogelsoorten komen aan bod, maar ook andere diersoorten, zoals zoogdieren, reptielen, amfibieën, vlinders en libellen. Het boek geeft daarbij een mooi inkijkje in hoe de (vogel)reiswereld en het vogels kijken in de afgelopen 40 jaar zijn veranderd, en uiteraard komen ook de avonturen die dergelijke reizen onvermijdelijk met zich meebrengen aan bod.

'Dwaalgast' is nu al te reserveren bij bol.com en vanaf 10 juli a.s. te koop bij de internetboekhandel en te bestellen bij iedere boekhandel!

zaterdag 29 juni 2019

28-06-2019: Op zoek naar de Zadellibel

Kleine Roodoogjuffers.
Het is aan de late kant, ik geef het onmiddellijk toe, maar vandaag gingen Wiegert en ik dan een serieuze poging doen om de Zadellibel in te lijven. Wiegert voor zijn lifelist, en ik voor de jaarlijst en als het even kon voor de foto,  want de soort had ik vorig jaar al op Texel. We waren getipt over een goed gebied voor allerlei zuidelijke soorten: een nieuw natuurontwikkelingsgebied nabij Brakel. Zuid-Europese toestanden zouden we er aantreffen qua libellen! Dat beloofde veel goeds.
Helaas beloofde het weer vanmorgen iets minder goeds. Het was aanvankelijk zwaar bewolkt, en de zon kwam er maar moeizaam doorheen. Bovendien hadden we te kampen met een frisse wind. Het was dan ook geen wonder dat het aanvankelijk lastig was om ook maar een libel te vinden.
Zwervende Heidelibel, bijzonder talrijk dit jaar!
Natuurlijk gingen we toch aan de slag. De eerste Watersnuffel was snel gevonden, en toen de zon af en toe door de wolken ging prikken, werden de Lantaarntjes actief. Er vlogen ook aardig wat Kleine Roodoogjuffers, en die waren nog een jaarsoort.
Na een halfuur zoeken stootten we de eerste Bloedrode Heidelibel op, en nog even later vonden we af en toe een Gewone Oeverlibel. Het bleef allemaal echter moeizaam, en boven het water van het uiterst fraaie gebied vloog helemaal niets. Wel kwam er af en toe een Distelvlinder voorbij. Na nog een kwartier vond ik een pantserjuffer, en thuis kon ik aan de hand van de foto's vaststellen dat het om een Houtpantserjuffer ging.
Lantaarntje.
Weer een kwartier later stuitte ik op de eerste Zwervende Heidelibel, de eerste van het Zuid-Europese kwartet dat er uit moest komen. Wiegert had er overigens al eerder een gezien. Later op de dag zou blijken dat ze ook hier zeer talrijk waren. Het was intussen bijna twaalf uur en omdat er op het water nog steeds vrijwel niets vloog, probeerden we het maar door tussen de struiken door te lopen, waar af en toe iets uit opvloog. De Platbuik bijvoorbeeld, die nog een jaarsoort voor me was. En met enige regelmaat een Grote Keizerlibel. Ik ging me ook maar eens in de plantjes verdiepen en noteerde onder meer Vlasbekje en Heelblaadjes als jaarsoorten.
Vuurlibel.
We vonden een Vroege Glazenmaker die rondjes ging vliegen, een goed teken. Over het water vlogen nu af en toe Gewone Oeverlibellen, Zwervende Heidelibellen, een enkele Grote Keizerlibel en ook de eerste Vuurlibel liet zich zien. Die zouden we later op de dag nog vaker tegenkomen. Een leuke soort en Zuid-Europese soort nummer twee!
Wiegert had intussen al enkele malen een libel met een blauw zadel opgestoten die ik steevast wist te missen omdat die beesten meteen weer uit het zicht verdwenen. Een ervan had hij in ieder geval als Zuidelijke Keizerlibel kunnen determineren.
Houtpantserjuffer.
Het was al na een uur toen we via een ander pad het gebied in liepen. Maar ook hier was aanvankelijk weinig actie, hoewel de Zwervende Heidelibellen en de Gewone Oevers intussen vrij talrijk waren geworden. Een leuke vogelsoort tussendoor: er begon een Porseleinhoen vlakbij ons te roepen! Helaas bleef de vogel in de dekking. Later vanmiddag zouden we hem nog enkele malen horen. Ook de Vuurlibellen begonnen nu te lopen en lieten zich een paar keer fotograferen. Er vloog een Slechtvalk over, ook leuk. Maar van de vermaledijde Zadellibel geen spoor.
We besloten het gebied nog een keer aan de zuidkant af te lopen, maar ook dat leverde weinig op, behalve een Blauwe Breedscheenjuffer. Intussen vlogen er wel wat libellen over het water, maar de grote jongens deden dat maar spaarzaam. Af en toe een Grote Keizer, daarmee hield het wel op.
Vroege Glazenmaker.
Op het allerlaatst, toen we nog een blik wierpen over het water aan het begin van het gebied, zag Wiegert ineens toch een 'gezadelde' libel vliegen. Even later zag ik hem ook: een fraaie Zuidelijke Keizerlibel! Hij liet zich kort, maar goed zien.
En zo kwam het dat alleen de Zadellibel het liet afweten. Wij vermoedden dat vooral de wind er debet aan was dat de grote libellen nauwelijks vlogen. Maar toch was het een leuke tocht geweest, die mij vijf libellenjaarsoorten opleverde met als bonus het Porseleinhoen voor de vogellijst.
Zwervende Heidelibel.

