zaterdag 25 januari 2014

25-01-2014: Kleine Geelpoot en nog veel meer!

De Kleine Geelpootruiter, in het geheel niet schuw, liet zich prachtig zien!
Er zijn in Noord- en Zuid-Holland op dit moment veel erg leuke soorten aanwezig, en vandaag zou ik met Koert en René het nieuwe vogeljaar inluiden, dus dat kwam goed uit. We begonnen in de Coepelduynen te Noordwijk, waar zich twee Humes Bladkoningen bevinden. Het begint een jaarlijkse traditie te worden dat deze Siberische dwaalgasten in deze omgeving overwinteren, en dat vinden wij helemaal niet erg. Het was even zoeken naar de plek, maar toen we er eenmaal waren was in ieder geval één van de Humes Bladkoningen snel gevonden, want die riep regelmatig. We zagen 'm af en toe even kort vliegen, maar er vloog ook een Goudhaan rond die soms voor verwarring zorgde. Omdat de HuBla's niet echt tevoorschijn wilden komen gingen wij verderop, want er wachtte nog een hele rits soorten.
Wat een heerlijk beestje, die Kleine Geelpootruiter.
We reden naar Katwijk aan Zee, waar bij Hotel Savoy al een tijdje een Grote Burgemeester huist. Vanwege de zandsuppletie daar stierf het er van de meeuwen, waartussen het lastig zoeken was omdat door de opgeworpen hopen zand het strand heel onoverzichtelijk was en bovendien mag je het strand niet op momenteel. We vonden de burg ook na lang speuren niet, wel vonden we een paar leuke (jaar)soorten, zoals Kleine Mantelmeeuw, Nonnetje en twee Kuifduikers. Ons volgende doel was Valkenburg (ZH) waar een Siberische Tjiftjaf was gemeld, een (sinds kort) soort die wij nog steeds niet hebben, en omdat de SibTjif sinds 01-01-2014 de soortstatus heeft, is hij ineens een stuk harder nodig voor de lijst dan vroeger. Maar helaas, we kwamen in een kansloze wijk terecht en we hadden weinig idee waar we precies moesten zoeken, zodat we er maar niet teveel tijd aan verprutsten. Vol gas naar de kop van Noord-Holland dan maar, en daar ging het beter met de soorten.

Een korte blik in de Dijkwielen langs de Noorderdijkweg leverde roepende Baardmannen op, maar nog niet de Topper. Daar waren we ook te ongeduldig voor, want iets ten noorden van de Dijkwielen wachtten twee Grote Piepers op de dijk! Die zaten er al enkele dagen en ze lieten zich ook aan ons heel leuk zien, weliswaar op enige afstand, maar goed en langdurig. Het was een tijd geleden dat we zo'n fraaie Grote Pieper-waarneming hadden! Terwijl we stonden te kijken vloog er ineens een vrouwtje Smelleken over ons heen, wat ook al bijzonder mooi was. Nadat we de piepers een tijdlang hadden bekeken, liepen we terug en wierpen vanuit de vogelhut nog een blik over de Dijkwielen. Na enig zoeken vond ik toch nog een man Topper, en dat is altijd een fijne soort om binnen te hebben als je in het midden des lands woont.
Nog maar eentje van de Kleine Geelpoot. Hij heeft het verdiend.
Op naar het plasje van Vatrop dan, waar de hele winter al een Kleine Geelpootruiter huist, en die stond hoog op mijn verlanglijst. Niet alleen was hij pas mijn tweede voor Nederland, het was ook nog eens zo dat die eerste waarneming niet echt super was, en naar de foto's te oordelen liet deze Kleine Geelpoot zich fantastisch zien! Nou, dat klopte. De sierlijke vogel was in het geheel niet schuw en trok zich niets aan van de vogelaars en fotografen, maar wandelde onbekommerd over het slik en door het water. Jammer dat het zulk donker weer was, maar de foto's zijn toch niet onaardig geworden. We genoten een hele tijd van deze heerlijke vogel en intussen vloog er twee keer een groep Goudplevieren over, een jaarsoort. Toen we terugliepen naar de auto checkten we nog even de Rotganzen op het aangrenzende weiland en daar vond ik prompt een Witbuikrotgans tussen, ook alweer helemaal niet gek.
Zo'n beest heeft best wel lange poten.
Het was al half drie geweest en hoog tijd voor een lunch en een paar koppen koffie bij De Zingende Wielen. Daarna was er niet veel tijd meer over. Die brachten we door achter De Putten bij Camperduin, waar we tussen de groepen ganzen na veel gespeur uiteindelijk vier stuks Dwergganzen wisten te vinden. De Zwarte Ibis, die hier ook ergens moet huizen, bleef voor ons verborgen. Maar we waren zeer tevreden met alle mooie soorten die we weer hadden gezien vandaag. En de ibis, de burgemeester en de SibTjif komen nog weleens. Achter deze link vind je een kort filmpje dat ik maakte van de Kleine Geelpootruiter.
Ik kon er geen genoeg van krijgen, en de Geelpoot ook niet, blijkbaar.

