woensdag 22 mei 2013

22-05-2013: Verstekelingen

Vrouwtje Kaapverdische Mus kijkt verwonderd naar de belangstellende vogelaars.
Het zat de laatste tijd niet erg mee. Vogelsoorten die nieuw zouden zijn voor mijn Nederlandse lijst (sommige zelfs voor mijn wereldlijst) bevonden zich in onherbergzame delen van Nederland waar je als OV-vogelaar nauwelijks met goed fatsoen naartoe kan, zoals de Bruinkeelortolaan (Lauwersmeer), Withalsvliegenvanger en Terek Ruiter (Eemshaven) en Amerikaanse Goudplevier (Terschelling). Daar wordt je dan soms weleens een beetje moedeloos van, zeker als het weer ook nog zo deprimerend is als de afgelopen tijd. Maar zie: dan gebeurt er ineens toch weer iets ontzettend leuks in vogelland, en belangrijker nog: iets waar je bij kunt zijn! Enkele dagen geleden arriveerde het expeditieschip de Plancius in het gehucht Hansweert in Zeeland, met aan boord vier gevederde verstekelingen in de vorm van Kaapverdische Mussen. Deze waren samen met zeven soortgenoten tijdens een pelagische tocht langs West-Afrika bij Kaapverdië aan boord gevlogen en zijn meegelift tot de eindbestemming Hansweert. De zeven andere mussen hebben eieren voor hun geld gekozen en zijn in Madeira van boord gegaan.
Het mannetje Kaapverdische Mus, een fraai beestje!
De bemanning van de Plancius is zo vriendelijk om belangstellende vogelaars aan boord te laten om de mussen te bekijken en te fotograferen en velen lieten zich dat geen twee keer zeggen. Ondanks het feit dat ze wel nooit op de officiële Nederlandse lijst terecht zullen komen (omdat ze per boot zijn gearriveerd), zijn het natuurlijk wel wilde vogels en wanneer krijg je als vogelaar nu de kans om Kaapverdische Mussen te zien? Ik heb heel wat van de wereld gezien, maar in Kaapverdië ben ik nooit geweest en de kans is aanwezig dat ik er ook nooit zal komen. Maar gelukkig ligt Hansweert dichtbij Kruiningen, dat een station heeft, en dus vertrok ik vanmorgen per trein naar Zeeland. Vanuit Kruiningen was het nog 3,5 kilometer lopen naar het schip. De Plancius ligt achter een ander schip en daar moet je dus eerst overheen om op de Plancius te komen. Gelukkig is iedereen zeer behulpzaam als je je even meldt en zegt waarvoor je komt. Ik werd door een Russisch bemanningslid welkom aan boord geheten en naar de mussenplek gebracht.
En nogmaals het vrouwtje. Zo lijkt ze toch wel erg op onze eigen Huismus.
Aan boord bevonden zich nog een stuk of zes vogelaars en - het zal niet waar wezen - een medewerker van Omroep Zeeland, die een item over de mussen aan het maken waren. En dus ben ik weer eens in het nieuws te bewonderen, zie hier. Enfin, de musjes lieten zich zoals bijna altijd prachtig en van zeer nabij bekijken en fotograferen en de sfeer was erg gezellig, dus dat werd een dik uurtje genieten van deze bijzondere beestjes. Vooral het mannetje is erg mooi getekend en duidelijk anders dan onze Huis- of Ringmus. Het vrouwtje verschilt slechts weinig van een vrouwtje Huismus, je zou er zo overheen kijken. Ze is wat kleiner met een duidelijkere en bredere wenkbrauwstreep achter het oog.
Mannetje Kaapverdische Mus verschilt duidelijk van de Nederlandse mussensoorten.
Wat er nu met de beestjes gaat gebeuren is niet duidelijk. Het is maar de vraag of ze het Nederlandse klimaat aankunnen. De zomer zal wel lukken, maar de winter gaat waarschijnlijk niet meevallen. De vogels kunnen ook niet op de Plancius blijven, want die vertrekt over een paar weken naar Spitsbergen, niet echt een aantrekkelijk oord voor vogels die warmte gewend zijn...
Hieronder vind je nog een paar foto's van de Kaapverdische Mussen, en ik heb ook nog twee filmpjes gemaakt:
Filmpje 1
Filmpje 2

Vrouwtje
Gezellig samen aan de maaltijd.
Een beetje privacy tijdens de maaltijd, mag dat misschien?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten