Vanmorgen appte Chris me of ik zin had om de Steppevorkstaartplevier die sinds gisteren bij Batenburg zit te gaan twitchen. Dat had ik natuurlijk wel, dus gingen we om elf uur op weg vanuit Leerdam. Vorig jaar had ik mijn allereerste Steppevorkstaartplevier ooit gezien, maar dat was een nogal kortstondige waarneming van een vogel die na een hele tijd wachten eindelijk-eindelijk kwam aanvliegen, zich heel even mooi liet zien en vrijwel onmiddellijk weer verdween, dus ik hoopte dat deze vogel beter zou meewerken en misschien zelfs wel te fotograferen zou zijn. Voor Chris was het sowieso nog een gloednieuwe soort.
Sneller dan verwacht waren we ter plekke, en na vijf minuten wachten vloog de Steppevork op uit de groep Kieviten, Veldleeuweriken en Spreeuwen waarin hij zich bevond en maakte een uitgebreid vliegrondje over het gebied, waarbij hij zich door telescoop en 15x kijker goed liet bekijken. Toch bleef ook deze vogel weer op respectabele afstand, en hoewel hij zich een stuk langduriger liet zien als die van vorig jaar, zaten foto's er wederom niet in.
Na een mooie vliegshow landde de vogel iets dichterbij op een kaal stukje akker en daar zagen we hem ook even zitten, hoewel er zo niet erg veel aan te zien was. Na een tijdje vloog de vogel opnieuw op en wederom konden we een tijdje van hem genieten terwijl hij rondvloog, afwisselend laag boven de grond en dan weer hoger in de lucht.
Uiteindelijk landde hij ver weg in een groep Kieviten en werd alles rustig. De Kieviten stonden ook alleen nog maar voor zich uit te kijken en de Steppevork kwam niet meer omhoog en was zittend ook niet te vinden, zodat we na een halfuurtje wachten weer op huis aan gingen. We waren er mooi op tijd bij geweest en hadden de vogel leuk kunnen waarnemen.
maandag 22 oktober 2018
maandag 15 oktober 2018
13 t/m 15-10-2018: Dutch Birding najaarsweekend 2018
Het fotografisch hoogtepunt van het weekend was deze Zwarte Ruiter. |
Kleine Mantelmeeuw achter de boot. |
We besloten naar de noordpunt te rijden om daar de omgeving van het reddingsbotenhuisje te checken op zangertjes. Hier merkten we voor het eerst dat het halve eiland was opgebroken, dat er allerlei wegen waren afgesloten en dat we zodoende regelmatig forse omwegen moesten maken om ergens te komen. Uiteindelijk bereikten we het huisje, maar er zat niets bijzonders, zodat we besloten om eerst maar te gaan lunchen. In restaurant de Robbenjager kwam tijdens de lunch het bericht dat de Blonde Ruiter toch weer was gevonden, dus gingen we weer terug naar de plek en nu was het beestje snel opgespoord. Het fraaie ruitertje stapte ver weg, maar goed zichtbaar, rond tussen de vele Goudplevieren en liet zich langdurig bekijken.
Flutplaatje van de Blonde Ruiter. |
Prachtig langsvliegende Rode Wouw tijdens het dippen van de Zadellibel. |
Toen werd de libel opnieuw gemeld en wederom ploeterden we, nu met nog grotere haast, door het mulle zand richting de plek, om opnieuw net te laat te arriveren. Dat was balen, heel erg balen, en ondanks lang afwachten kwam het beest niet meer tevoorschijn.
We besloten nog een keer terug te gaan naar De Bol om de daar aanwezige plasjes te checken, aangezien de vele plasjes aan de oostkant van het eiland zo goed als onbereikbaar waren door de vele wegafsluitingen. Het leverde ons twee Zwarte Ruiters en een Groenpootruiter op.
We sloten de dag af bij de IJzeren Kaap, waar we twee Geoorde Futen voor de jaarlijst wisten toe te voegen.
Op 14 oktober trokken er massa's Kokmeeuwen over zee. |
Intussen vlogen er nog leuke vogels langs ook, zoals Jan-van-Gent, een Grote Zilverreiger, een heleboel Roodkeelduikers, een verre Kleine Jager (jaarsoort), zeven Sneeuwgorzen en een Slechtvalk, zodat we ons prima vermaakten aan zee. Voor wat betreft de Bultrug bleef het echter bij die ene waarneming, en voor René helemaal niks, noppes, nada.
Een Watersnip steekt zijn kop even boven het maaiveld uit. |
Omdat er verder niet veel gemeld werd qua zeldzaamheden, besloten we de melding van een Bokje bij het uitkijkpunt van het Renbaanveld te checken, maar troffen er slechts een Watersnip aan. We reden tussen de wegopbrekingen door naar een paar plaatsen waar Beflijsters waren gezien, en bij plek twee, bij Westergeest, hadden we succes. Er was daar een groot aantal lijsterachtigen en andere vogels verzameld in twee struikencomplexen met bessen die van elkaar waren gescheiden door een grasveldje: Merels, Zanglijsters, Koperwieken, Kramsvogels, Zwartkopjes, Roodborsten, Vinken, Spreeuwen, Groenlingen et cetera, en na een kwartiertje speuren vonden we daar de Beflijster tussen. En om het succes nog groter te maken, meldde zich een prachtig overvliegend en paniek zaaiend mannetje Smelleken op deze plek!
Duinroos, bloeiend bij de Mokbaai. |
We reden nog even naar de Zwinweg om nog eens naar de Blonde Ruiter te kijken, wat eenvoudig lukte. Ook vonden we daar het fotografisch hoogtepunt van het weekend, een prachtige Zwarte Ruiter in mooi late-middag-licht.
We gingen maar weer eens terug naar het Renvogelveld om een laatste wanhoopspoging te doen op de libel. Niet dat we er veel vertrouwen in hadden, dat niet. Maar zie: we waren net gearriveerd en daar was hij ineens! Een prachtig mannetje Zadellibel vloog langdurig rond, eerst hoog, toen lager, waarbij zijn zadel mooi te zien was, en toen nog een flink tijdje wat hoger. Allemachtig, wat een ontzettende topsoort! Het enige wat eraan ontbrak was dat hij even lekker ging zitten poseren voor een foto, maar daarover hoor je mij verder niet klagen hoor. Ik was allang blij dat we hem na drie dips alsnog te pakken hadden! Het spreekt vanzelf dat het bier in de pizzeria 's avonds heerlijk smaakte nu de Zadellibel veilig in de tas zat.
Nogmaals die fantastisch mooie Zwarte Ruiter. |
Intussen kwamen er zeven Sneeuwgorzen langs, wat Eiders en Zwarte Zee-eenden en een Slechtvalk vloog over. En toen ontdekte ik een prachtige Grauwe Pijlstormvogel, die vrij dichtbij met bogen naar het noorden vloog en zich daarbij fraai liet bekijken! Zo, dat was een tijd geleden dat ik die had gezien! Er volgde ook nog een vrij verre Grote Jager (een jaarsoort), en een andere vogelaar ontdekte een vlak achter de branding zwemmende Bruinvis, zodat we vandaag twee walvisachtigen op een dag hadden. Dat zal ons ongetwijfeld niet al te vaak meer gebeuren in Nederland.
Badende Goudplevieren bij De Bol. |
Abonneren op:
Posts (Atom)