maandag 20 januari 2014

20-01-2014: Niks geen blue monday, gewoon Bruine Klauwier gescoord!

Twee dagen geleden schreef ik dat ik hoopte jullie binnenkort te kunnen melden dat ik de Bruine Klauwier, een nieuwe soort voor Nederland (niet alleen voor mij, maar voor heel Nederland), zou hebben toegevoegd aan mijn toch al imposante lijst. En nu is het zo ver. Zaterdag redden we het niet meer, zondag was er geen gelegenheid om te gaan, maar Wiegert en ik hadden afgesproken er maandagmiddag op af te gaan als hij zou worden gemeld. Dat gebeurde, na een aanvankelijke valse melding, om 11:25 uur, zodat ik met een gerust hart op de trein stapte en afreisde naar station Ede-Wageningen, waar Wiegert met de auto zou klaarstaan en vanwaar we naar Netterden in de Achterhoek zouden rijden. Zo gezegd zo gedaan.
Toen we er bijna waren en nog eens op waarneming.nl keken, schrokken we, want de vogel was om iets over half een voor het laatst gemeld en nu was het bijna drie uur! Ai ai, het zou toch niet... Maar toen we de auto bij die van de andere vogelaars parkeerden (toch nog een stuk of veertig, schat ik), zagen we iedereen één kant op kijken, en dat is altijd een goed teken. Het bleek dat de Bruine Klauwier een kwartier geleden was gezien, aan de andere kant van de weg dan waar hij gisteren zat. Voordeel was dat hij nu wel dichterbij zat. Het duurde zeker een halfuur voordat iemand de vogel terugvond, laag zittend in de braamstruiken. Hij liet zich eventjes mooi zien en dook toen weer naar beneden, om boven te komen met een muis! Helaas bleef hij niet lang zichtbaar, want hij dook weer naar beneden, de begroeiing in, om voorlopig niet meer omhoog te komen. Maar intussen hadden we mooi zijn bruine kruin, lichte borst en buik en bruine bovendelen en staart kunnen zien, alsmede z'n donkere masker met een wit lijntje erboven. Later werd de klauwier weer even zichtbaar, maar alleen door de telescoop van een lange man die zo vriendelijk was ons ook even te laten kijken. Toen zagen we ook de tekening van donkere halvemaantjes op z'n borst. Daarna dook de vogel weer weg en was het voor ons tijd om huiswaarts te gaan. Het was een prachtige bliksemaktie, die mij alweer de derde nieuwe soort voor Nederland opleverde van het nog prille jaar 2014. Indien een van mijn Vale/Siberische Braamsluipers worden aanvaard, zou de Bruine Klauwier heel goed mijn 400e Nederlandse soort kunnen zijn. En anders mijn 399e. Hoe dan ook, ik kom dicht in de buurt van die magische grens!

zaterdag 18 januari 2014

18-01-2014: Kaspische Plevier!