woensdag 26 juni 2019

23 t/m 25-06-2019: Libellen zoeken in Oisterwijk

De altijd goedlachse Plasrombout.
23 juni 2019
Eigenlijk waren we van plan om deze korte vakantie in hotel Montferland, gelegen op een 'motte' in het Bergherbos, door te brengen. Maar gezien de weersvoorspellingen (hittegolf) en de ligging van het hotel op een kale heuvel, besloten Cilja en ik op het laatste moment maar te kiezen voor hotel Boschoord in Oisterwijk, waar je lekker onder de bomen kunt zitten op het terras en waar de vennetjes met libellen aan de overkant van de straat liggen.
Over dat 'lekker onder de bomen zitten' later meer.
Rond één uur konden we aan de slag bij het ven dat tegenover het hotel ligt, het Van Esschenven geheten. We zagen een Bont Zandoogje vliegen en over het ven vlogen massa's Gewone Oeverlibellen, Viervlekken en Watersnuffels. Enkele Distelvlinders vlogen met grote haast voorbij, en het afspeuren van waterleliebladeren leverde een aantal Grote Roodoogjuffers op.
Een mannetje Gewone Oeverlibel, een talrijke soort bij de Oisterwijkse vennen.
De eerste Grote Keizerlibel vloog voorbij, en toen Cilja een vrouwtje Citroenvlinder zag vliegen, verlegden we onze aandacht naar wat bloeiende braamstruiken achter ons. Daar zat nog meer leuks, zoals meerdere Groot Dikkopjes en een Bruin Zandoogje, maar ook enkele Blauwe Breedscheenjuffers zaten in het struikgewas, evenals de leukste soort van vandaag: een zeer fotogenieke Plasrombout! Dat is er een die ik niet al te vaak tegenkom, dus hij was van harte welkom op de lijst.
Intussen zaten twee Bruine Sprinkhanen tegen elkaar in te zingen en riep er een Kuifmees vanuit de dennen. Even later vlogen twee verre Wespendieven over het gebied, en die waren nog een jaarsoort.
Een van de Groot Dikkopjes die zich op de bramenstruiken bevonden.
Het was tijd om in te checken in het hotel, en terwijl we daar naartoe liepen, fladderde er opeens een Eikenpage langs ons heen. Helaas ging hij niet even zitten voor de foto, maar hij stond weer op de jaarlijst 2019.
Bij het hotel bloeiden onder meer vele Schijnaardbeien. Na te zijn ingecheckt en de spullen in onze kamer te hebben gezet, ging ik nog een klein stukje lopen en vond niets bijzonders, behalve een Groene Zandloopkever.
Toen we later op het terras in de schaduw van de eikenbomen een lekker koel drankje dronken, kwam er nog een Boomblauwtje naast ons zitten, net lang genoeg voor een paar foto's, en een Boomklever riep vanuit de omringende bomen.
Een van de ontelbaar vele Watersnuffels op het Van Esschenven.
24 juni 2019
Omdat het zo warm was, de kamer klein en bedompt en er geen airco op de kamer aanwezig was, sliepen we met de ramen open. Om ongeveer halfvier hoorden we de Bosuil roepen en merkten we voor het eerst een flink aantal irritant jeukende muggenbulten op onze armen op. Terwijl we toch geen mug hadden gehoord of gezien op de kamer.
's Morgens na het ontbijt liep ik even naar een stroompje dat iets verderop de weg kruiste en dat de Achterste Stroom heet. Hier had ik tijdens een eerder bezoek weleens Weidebeekjuffers gezien.
Ik passeerde wat bloeiend Vingerhoedskruid en bij het stroompje wees aanvankelijk niets op de aanwezigheid van de gewenste juffer. Wel zag ik er onder meer Lantaarntjes en Blauwe Breedscheenjuffers, alsmede de ook hier talrijke 'gewone' libellensoorten. Ik hoorde mijn eerste Krasser van 2019 en toen zag ik er ineens toch een zitten: een fraai mannetje Weidebeekjuffer, altijd een genot om te zien!
Een fraai mannetje Weidebeekjuffer.
Ook vlogen er alweer meerdere Distelvlinders voorbij, waarvan een flinke invasie aan de gang is.
