zondag 27 maart 2016

27-03-2016: Een dag vol voorjaarsvogels in de Biesbosch.

Waterpiepers in zomerkleed lieten zich van nabij bekijken en fotograferen.
Gisteren was er een Kaspische Buidelmees aanwezig in de Brabantse Biesbosch, een ondersoort van de Buidelmees, maar een spectaculaire, want het zou de eerste voor Nederland zijn. Er zaten ook nog twee 'gewone' Buidelmezen bij de Kaspische, maar voor ons zijn Buidelmezen allang niet meer gewoon, integendeel: het is vele jaren geleden dat ik er een fatsoenlijk in de kijker kreeg in ons land. Aangezien René, Koert en ik toch al half van plan waren om de Biesbosch met een bezoek te vereren, was de beslissing gisteravond snel genomen. Op naar de buidelmezen, Kaspisch of niet!
Maar helaas: de vogels waren niet meer aanwezig. Erg jammer, maar niet getreurd, want er viel genoeg aan leuke jaarsoorten te scoren. En wat is de Biesbosch mooi geworden met al die nieuwe watertjes en plas-dras-gebieden.
Ter hoogte van de Galeiwaard zagen we zwaluwen vliegen, dus stopten we en stelden vast dat er zowel Boeren- als Oeverzwaluwen in het groepje zaten. Als bonus vonden we drie mannen Zomertaling, ook altijd een fijne voor de jaarlijst.
Frontaaltje van de Waterpieper.
De volgende stop was bij de Muggenwaard, waar afgelopen week zowel Amerikaanse Wintertalingen als een Kleine Geelpootruiter waren gezien. Van deze soorten geen spoor, wel stonden er twee Bontbekpleviertjes tussen de Wintertalingen, zongen er Veldleeuweriken en Witte Kwikken en Graspiepers waren overal.
Bij de buidelmezenplek was het toch wel teleurstellend dat we, één andere vogelaar uitgezonderd, de enigen waren. Nog teleurstellender was het dat we ook na uitgebreid zoeken geen spoor van de vogels aantroffen. Wel zongen er overal Tjiftjaffen en Cetti's Zangers. Nog even en die laatsten zijn even talrijk. Allemachtig, wat zitten er veel in de Biesbosch. Na het zien van enkele Kneuen en een Goudhaantje reden we verder en stopten bij het paadje dat naar het uitkijkpunt over de polder Hardenhoek leidt. Hier troffen we de eerste zingende Fitis van het jaar en na lang en intensief speuren in de meeuwenkolonie vonden we tenminste twee Zwartkopmeeuwen in zomerkleed, zij het ver weg.
Een Roodhalsgans tussen de Brandjes, een leuke verrassing!
Op naar het 'kwikstaartenveld' tegenover de pontweg. De eerste twee kwikken die in beeld kwamen waren Rouwkwikstaarten, waarvan er zich een erg fraai liet bekijken. Alweer een lekkere jaarsoort! Terwijl we naar ze keken begon er achter ons ineens een Rietzanger te zingen, zeker een van de vroegste die ik ooit had! Hij hield het na een paar riedels voor gezien, maar het was 'm onmiskenbaar. We zochten nog naar de hybride Ross' x Brandgans maar vonden slechts een leucistische Brandgans. Dus verderop naar de Pannekoek, waar het, op een over het pad springende Bruine Kikker na, zeer rustig was.
Intussen kwam er een melding van een Roodhalsgans binnen van de plek waar we net hadden gestaan. Dus reden we terug, pikten op het parkeerplaatsje nog een paar Waterpiepers in zomerkleed op en scoorden soepeltjes de Roodhalsgans, die er op zich mooi voor stond, maar met de foto's is het helaas niet veel geworden.
Waterpieper.
Na de lunch probeerden we de buidelmezenplek nog een keer, maar hoewel er nu meer vogelaars waren, was er van de mezen nog altijd geen spoor. Wel zong er een mannetje Roodborsttapuit. Dus reden we de Witboomkil op en maakten we een ronde via onder meer de Reugtweg terug naar Werkendam. Bij polder Maltha bood een Waterpieper fantastische fotokansen qua afstand, maar die dingen zijn zo beweeglijk dat ook deze foto's toch niet helemaal zijn geworden waarop ik had gehoopt. Tenslotte vonden we nog een Kleine Plevier en een Witgat, en daarmee was de Biesboschkoek voor vandaag op.
Naschrift: naar nu blijkt, draagt de Roodhalsgans een kleine paarse ring en dus betreft het een escape.

dinsdag 22 maart 2016

22-03-2016: Volop lente op Lappenheide.

