zondag 27 augustus 2017

27-08-2017: Nog een dagje achter de vlinders en libellen aan.

Een gloednieuwe libellensoort voor mij: de Kempense Heidelibel! Helaas was het diertje ietwat gehandicapt.
Vandaag stond er een dagje 'naturen' met Chris en Wiegert op het programma, en aangezien het schitterend weer beloofde te worden, zouden de vlinders en libellen een hoofdrol in het dagprogamma gaan vervullen. Het was dit jaar mijn streven om van beide soortgroepen 40 soorten in Nederland te zien. Dat had ik bijna gehaald, en het was alleen aan mijn blessure te wijten dat ik die veertig soorten al niet lang binnen had. Maar goed, vandaag was er alle kans toe.
Maar we gingen eerst achter een vogel aan: de Ralreiger die al een tijdje bij Eemnes huist. Ik kan er kort over zijn: we vonden hem niet. En toen het halftien was geweest werd het de hoogste tijd om aan ons insectenprogramma te gaan werken.
De Steenrode Heidelibel was enorm talrijk vandaag in De Schammer.
Op dus naar De Schammer bij Leusden, een gebiedje waar ieder jaar enkele Kempense Heidelibellen worden gezien, en dat zou nog een gloednieuwe soort voor me zijn. Afgezien daarvan worden er ook Zwervende - en Bandheidelibellen gezien en Tengere Grasjuffers. Omdat mijn libellenlijst op 39 stond, was er dus dikke kans om de gewenste 40 te halen, zo niet te overschrijden.
Maar het viel nog niet mee. Eindeloos gezoek in de lage begroeiing leverde wel de 'gewone' heidelibellen op, waaronder erg veel Steenrode, maar niet de bijzondere. Tot ik een fluitje hoorde en Chris en Wiegert me van grote afstand wenkten. Chris had een Kempense Heidelibel gevonden! Het diertje was licht gehandicapt, want had een verbogen achterlijf. Maar hij bleef mooi zitten, zodat ik ook ruimschoots van hem kon genieten. Mijn 40e libellensoort voor 2017 was binnen!
Zwervende Heidelibel.
Natuurlijk wilden we ook graag een ongehavend exemplaar vinden, dus we zochten door. Na opnieuw een lange tijd, belde Wiegert dat hij een veelbelovend stukje had gevonden met wat water. Dit bleek uiteindelijk het goede gebied te zijn... Wiegert vond snel een Zwervende Heidelibel, maar intensief zoeken leverde ook hier verder geen bijzonderheden op. Uiteindelijk gaven we het op, want er stond nog meer op het programma.
Na twee mislukte pogingen kwamen we uiteindelijk in het juiste Bandheidelibellengebied bij Stoutenburg terecht, en dat was meteen genieten. Enkele tientallen Bandheidelibellen lieten zich zien en fotograferen. Genieten geblazen!
Bandheidelibel.
Intussen was er al heel wat tijd verstreken en werd het de hoogste tijd voor het Kootwijkerzand. Hier wachtten, als het goed was, de Kleine Heivlinder en de Kommavlinder op ons om mijn 40 soorten vol te maken (want ik had er al 38).
Na een tijdje zwerven over de uitgestrekte zand- en mosvlakten zag ik ineens iets zitten waarvan ik dacht dat het weleens een Kleine Heivlinder kon zijn. En ik had het goed, want toen ik dichterbij kwam vloog het 'dingetje' op en ging achter een tweede Kleine Heivlinder aan! Gelukkig kwam het diertje weer terug op z'n ouwe stek en konden we er gedrieën ruimschoots van genieten. Zo, dat was nummer 39. Nog één te gaan.
De bloedzeldzame Kleine Heivlinder.
Dat moest de Kommavlinder worden, die ik tevoren als vrij makkelijk had ingeschat. Een dure vergissing. Speuren door uitgestrekte heidevelden leverden veel Hooibeestjes, Heivlinders en nog een paar andere soorten op, maar alleen Wiegert had tot tweemaal toe het geluk een Kommavlinder te zien. Beide keren was de vlinder gevlogen toen ik arriveerde. Het was jammer, maar nummer 40 zou er niet uitkomen vandaag. Om half vijf gingen we richting huis. Het was weer een heerlijk dagje in de natuur geweest.
Bloeiende heide op het Kootwijkerzand.

vrijdag 25 augustus 2017

25-08-2017: De najaarstrek is begonnen, maar Gierzwaluwen broeden nog in Leerdam.

Twee Wespendieven vlogen vandaag over ons huis. Bij de 2e had ik gelukkig het fototoestel paraat.
De maand augustus is voor mij grotendeels verloren gegaan. Een combinatie van lichamelijke klachten en prutweer waren funest voor mijn vogel-, vlinder- en libellenactiviteiten. Maar dat is nu achter de rug! Het is al een paar dagen mooi weer, de najaarstrek is alweer begonnen en vanaf ons dakterras speur ik dan naar leuke soorten. Vandaag werd dat beloond met de waarneming van twee naar zuid vliegende Wespendieven, en gelukkig had ik bij nummer twee mijn fototoestel bij de hand. De Wespendief was nog een jaarsoort, en een fraaie!
Er zijn nog een paar nieuwtjes te melden. Sinds enkele dagen hebben we een Cetti's Zanger. Dat wil zeggen: een vogel van die soort zit aan de overkant van de Linge (de Asperense kant) te zingen en laat zich vanaf ons dakterras prima horen.
Nog leuker: een paar Gierzwaluwen zit as we speak nog onder onze dakpannen met jongen! Dat is verdraaid laat voor Gierzwaluwen, waarvan de meeste eind juli al zuidwaarts trekken. Regelmatig komt een van de ouders bij het nest, dat helemaal bovenaan in de nok zit, en dan hoor ik de jongen bedelen. Even later gaat pa of moe dan weer op insectenjacht. Ik ben benieuwd hoe lang ze hier nog blijven!
Verder liet de Steenrode Heidelibel zich weer lekker fotograferen gisteren. Hieronder een van de plaatjes. Wat zijn het toch heerlijke fotomodellen!
Steenrode Heidelibel, frontaaltje.