De Parelduiker van Stellendam.
Het jaar 2014 begint zoals 2013 is geëindigd: met veel nieuwe soorten voor mijn Nederlandse lijst. Het is zowat niet bij te benen, mensen. Zoals jullie weten zat de Bonapartes Strandloper alweer in de tas en toen werd er vorige week ineens een Kaspische Plevier gemeld bij Wissenkerke in Zeeland. Dat is een bloedzeldzaam soortje, maar ik was pas vandaag in de gelegenheid om erop af te gaan. De hele week waarneming.nl en Dutch Bird Alerts in de gaten gehouden natuurlijk en jawel, gelukkig, ook deze fijne vogel besloot om lekker lang te blijven rondhangen.
Dus gingen Wiegert en ik er vanmorgen op af en we wilden er meteen maar een dagje Zeeland en Zuidhollandse eilanden van maken. We arriveerden al voordat het licht was bij de Gaatkensplas te Barendrecht, waar we het Buffelkopeendje wilden ophalen, want die lag toch op de route. Het feit dat we het mannetje Buffelkopeend eigenlijk direct vonden, in het donker, was al een signaal dat het een soepel verlopend vogeldagje zou worden.
Ochtendgloren in de Grevelingen.
Hebben is hebben, dachten we en gingen direct verderop, want de Buffelkopeend hebben we al vaker erg mooi gezien, en nu zagen we 'm ook eigenlijk best wel aardig, want erg dichtbij, zodat we van dit snelle succes gebruik maakten door meteen naar het volgende doel te gaan. Dat bevond zich bij het gehucht Battenoord, de laatste jaren een vertrouwde plek voor overwinterende flamingo's in allerlei soorten. Vanaf de nieuwe uitkijktoren telden we 12 Euraziatische Flamingo's, 1 Caribische Flamingo en 21 Chileense Flamingo's, alsmede een stuk of vier onvolwassen dieren van niet te bepalen soort.
O.k. check, even kijken of de Kasp misschien al gemeld is? Jawel, Luuk Punt heeft 'm gemeld via DB Alerts, dus meteen erop af! We maken nog een korte fotostop bij de Grevelingen, waar we ook Rosse Grutto's en Middelste Zaagbekken zien. Een halfuurtje later arriveren we aan de Keihoogteweg bij Wissenkerke en er staat al een aantal vogelaars te kijken. En jawel, daar loopt, beter gezegd: rent, de Kaspische Plevier over de kale akker! Geweldig, wat een prachtige nieuwe soort voor Nederland! De vogel is lekker actief, hij rent en loopt over het veld en poetst zijn verenpak en laat zich heel leuk zien. Wiegert had 'm vorig weekend al, maar kan hem nu van dichterbij bekijken en de vogel is een stuk levendiger, en dat is ook wat waard.
Grote Mantelmeeuw poseert te Stellendam. Een Steenlopertje kijkt toe.