Diverse Tureluurs lieten zich zien en horen.
Vanmorgen ben ik even naar Lappenheide gefietst om te zien hoe de vogelstand van zaken daar is. En zie: het bleek er volop lente te zijn! Het echtpaar Ooievaar zat op z'n nest. Een Tjiftjaf zong vanuit het bosje naast de plas. Zeker 35 Grutto's, waaronder een prachtig uitgekleurde IJslandse Grutto, foerageerden in de plas. Er waren alweer zeven Kluten aanwezig, hopelijk gaan ze er dit jaar weer broeden. Minstens drie Tureluurs lieten zich zien en horen en jawel, daar waren de eerste twee Kleine Plevieren van 2016! Bij een plasje iets verder langs de weg liepen zeker vijf Witte Kwikstaarten en daarbij zat een fraaie adulte Waterpieper in zomerkleed! Ik bleef niet al te lang, want er kwam in rap tempo een inktzwarte lucht op me af. Maar toen ik naar huis fietste hoorde ik aan de overkant van de Linge een Cetti's Zanger twee riedels weggeven. Dichter bij mijn huis heb ik ze nog niet gehad. Nog even en ik kan 'm als dakterrassoort bijschrijven!

vrijdag 18 maart 2016

15-03 t/m 18-03-2016: Lekker vogelen in Limburg.

