vrijdag 31 mei 2013

31-05-2013: Een score van 100%

De Terekruiter: voor mij een mooie nieuwe soort voor Nederland!
Er is momenteel van alles te beleven op vogelgebied in ons land en met name in en rond mijn geboortestreek. Dus had ik afgesproken met René om vandaag eens een paar goeie soorten te gaan scoren. We begonnen met de Terekruiter die al een aantal dagen op het Landje van Gruijters te Spaarndam bivakkeert en die voor mij nog een nieuwe soort voor Nederland zou zijn. Meestal zitten die beesten op absurde plekken als de Eemshaven of ergens diep in Zeeland en zijn ze na hoogstens twee dagen vertrokken. Maar dit Terekje heeft het best naar zijn zin in Spaarndam en zit er nu al een dag of vijf. Hem zien was een simpel karwei: er stond al een aantal vogelaars te kijken en de Terekruiter liet zich prachtig door kijker en telescoop bekijken terwijl hij druk doende was met het vangen van insectjes en het ruzieën met de lokale Tureluurs. Voor een goeie foto (met mijn simpele toestelletje) was het toch nog wat ver, maar goed, een leuk bewijsplaatje heb ik wel kunnen maken. We hebben ruim een halfuur naar het onderhoudende beestje staan kijken, lekker in de zon, want die scheen vandaag weer eens.
Daarna was het tijd voor het andere klapstuk: de Kleine Klapekster die bij Voorhout zit. René had 'm vanmorgen vroeg al opgehaald, want voor hem was het nog een totaal nieuwe soort. Maar nu reden we terug naar Voorhout zodat ik de vogel, een fraaie adult, ook kon zien. Ook de Kleine Klap werkte buitengewoon goed mee. Hij bevond zich steeds open en bloot op paaltjes en dook zeer regelmatig naar beneden om een hommel, bij of een ander insect te grazen te nemen.
De Kleine Klapekster, wat een ontzettend mooi beest!
De enige andere Kleine Klapekster die ik in Nederland heb gezien was een onvolwassen vogel, en dan is zo'n adult beest toch wel andere koek met zijn mooie inktzwarte masker en die roze gloed op z'n onderdelen. We bleven dan ook zo'n drie kwartier van hem genieten, muzikaal begeleid door een fanatiek zingende Veldleeuwerik, een vogel die we hier in de streek niet of nauwelijks meer te horen krijgen...
We hadden nog wat tijd over en dus besloten we om nog even langs de Iberische Tjiftjaf van het Sloterpark in Amsterdam te gaan. Ook deze plek was vrij snel gevonden en hetzelfde gold voor de vogel, die ik al van een afstand hoorde zingen. Zingen deed -ie constant, dus hij maakte het ons makkelijk. Hij zat aanvankelijk wat verder weg, maar uiteindelijk kregen we het IbTjifje ook nog even leuk in de kijker. En zo werd het een van die zeldzame dagen met een volle 100% score aan zeldzaamheden, waaronder voor mij een nieuwe soort voor Nederland en voor René een totaal nieuwe soort plus nog een nieuwe voor Nederland! Het spreekt vanzelf dat we zeer tevreden waren over deze 31e mei van het jaar 2013.
De Kleine Klap zat constant open en bloot op paaltjes.