Als bijvangst hebben we voor de jaarlijst nog Watersnip, Ringmus en een groep overtrekkende Veldleeuweriken. Daarna is het op naar Neeltje Jans, waar we hopen op onder meer de Kuifaalscholver. Maar voor het eerst in jaren wil het niet lukken met de Kuifali's op Neeltje Jans. Wel vinden we een Geoorde Fuut en een Dodaars, alsmede een paar rustende zeehonden. Dan maar naar Serooskerke, waar twee Zwarte Rotganzen in een groep Rotjes verblijven. We vinden de groep ganzen al snel, maar die zit vrij ver weg, zodat het lastig speuren is. Toch vinden we vrijwel tegelijkertijd een mooie Zwarte Rotgans aan de rechterkant van de groep, die zich een paar keer aardig laat zien. Een mooie soort voor de jaarlijst weer.
Langs de Stolpweg en bij de Koudekerksche Inlaag vinden we nog twee Kleine Zilverreigers en een overwinterende Lepelaar, maar verder is het er rustig.
Ook een Steenloper wilde graag op de foto te Stellendam.
Nog net voor de middag arriveerden we op de Brouwersdam, waar we aan de zeezijde aan de zuidkant begonnen met speuren. Al snel vonden we wat Roodkeelduikers en een vrouwtje Zwarte Zee-eend. Na enige tijd werd ver weg de IJsduiker gevonden door een paar andere vogelaars en niet veel later hadden wij hem ook in de telescoop, ver maar overduidelijk, want gelukkig trok hij een tijdje op met een Roodkeelduiker, zodat het verschil in o.m. de grootte goed te zien was. Leuk was ook een groepje van vier Roodhalsfuten. Bij het haventje aan de noordkant liet een IJseend zich erg fraai zien en daar zwom ook een Alk, ook al zo'n soort die je maar weinig te zien krijgt, zeker binnenlandbewoners als wij. Dat was dus even puur genieten geblazen!
Na enige tijd - de Zwarte Zeekoet die al een tijdje aanwezig was werd niet gevonden - vertrokken we naar de binnenhaven van Stellendam, waar al enige tijd een Parelduiker verblijft die zich mooi laat fotograferen. Het kostte geen moeite om de vogel te vinden. Helaas was het nogal donker weer geworden, wat het fotograferen toch wat lastiger maakte. Gelukkig konden we de Parelduiker van dichtbij bekijken en heb ik er toch nog een paar aardige foto's aan overgehouden.
De Parelduiker liet mooi zijn witte dijvlek zien.
Na een tijdje probeerden we nog een polder bij Goedereede waar enkele dagen geleden twee Roodhalsganzen tussen de Brandjes zaten. We vonden wel de Brandganzen, een flinke groep was het, maar Roodhalzen zaten er niet tussen. Wel vond ik na enige tijd speuren een Kleinste Canadese Gans, die echter in ons land als escape wordt beschouwd.
Het was pas een uur of drie, maar eigenlijk waren we wel zo'n beetje klaar, zodat we op huis aan reden. Toen wisten we nog niet dat aan de andere kant van het land een sensationele ontdekking was gedaan: de eerste Bruine Klauwier voor Nederland! Hopelijk kun je hier binnenkort lezen hoe ik ook deze spektakelsoort heb ingerekend, maar voorlopig mag ik even niet mopperen met de Kaspische Plevier...
Een Scholekster en een Steenloper gebroederlijk zij aan zij op de Brouwersdam.