Mannetje Merel te Holset.
Cilja en ik waren er al bijna een jaar niet tussenuit geweest, dus het was de hoogste tijd om ons weer eens een paar daagjes terug te trekken in onze favoriete herberg in Limburg, te weten Oud Holset te Holset. We hielden de weerberichten in de gaten en wachtten met boeken tot het laatste moment, zodat we vrijwel verzekerd waren van in ieder geval droog weer. De voorspellingen voor deze week waren aanvankelijk erg mooi, maar helaas was het weer dinsdag en woensdag toch iets minder dan de bedoeling was. Dinsdag was het bewolkt en koud en er stond een stevige noordoostenwind. Woensdag scheen de zon, maar de noordoostenwind was nog wat aangetrokken, zodat het erg guur was. Donderdag was het echter schitterend zonnig en rustig weer en vrijdagochtend vroeg was het ook heerlijk zonnig en stil.
De Houtduif wilde ook best op de foto.
Op dinsdag 15 maart vertrokken we rond 10:00 uur vanuit Leerdam om twee uurtjes later te arriveren in Holset. Nadat we lekker koffie hadden gedronken en waren ingecheckt reden we de Vijlenerbossen in. We parkeerden de auto langs de Zevenwegenweg en liepen daar een pad in waar we vorig jaar direct de Middelste Bonte Specht en de Kortsnavelboomkruiper hadden, twee van de belangrijkste doelsoorten. Maar die zaten er nog niet in. Het was stil in het bos, met uitzondering van minstens 20 Appelvinken die zaten te zingen, maar die zich verdraaid lastig lieten zien. Uiteindelijk kregen we enkele exemplaren redelijk fraai in de kijker. Een tweede jaarsoort was de Glanskop, die we iedere dag zouden tegenkomen.
We liepen nog een paadje langs de Rugweg, maar hier was het helemaal stilletjes, dus gingen we voor een kop koffie en een broodje bal in restaurant Het Hijgend Hert. Daarna reden we terug naar de herberg. Ik voelde me de hele dag al niet erg lekker en had er al een paar paracetemolletjes ingegooid, maar ik voelde dat een stevige wandeling bergop, het Holsetter- en Malenschbos in, me wellicht over het dode punt heen zou helpen.
We moesten veel moeite voor 'm doen dit jaar, maar uiteindelijk ging de Middelste Bonte Specht zelfs op de foto.
En inderdaad, na een pittige wandeling voelde ik me 's avonds al een stuk beter. Dat ik tijdens die wandeling een prachtige Kortsnavelboomkruiper in de kijker kreeg en ook nog een Kleine Barmsijs als jaarsoort scoorde, terwijl meer Appelvinken zich lieten horen en bekijken, zal daar zeker debet aan zijn geweest.
Op woensdag 16 maart stond ik om kwart over zes buiten voor een nieuwe ronde door het Holsetter- en Malenschbos. Nu de Kortsnavel binnen was, was de MiBo doelsoort nummer één. Maar dit spechtje, dat vorig jaar nog zo goed meewerkte, was dit jaar een stuk lastiger. Wel hoorde ik in het Holsetterbos de Kortsnavelboomkruiper weer zingen. Een Ree liet zich kort zien en Appelvinken waren overal. Wat is die vogel talrijk in de Vijlenerbossen.
Eenmaal boven liep ik het Malenschbos is en stootte twee Houtsnippen op die vlak langs het pad zaten! Dat vond ik erg leuk, want die soort had ik hier nog niet eerder gezien. Ik scoorde de eerste zingende Zwarte Mees (later nog veel meer), en dat was weer een jaarsoort. Ik liep een eind het bos in, naar de plek waar ik vorig jaar de Zwarte Specht zo mooi had, maar die liet zich zien noch horen en dat gold ook voor de Middelste Bonte Specht.
Mannetje Huismus in de dakgoot van Herberg Oud Holset.
Toch was mijn inspanning niet vergeefs, want ik liep twee Kruisbekken tegen het lijf, een lekkere jaarsoort die ik hier zeker niet ieder jaar tegenkom. En op de terugweg vond ik ook de Kuifmees, eveneens een jaarsoort.
Ik liep met en zonder Cilja nog diverse paden af, maar er kwam vandaag verder niet veel uit. Het was stil in de bossen, wat vast ook een gevolg was van de gure noordooster die tussen de bomen door gierde. Die noordooster bracht heel wat Kraanvogels over Limburg en oost Nederland, maar wij hadden niet het geluk een groepje te treffen. Vrijwel alle groepen werden sowieso boven midden Limburg gezien.
Op donderdag 17 maart was het eindelijk het weer dat ons was beloofd: de zon scheen uitbundig en er stond maar weinig wind. Vol goede moed klom ik om kwart over zes dan ook het Holsetterbos in. Ik zag twee Eekhoorns, wat leuk was, en ik hoorde een uil die een kort, in toonhoogte dalend 'hoew' liet horen, waarbij er op het eind iets van een trilling was te horen. Ik kon het niet plaatsen. Thuis allerlei uilengeluiden zitten afspelen, maar hoewel de Oehoe in de buurt kwam, was ook dat niet helemaal het juiste geluid.
Een Putter liet zich fotograferen in Holset.
Ook vanochtend zag en hoorde ik weer vele Appelvinken. Overal roffelden Grote Bonte Spechten en de Groene Specht lachte. Op twee plekken liep ik zingende Kortsnavelboomkruipers tegen het lijf, waarvan er zich eentje buitengewoon fraai liet bekijken. Helaas was het te donker voor een foto.  Op de voormalige Zwarte Spechtenplek vloog weer een Kleine Barmsijs over, maar Zwarte - noch Middelste Bonte Specht werkten mee. Ik liep terug en begon al te vrezen dat het niks zou worden met de MiBo's deze keer, toen ik er ineens een hoorde 'gaaien'. Deze zat vrij ver het bos in, maar... er riep in de verte een ander exemplaar en deze vogel leek ongeveer op de plek van vorige jaren te zitten, vlakbij de weg. En jawel, dat klopte. Deze MiBo liet zich fantastisch mooi zien en horen en wilde ook best even op de foto. En zo kwam het toch nog helemaal goed met dit fijne, fraaie spechtje. Terug in Holset lieten twee Putters zich leuk fotograferen, alvorens Cilja en ik ons aan het ontbijt zetten.
Vandaag voelde Cilja zich niet erg lekker, maar ondanks dat hebben we toch een heerlijke wandeling gemaakt, waarbij we opnieuw Kortsnavels en MiBo's hoorden en zagen en er, terwijl we heerlijk op een stil plekje in het bos op een bankje in de zon zaten, een paar keer een Havik riep.
Ook de Roodborst wilde wel meewerken aan een leuk plaatje.
Op vrijdag 18 maart, vandaag dus, was het alweer tijd om te vertrekken. Maar vanmorgen liep ik uiteraard nog een keer het bos in, want het was aanvankelijk prachtig helder en windstil weer. Ik hoopte op nog een of twee jaarsoorten, want het Vuurgoudhaantje bijvoorbeeld had het tot nu toe helemaal laten afweten, terwijl ik die ieder jaar heb. Maar dit jaar zat -ie er niet in, evenmin als de Zwarte Specht.
Toch was het een heerlijke wandeling, waarbij weer vele Appelvinken, enkele Kortsnavels, een roepende MiBo, Zwarte - en Kuifmezen en een Kleine Barmsijs de revue passeerden, terwijl een Roodborst zich leuk liet fotograferen.
Na het ontbijt reden we terug naar Leerdam. Het waren weer een paar heerlijke Limburgdagen geweest.
Nog een keer de Middelste Bonte Specht.
Twee fotogenieke Putters.
En nogmaals de Roodborst.

vrijdag 11 maart 2016

11-03-2016: Tussen winter en lente.