donderdag 30 mei 2013

27 t/m 30-05-2013: Een paar dagen Bergherbos

Het was meteen kassa met een mooie Wespendief!
Zoals ieder jaar in mei gingen Cilja en ik ook nu weer een paar daagjes naar het heerlijke Hotel Montferland, gelegen middenin het Bergherbos. Het is een bos vol met leuke vogelsoorten die we in onze eigen streek niet of nauwelijks te zien krijgen. En als het een beetje meezit met het weer, is er ook op vlindergebied van alles te beleven. We hadden geluk: maandag de 27e en dinsdag de 28e was het eindelijk prachtig zonnig weer en de overige twee dagen verliepen ook grotendeels droog.
Onze eerste stop is traditiegetrouw op een grote open plek in het bos, op de grens van het bos, een ruig veldje vol Brem en andere struiken en stukjes akkerland. Op 27 mei waren we precies op tijd voor de vlinders, die waren net lekker opgewarmd en begonnen te vliegen. We liepen een stukje langs het fietspad dat min of meer langs de rand van het bos loopt (en deels erin). 
Bont Zandoogje
Natuurlijk vonden we Bonte Zandoogjes en Klein Geaderde Witjes, en er vlogen ontzettend veel Oranjetipjes, wat natuurlijk erg genieten was. Ook de Citroenvlinder was buitengewoon goed vertegenwoordigd, en Cilja vond de eerste van een drietal Landkaartjes. We vermaakten ons ook met wat plantjes, zoals de Wilde Akelei, een soort die ik nog niet op de foto had. De eerste 'Bergherbosvogels' dienden zich aan in de vorm van de Zwarte Mees en de Geelgors, die we allebei vaker zouden zien de komende dagen. Terug bij het parkeerplaatsje besloten we nog even te gaan zitten op een bankje daar. We zaten nog maar net toen Cilja weer eens een leuke soort voor me uit de lucht plukte: er kwam een Wespendief aangevlogen die vlakbij ons een paar rondjes draaide om daarna weer te verdwijnen. Zo, dat was een prachtige jaarsoort om mee te beginnen!
Citroenvlinder
We reden naar het hotel, waar we ons installeerden en op het terras, in het zonnetje gezeten, van een lekkere bak koffie met een kleine lunch genoten. Daarna ging ik nog een wandeling door het bos maken. Ik vond een Boterbloempje, een fraai overdag vliegend nachtvlindertje en toen ik bij een van mijn favoriete plekjes in het bos was aangekomen vond ik daar een zingende Fluiter, een roepende Zwarte Specht en de eerste Grauwe Vliegenvanger, van welke soort we er veel zagen deze dagen. Dit in tegenstelling tot zijn Bonte neefje, die we hier ook altijd zien, maar die deze keer niet wilde meewerken. Maar gelukkig had ik de Bonte Vlieg dit jaar al elders. Terug bij het hotel gingen we een lekker drankje drinken op het terras en zagen een Havik overvliegen en tegen de avond vlogen er nog twee Appelvinken over.
Landkaartje
Op 28 mei stond ik 's morgens om half zes al buiten om een lange wandeling te gaan maken. Ik vond drie Grauwe Vliegenvangers, waarvan met name één exemplaar zich prachtig en langdurig liet zien. Ook de Zwarte Mees, de Fluiter en de Geelgors waren weer present en tevens kon ik genieten van een zingende Boompieper, een soort die ik niet veel meer zie sinds ik niet meer vlakbij de duinen woon. Een zingende Vuurgoudhaan betekende weer een leuke jaarsoort en een poging op de Kuifmees in een stukje naaldbos leverde direct resultaat op, want ik hoorde er een roepen en even later kwam de Kuifmees prachtig in beeld. Ik vond ook nog een Grote Lijster, altijd leuk.
Een Havik cirkelde regelmatig boven het terras van ons hotel
Terug bij het hotel vloog er geheel onverwachts een Zomertortel langs ons balkon en landde er een fraaie Goudvink in de struiken tegenover onze kamer. Ook kwam de Havik weer een kijkje nemen.
Na het ontbijt vertrokken Cilja en ik naar een plek in de omgeving van Azewijn, waar enkele dagen geleden een paar Europese Kanaries was gemeld. Vanwege de zeldzaamheid van de vogel in deze streek zal ik de exacte locatie hier niet vermelden. Onderweg stuitten we op twee Patrijzen die over een kale akker liepen en zich lieten fotograferen. Helaas zijn de foto's niet geweldig geworden.
Het mannetje Europese Kanarie liet zich prachtig zien.
Tot onze grote verrassing was het mannetje Europese Kanarie snel gevonden. Ik wist niet eens of de vogels er nog zaten, omdat er de afgelopen dag of drie geen meldingen meer waren geweest. Maar we liepen er nog maar net toen ik een vogel hoorde roepen en even later mooi in de kijker kreeg. Vooral het mannetje liet zich langdurig zien, het vrouwtje zagen we slechts een enkele maal. Er vloog ook hier weer een Wespendief over, een Braamsluiper zong en een Groenling liet zich fotograferen.
Een mannetje Groenling wilde wel op de foto
Na een tijdje genieten van de kanaries en de andere vogels hier, reden we naar de Omsteg om bij het plasje te kijken. Hier vloog één Zwarte Stern met een aantal Visdieven boven het water en ook de Huiszwaluw was hier aanwezig. Een Spotvogel zong vanuit de struiken langs de plas. En op vlindergebied was het ook hier weer genieten van vele Oranjetipjes, die zich bovendien mooi lieten fotograferen, een Citroenvlinder en een paar Klein Geaderde Witjes. Toen we uitgekeken waren, reden we naar Huis Bergh te 's Heerenberg, een vaste plek tijdens onze bezoeken aan Montferland. Er lagen alweer drie Roodwangschildpadjes te zonnen langs de oever van de slotgracht en ook hier weer vlinders: Oranjetipjes, Dagpauwoog en Klein Geaderd Witje met name.
Mannetje Oranjetipje langs de Omsteg bij Azewijn
Terug bij Hotel Montferland, een plaats die overigens een absolute aanrader is voor natuurliefhebbers vanwege zijn schitterende ligging op een heuvel middenin het soortenrijke Bergherbos en het feit dat je er heerlijk kunt eten, scoorden we nog het enige Boomblauwtje van de trip, maakte ik nog een lange wandeling waarbij ik Roodborsttapuit en Grasmus aan de triplijst toevoegde, kwam er een Appelvink in een boom aan het terras zitten en hoorden we 's avonds de Zwarte Specht weer klaaglijk roepen vanuit het bos beneden ons.
Dagpauwoog te 's Heerenberg
We hadden twee prachtige dagen gehad, qua weer, en de 29e viel het daarom toch wel weer wat tegen dat de kou en de nattigheid terug waren van heel even weggeweest. Hoewel het achteraf toch een groot deel van de dag droog was. Ik maakte een paar lange wandelingen door het bos, waarbij ik weer de gebruikelijke soorten zag en hoorde en de Gekraagde Roodstaart aan de lijst wist toe te voegen. We reden een eindje door de streek en kwamen uiteindelijk in de buurt van Stokkem bij het zandverstuivinkje terecht, waar ik hoopte op de Raaf, die zich nog steeds niet had laten zien, terwijl hij in dit gebied normaal gesproken toch graag meewerkt aan een plekje op mijn jaarlijst. Maar helaas, ook hier was hij niet te vinden en een lange middagwandeling leverde ook geen Raven op.
Een Houtduif te 's Heerenberg wilde wel fotomodel zijn
Toen ik vanmorgen wakker werd was het heiig buiten en ik had niet veel zin in een ochtendwandeling. Ik had het hele bos meermalen doorkruist en geen Raaf gevonden, en die was de enige jaarsoort waarop ik nog kon rekenen in het Bergherbos. Maar zie: na het douchen ging ik een minuut of tien op het balkon staan, hoorde van ver een Raaf krassen en even later kwamen er maar liefst vijf Raven roepend langsgevlogen! En zo kwam het op het nippertje nog helemaal goed en had ik de volle buit binnen. Het waren weer heerlijke natuurdagen in het Bergherbos.