zaterdag 11 januari 2014

11-01-2014: Ochtendje Biesbosch & een onverwachte krent

Het Steenuiltje van de Biesbosch zat weer op z'n plek.
Vanmorgen heb ik met Wiegert in de Biesbosch doorgebracht. Hij 'moest' ganzen tellen in de polder Hardenhoek, dus daar spendeerden we de eerste anderhalf uur. Terwijl we in het donker naar het uitkijkpunt liepen, begon in een bosje langs het pad onmiddellijk een Cetti's Zanger te zingen. Verder weg zong er later nog een. Dat was alvast een leuk begin. Een Rietgors riep, en die was eveneens een jaarsoort. Langzaam werd het licht en toen zagen we dat er Kleine Zwanen op het water zaten, we telden er 51, waaronder slechts 4 jonge vogels. Een paar Grote Zilverreigers en 9 Grote Zaagbekken vlogen over en intussen telden we ganzen, waaronder Grauwe -, Kol-, Brand- en ook 12 Toendrarietganzen, een leuke jaarsoort. Toen de meeste ganzen waren gevlogen liepen we lichtelijk verkleumd terug naar de auto. Onderweg daarnaartoe zagen we een Veldleeuwerik door het gras kruipen.
We reden een eindje de Deeneplaatweg op en het weggetje richting museum en konden vaststellen dat er landschappelijk heel veel veranderd is in korte tijd, maar veel soorten leverde het niet op. Gelukkig zat het Steenuiltje weer voor ons klaar onder de schoorsteen van z'n woninkje, en dat was deze keer extra leuk omdat -ie de eerste van 2014 was. In polder Maltha vonden we nog een Dodaars en een wijfje Nonnetje. Maar het zoeken naar Bos-, Rans- en Kerkuil leverde helaas niets op.
Terwijl we terugreden zagen we dat er in Culemborg een Vale of Siberische Braamsluiper werd gezien en we besloten daar nog even op af te gaan. We moesten lang op het beestje wachten terwijl er af en toe een bui regen op ons neerviel, maar na dik een uur liet -ie zich ineens een paar keer vluchtig zien. Na nog wat geduld kregen we 'm uiteindelijk toch even goed in de kijker.
Omdat we toch in de buurt waren, reden we nog even naar de Culemborgse Ransuilenboom, waarin twee Ransuilen zaten te wachten op de avond. Dat was een mooie afsluiter van een leuke vogeldag!

woensdag 8 januari 2014

08-01-2014: Traditioneel rondje door de streek

Ieder jaar maken Cilja en ik een rondje per auto door de streek. Kijken of er nog Kleine Zwanen te vinden zijn of andere leuke vogels en lekker wat wandelen met hondje Chico. Vandaag was het aardig weer, dus gingen we erop uit. We reden via Leerbroek naar Meerkerk, via de Broekseweg en de Reigerdreef naar de polder Langerak en daarna naar de Lekdijk. In de Zouweboezem maakten we een wandeling.
Er was niet vreselijk veel te beleven op vogelgebied. Geen zwanen, wel een paar Grote Zilverreigers en in totaal vier Ooievaars. Als jaarsoorten nog de Fazant en de Matkop, beide in de Zouweboezem. Langs de Reigerdreef een grote groep Vinken en Kramsvogels. Het Steenuiltje langs de Zouwedijk lijkt nu definitief verdwenen.

zondag 5 januari 2014

05-01-2014: Klein rondje door de streek

De Grauwe Gans liet zich weer eens leuk fotograferen bij Lappenheide.
Het was weer lekker weertje vandaag, dus ben ik vanmiddag nog een uurtje of anderhalf per fiets de streek gaan verkennen. Bij Lappenheide kwamen de soorten ongeveer overeen met die op 01-01 jl. De Grauwe Gans liet zich weer leuk fotograferen. De Ooievaar zat weer in z'n boom. Mijn hoofddoel waren wederom de Steenuiltjes van Acquoy, maar ook vandaag zaten ze niet in hun boom, hoewel het lekker weer was om te zonnen en ik kon ze ook niet in een andere boom vinden. Ik hoop dat het toeval is en dat ze er de volgende keer gewoon weer zitten. Het was verder erg rustig. Een Winterkoning, een Pimpelmees en een Spreeuw dachten dat het al lente werd, want ze zongen uit volle borst. Een paar Futen baltste in vrijwel volledig broedkleed. En ik vond nog een Gaai voor de jaarlijst.

zaterdag 4 januari 2014

04-01-2014: Uiltjes scoren & meteen alweer een nieuwe voor Nederland!

