22-10-2013: Een paar leuke soortjes oprollen

De Zwarte Zeekoet aan de maaltijd.

Het was vandaag prachtig weer, zo'n twintig graden met een zonnetje erbij, en er zitten een paar leuke zeldzaamheden in het land die er bij wijze van spreken om vroegen om getwitcht te worden: de Zwarte Zeekoet van IJmuiden en de Daurische Klauwier die al een paar dagen bij Waverhoek zit. Dus gingen Wiegert en ik vanmorgen op pad om beide soorten in te rekenen. In de zeekoet hadden we wel vertrouwen, want die zit er al zo lang dat het wel gek moest lopen wilde hij toevallig vandaag weggegaan zijn. Maar de klauwier was gisteren weggepest door een paar vervelende jochies en was daarna niet meer gevonden. Eerst dus maar naar IJmuiden en de eventuele melding afwachten van de klauwier.

De bonus kwam als eerste: een fotogenieke Sneeuwgors!

Om kwart voor tien waren we bij de Zuidpier. Via de duintjes wilden we naar de pier lopen, maar zie, daar zat al een leuk vogeltje op ons te wachten: een erg tamme Sneeuwgors. Die ging vanzelfsprekend even op de foto. Na een paar minuten zong de Sneeuwgors een kort riedeltje, riep en vloog weg met een paar Graspiepers. Wij liepen verder door de duintjes naar de pier, maar kwamen niet veel tegen. Wel trok het lekker, met piepers, Spreeuwen, Veldleeuweriken en Vinken vooral.

Zelden zo'n voorbeeldig fotomodel voor de lens gehad als deze Zwarte Zeekoet.

Gisteren was de Zwarte Zeekoet steeds bij het eerste torentje gezien, maar daar zat hij nu niet. Speuren vanaf dat punt leverde ook niets op, dus liepen we de pier verder af. Onderweg kwamen we twee Kanoeten tegen, altijd leuk, de onvermijdelijke Steenlopers en ook drie stuks van de Oeverpieper, die nog een jaarsoort voor mij was. Juist toen we er een hard hoofd in kregen, merkten we voorbij de bocht een aantal fotografen op die tussen de blokken hingen en jawel, daar dreef onze Zwarte Zeekoet! Helaas nog wel een eindje weg, maar na een kwartiertje wachten en kijken vloog de zeekoet op een ging vlak langs de pier fourageren. Zo wilden we 'm hebben. De vogel dook erg actief en verplaatste zich snel oostwaarts langs de pier, richting vasteland en dat deden dus ook de aanwezige fotografen.

Steeds dichter langs de kant zwom onze Zwarte vriend.

Zoals je aan de foto's al wel kunt zien, slaagde zelfs ik met mijn simpele compactcameraatje erin om leuke foto's van de Zwarte Zeekoet te maken. Het was echt puur genieten van deze heerlijke vogel. Ik heb ook nog een (heel) kort filmpje gemaakt, dat kun je bekijken door deze link aan te klikken.
We hadden alles aan de Zwarte Zeekoet gezien en intussen was tot onze grote vreugde de Daurische Klauwier weer gemeld, dus begaven we ons richting auto en reden naar het gebiedje De Ronde Venen bij Waverhoek, de plek waar we afgelopen voorjaar het Kleinst Waterhoen zo fraai hebben gezien. Het was nog een eindje lopen het gebied in, maar de Daurische Klauwier zat er nog, weliswaar op flinke afstand, maar met de telescoop resp. mijn 15x Swarovski toch erg leuk te zien. De klauwier was erg actief en liet regelmatig zijn mooie roodbruine staart zien. Voor de foto was -ie te ver weg, hoewel, als je heel erg goed kijkt kun je 'm op onderstaand flutplaatje vinden...

Zoek de Daurische Klauwier.

Na een tijdje genieten gingen we maar weer eens huiswaarts. De score was vandaag weer 100%, zoals vaker dit jaar.
Hieronder nog een paar plaatjes van de Sneeuwgors en de Zwarte Zeekoet.

De Sneeuwgors tankt even bij.

Je ziet z'n rode pootjes zitten.

De zoveelste duik.