De Grauwe Gans liet zich weer eens mooi fotograferen bij Lappenheide.
Maart is een echte overgangsmaand. Er zijn nog volop wintergasten, maar aan de andere kant arriveren de eerste zomervogels, zoals Grutto's en Lepelaars, in ons land en zingen een hoop vogels alweer het hoogste lied. Maar eind maart komt er meestal pas echt beweging in de zaak, als zangvogels zoals Fitis, Tjiftjaf en Blauwborst terugkeren. Toch is het in maart altijd spannend, want je kunt zomaar de eerste Zomertaling of Kleine Plevier treffen.
Vandaag besloot ik een paar uurtjes door de streek te gaan fietsen. Eerst naar Lappenheide, waar ik hoopte op een IJslandse Grutto tussen de Grutto's daar en misschien wel een jaarsoort. Onderweg kwam ik een IJsvogel tegen. Bij Lappenheide stond een Grote Zilverreiger en er stond inderdaad een clubje Grutto's, waar één mooi uitgekleurde IJslandse Grutto tussen stond.
Jaarsoorten leverde het fietstochtje niet op. Wel lieten drie Grote Lijsters zich erg mooi bekijken bij Fort Asperen en die had ik dit jaar nog maar een keer gezien. Een Sperwer vloog over de Nieuwe Zuiderlingedijk, maar verder lieten alleen heel gewone soorten zich zien. Gaf niks, het was heerlijk zonnig weer en de Grauwe Ganzen bij Lappenheide lieten zich weer eens leuk platen.

dinsdag 8 maart 2016

08-03-2016: De eerste Tjiftjaf!

Meestal hoor ik de eerste zingende Leerdamse Tjiftjaf rond 9 maart, Cilja's verjaardag. En ja hoor, toen ik vanmorgen een rondje liep met de hond zat er een luidkeels te zingen in de bomen grenzend aan de haven. Heerlijk! Het voorjaar komt eraan!

zondag 6 maart 2016

06-03-2016: Rondje Zuid-Holland

Ondanks het sombere weer liet een Brilduiker zich toch nog aardig fotograferen op de Starrevaart.
Er stond vandaag een dagje vogelen met René en Koert op het programma en, mede gezien het feit dat de treinenloop door werkzaamheden deels was ontregeld en we dus creatief moesten zijn met het vinden van een ontmoetingspunt, besloten we in Leiden af te spreken en dan een rondje Zuid-Holland te doen.
Om even over negenen kwam ik na een lange treinreis in Leiden aan, waar mijn vogelvrienden al stonden te wachten. Als eerste doel hadden we de vogelplas Starrevaart bij Leidschendam uitgekozen vanwege de drie Zwarte Ibissen die daar al een hele tijd huizen. Vanuit de verte zagen we ze al zitten op het eilandje voor de hut, maar natuurlijk liepen we naar de vogelhut om ze beter te kunnen zien en om op zoek te gaan naar andere (jaar)soorten.
Halverwege de wandeling naar de hut zag ik ineens een vliegende Roerdomp op ons af komen! Dat was een prachtige verrassing, want die hadden we al een tijdje niet meer gezien. Wel gehoord, in het voorjaar, maar zo'n gluiperd zien is natuurlijk veel leuker. De Roerdomp cirkelde even boven ons om daarna verderop te vliegen en in het riet te landen. Zo, dat was een mooi begin!
Twee van de drie Zwarte Ibissen.
Een tijdje speuren vanuit de vogelhut leverde onder meer een paartje Nonnetjes op, enkele fotogenieke Brilduikers, een paartje Rosse Stekelstaarten en een hele hoop Grutto's, Kieviten en Scholeksters.
Daarna was het de hoogste tijd om richting Scheveningen te gaan, waar de Grote Burgemeester op het programma stond. Het kostte enige moeite om ons een weg door Den Haag te banen, waar een of ander sportevenement het verkeer totaal ontwrichtte, maar eenmaal in de vissershaven was de burgemeester snel gevonden. Een eerste blik over de haven leverde niets op, maar net toen we in de auto wilden stappen om naar de andere kant van de haven te rijden, zag ik 'm vlak boven ons op een lantaarnpaal zitten.
De burgemeester van Scheveningen.
We voerden wat brood, maar kregen de burg niet zo ver dat hij lekker op de grond kwam zitten voor een foto, en aangezien het begon te regenen gingen we verderop, naar de Maasvlakte, waar de Arendbuizerd hopelijk op ons wachtte.
Dat was eigenlijk de enige tegenvaller van de dag. Een Ruigpootbuizerd liet zich fraai en langdurig zien, twee Blauwe Kiekendieven gaven een show weg en werden op de huid gezeten door een kraai, twee Buizerden zweefden boven de dijk, maar van de Arendbuizerd geen spoor. Toen het na geruime tijd zoeken ook nog begon te plenzen van de regen en het er niet naar uitzag dat het snel weer droog zou worden, hielden we het maar voor gezien. Het was een mooie en gezellige vogeldag geweest.