De Sperweruil zat er vandaag ongelooflijk mooi voor!
Het begin van het vogeljaar 2014 kenmerkt zich onder meer door een grote hoeveelheid zeer zeldzame soorten die na de jaarwisseling zijn blijven hangen. Een prachtige gelegenheid om ze ook op de jaarlijst 2014 te krijgen. Tot ons grote genoegen bevinden ook de beide ultrazeldzame uilen, te weten Dwerguil en Sperweruil, zich nog in ons land en dus gingen Christiaan en ik er vanmorgen op af. Eerst naar de Dwerguil in de omgeving van Deventer. We waren vroeg vertrokken en om even voor half negen parkeerden we bij het bos waar we moesten zijn. Zo 's morgens vroeg was er genoeg vogelleven in het bos. Lopend naar de juiste plek vonden we onder meer Keep, een vijftal Goudvinken, Sijsjes, Zwarte Mezen, wat overvliegende barmsijsjes van onbekende soort, Kuifmezen, Grote Bonte Specht en een tiental Kruisbekken. Bij de plek van de Dwerguil aangekomen vielen we met onze neuzen in de boter, want de vogel was juist in beeld! Hij liet zich langdurig bekijken terwijl hij op een kale tak zat met z'n rug naar ons toe. Af en toe draaide hij zijn kopje even om en keek ons aan. Maar al die vogelaars beneden hem leken hem geen bal te interesseren.

Toch wel een van de allermooiste vogels op mijn NL-lijst...
We bleven een hele tijd staan kijken, want het uiltje vond het allemaal best en voor Chris was hij sowieso een nieuwe soort. Boomklevers, -kruipers en Glanskopjes meldden zich intussen voor de jaarlijst. En toen we besloten op uil nr. twee af te gaan vonden we op de terugweg nog een roepende Zwarte Specht, toch altijd weer een fijne om op de jaarlijst te hebben.
Al rijdend richting Zwolle scoorden we een overvliegende Sperwer bij Heeten. Naar de Sperweruil hoefden we niet lang te zoeken. Aanvankelijk zat hij in een hoge boom, maar het duurde niet lang voordat hij wegvloog. Ik vond 'm terug zittend op een hek aan de rand van het sportveld, en kort daarna vloog hij een boom in en liet hij zich dicht benaderen en bijzonder fraai fotograferen. Mensenlief, dat was genieten! Wie me een paar maanden geleden had voorspeld dat ik de Dwerguil en de Sperweruil op één dag in Nederland zou zien, had ik voor hartstikke gek verklaard. Maar met vogels is alles mogelijk.
Het werd nog veel leuker. Na een flinke tijd genieten van de Sperweruil werd de Bonapartes Strandloper van de Vossemeerdijk weer gemeld! Ook die zit er al een tijdje en hij zou nog een nieuwe Nederlandse soort voor me zijn, maar met al het vogelgeweld eind vorig jaar was ik nog niet aan hem toegekomen. Nu roken we onze kans.

Met de telefoon door de telescoop van Chris.
Met gezwinde spoed reden we via Kampen naar de Vossemeerdijk, onderwijl Nijlgans, Brandgans en Grote Zaagbek scorend voor de jaarlijst. We moesten de auto nog een flink eindje van de vogelaars die al stonden te kijken parkeren, dus zetten we er flink de pas in. Toen we aankwamen stond Herman van den Brand al naar z'n telescoop te wijzen, en zo konden we de Bonapartes via Herman z'n scoop snel binnentikken. Nog bedankt, man! De Bonapartes zat tussen een twintigtal Bonte Strandlopers en zat dichterbij dan we hadden verwacht. Heel duidelijk waren het kleinere formaat, het kortere snaveltje en de lange vleugels te zien. We waren precies op tijd, want na een paar minuten klonk er een harde knal (vuurwerk?) en de hele groep Kieviten en steltjes ging de lucht in om voorlopig niet meer terug te keren. Pfjoew!
We besloten om eerst wat verder langs de Vossemeerdijk te rijden en wat eenden te scoren. Dat lukte prima: Pijlstaarten, Nonnetjes, Brilduikers en Tafeleenden meldden zich voor de jaarlijst. We vonden een groep van zo'n 22 Kleine Zwanen, altijd een fijne soort om te zien, en ver weg vloog een adulte Zeearend, wat al helemaal niet verkeerd was. Ook een roepende Waterral werd nog aan de jaarlijst toegevoegd.