Cilja wilde even rustig gaan zitten lezen op het terras, terwijl ik nog een wandeling ging maken langs het Staalbergven en het Groot Aderven, uiteraard in de hoop op Zadellibellen, waarvan eveneens een ongekende invasie aan de gang is en die op vele plaatsen in het land worden gezien. Maar helaas, voor wat betreft deze soort had ik geen geluk. Hoewel beide vennen gonsden van de libellen en de juffers, waren het vooral de bekende soorten, afgezien van enkele Azuurwaterjuffers. Wel hinnikte er een Dodaars bij het Staalbergven en zag ik diverse Rosse Woelmuizen op mijn wandeling.
Later op de dag, toen ik met Cilja nog even naar het Van Esschenven liep, zagen we nog een bloeiende Dagkoekoeksbloem.
Intussen kwamen er steeds meer muggenbulten bij op onze armen.
Viervlek bij het Staalbergven.
25 juni 2019
Het was vannacht een zeer warme nacht, en rond drie uur hoorden we de Bosuil weer roepen. Ik deed nauwelijks een oog dicht van de hitte op de kamer en was blij toen ik er vanmorgen weer uit mocht.
Na het ontbijt maakte ik een wandeling naar het Achterste Goorven, waar in het begin van de maand enkele Sierlijke Witsnuitlibellen waren gezien, een gloednieuwe soort voor mij. Onderweg kwam ik een Klein Geaderd Witje tegen, de eerste en enige van dit uitstapje, en toen ik de eerste uitloper van het ven had bereikt, vloog daar ineens een Kleine IJsvogelvlinder rond! Kijk, dat zijn de leuke soorten. Ik keek nog wat rond bij en mijn oog viel op een rood juffertje: een Koraaljuffer. Ook altijd leuk, want die hebben we in onze eigen regio niet.
De fraaie Koraaljuffer.
Toen ik bij het uitkijkpunt over het Achterste Goorven aankwam, zag ik meteen waarom die Sierlijke Witsnuit dit wel een aantrekkelijk plekje vindt. Het was namelijk het eerste ven waarin zich vele waterlelies bevonden, en op de bladeren daarvan zitten ze graag. Ik was net begonnen met het afspeuren van al die waterleliebladeren toen mijn oog viel op een voorbij fladderende Bosbeekjuffer! Dat was een fijne verrassing. Vol goed moed speurde ik verder, maar na honderden waterleliebladeren diverse malen te hebben afgespeurd, werd het duidelijk dat de Sierlijke Witsnuit er ook deze keer niet inzat. Wel vond ik nog mijn eerste Bloedrode Heidelibel van 2019, een pas uitgeslopen beestje.
Intussen had ik Cilja even gebeld dat ik wat langer bij het ven zou blijven hangen, en zij was er achter gekomen dat onze 'muggenbulten' afkomstig waren van de brandharen van de eikenprocessierups, die zich dus naar alle waarschijnlijkheid bevonden in de vele eikenbomen op het terras van het hotel, waar wij al twee dagen langdurig hadden vertoefd.
Groene Kikker (spec.) bij het Achterste Goorven.
Nu wist ik bijna niets van die eikenprocessierups, simpelweg omdat we er hier, in Leerdam en omstreken, nooit mee te maken hebben gehad. Maar ik wist wel dat het geen feest was met die beesten. Ik besloot dus terug te lopen, want die Sierlijke Witsnuit noch de Zadellibel leek zich te komen melden vandaag. Op de terugweg hoorde ik nog een Middelste Bonte Specht roepen en zag ik een Eekhoorn.
Toen ik terugkwam bij het hotel besloten we na rijp beraad maar naar huis te gaan. Het was sowieso te heet om nog iets zinnigs te gaan doen en we hadden geen zin om nog meer rupsenharen op te lopen. Bovendien was het in onze kamer veel te warm om fatsoenlijk te slapen.
Grote Roodoogjuffer op een stokje.
Bij het uitchecken bleek, dat het personeel op de hoogte was van de problemen met de rupsen. Wij vonden het achteraf eigenlijk schandalig dat men de gasten hiervoor niet waarschuwt. Thuis hebben we meteen al onze kleding gewassen en jeuk-verlichtende zalf aangeschaft die ook maar weinig helpt. Zoals overal wordt aangeraden hebben we met behulp van plakband getracht de brandharen (die je niet kunt zien) te verwijderen. En nu maar hopen dat we snel verlost zijn van de ellende.
Een ding is zeker: ondanks de fraaie vennetjes en de vele libellen zien ze ons bij hotel Boschoord niet meer terug.
De Kleine IJsvogelvlinder, helaas half verborgen achter het gebladerte.