Na een tijdje reden we terug om te zien of de Bonapartes Strandloper misschien weer was teruggekeerd, maar dat was helaas niet het geval. Daarom reden we naar de Praamweg, waar we al snel de Klapekster vonden. Bij de Kleine Praambult opnieuw een verre Zeearend, en tenslotte vonden we bij de Grote Praambult een viertal Wilde Zwanen. Helaas hield de Ruigpootbuizerd van de wildroosters zich ook deze keer voor ons verborgen, maar dat is een traditie. En je kunt nu eenmaal niet alles hebben. Je hoort ons niet klagen: het was een superdag met direct alweer een nieuwe soort voor Nederland...

donderdag 2 januari 2014

02-01-2014: Bye bye Huiskraai...

De Huiskraai, een prachtige vogel. Hoe lang kunnen we nog van 'm genieten?
Vandaag een dagje naar Hoek van Holland geweest om de Huiskraaien nog eens te bekijken zolang het nog kan en om te zien of er nog leuke kust- en zeevogels te scoren waren voor de jaarlijst. De Huiskraaien waren er gelukkig nog en ik had ze snel gevonden. Zoals de lezers van dit blog waarschijnlijk wel weten, heeft de Raad van State onlangs geoordeeld dat deze fraaie, intelligente vogels mogen worden weggevangen en gedood, omdat het exoten zouden zijn. Hoe dat precies zit en hoe ik daarover denk kun je achter deze link lezen. Hoe dan ook, ik nam te gelegenheid te baat om nog een keertje van ze te genieten en om wat foto's te maken. Ik hoop van harte dat deze slimmeriken zich niet laten vangen.
"Laat me met rust!"
Het was verder eigenlijk vrij rustig in Hoek van Holland. Leuk waren de Drieteenmeeuwen die zo nu en dan langs en over de Noorderdam vlogen. Altijd een leuke soort om maar weer te hebben als je, zoals ik, niet al te vaak aan zee komt. Ook de Steenloper, Paarse Strandloper en Oeverpieper waren present. Verder opvallend weinig steltjes, alleen een paar Wulpen en Tureluurs. Aan het eind van de dam vlogen massa's Aalscholvers over zee naar zuid, maar verder niets bijzonders. Wel hing er een Grijze Zeehond rond.
Aan het eind van mijn bezoek liep ik nog even de duintjes in en vond een paar Koperwieken en nog wat andere 'normale' kleintjes. Het was een leuk dagje, niet te koud en lekker zonnig weer.


woensdag 1 januari 2014

01-01-2014: Een beginnetje maken met de jaarlijst 2014

De ouwe trouwe Ooievaar van Lappenheide.
En zo is er alweer een gloednieuw jaar begonnen. 2014, wat zal het worden? Ik hoop natuurlijk dat het even goed wordt als 2013, maar dan moet het jaar van goeden huize komen. Op de eerste dag van het nieuwe jaar probeer ik altijd alvast wat vogelsoortjes rond het huis en in de tuin op het jaarlijstje te krijgen, een leuke sport. Vandaag was het echter aardig weer en we hadden verder niets bijzonders te doen, dus maakte ik alvast een rondje per fiets langs een paar plekjes in de streek.
Al fietsend verzamelde ik wat doodgewone soortjes. De Ooievaar kunnen we hier intussen ook wel onder scharen. Bij Lappenheide zat een van de Ooien bovenop een hoge boomstam zijn rijk te overzien. In de plas wat eenden, zoals Smient, Krakeend, Wintertaling, Berg- en Kuifeend. Ook drie Kieviten. Bij Acquoy zowaar een overwinterende Witte Kwikstaart. De Steenuiltjes zaten niet op hun plek, helaas. Wel vond ik nog een clubje Kramsvogels.