zaterdag 25 mei 2013

23-05-2013: Honger!

Onze Merel heeft een uitgevlogen jong. Een hongerig jong!

woensdag 22 mei 2013

22-05-2013: Verstekelingen

Vrouwtje Kaapverdische Mus kijkt verwonderd naar de belangstellende vogelaars.
Het zat de laatste tijd niet erg mee. Vogelsoorten die nieuw zouden zijn voor mijn Nederlandse lijst (sommige zelfs voor mijn wereldlijst) bevonden zich in onherbergzame delen van Nederland waar je als OV-vogelaar nauwelijks met goed fatsoen naartoe kan, zoals de Bruinkeelortolaan (Lauwersmeer), Withalsvliegenvanger en Terek Ruiter (Eemshaven) en Amerikaanse Goudplevier (Terschelling). Daar wordt je dan soms weleens een beetje moedeloos van, zeker als het weer ook nog zo deprimerend is als de afgelopen tijd. Maar zie: dan gebeurt er ineens toch weer iets ontzettend leuks in vogelland, en belangrijker nog: iets waar je bij kunt zijn! Enkele dagen geleden arriveerde het expeditieschip de Plancius in het gehucht Hansweert in Zeeland, met aan boord vier gevederde verstekelingen in de vorm van Kaapverdische Mussen. Deze waren samen met zeven soortgenoten tijdens een pelagische tocht langs West-Afrika bij Kaapverdië aan boord gevlogen en zijn meegelift tot de eindbestemming Hansweert. De zeven andere mussen hebben eieren voor hun geld gekozen en zijn in Madeira van boord gegaan.
Het mannetje Kaapverdische Mus, een fraai beestje!
De bemanning van de Plancius is zo vriendelijk om belangstellende vogelaars aan boord te laten om de mussen te bekijken en te fotograferen en velen lieten zich dat geen twee keer zeggen. Ondanks het feit dat ze wel nooit op de officiële Nederlandse lijst terecht zullen komen (omdat ze per boot zijn gearriveerd), zijn het natuurlijk wel wilde vogels en wanneer krijg je als vogelaar nu de kans om Kaapverdische Mussen te zien? Ik heb heel wat van de wereld gezien, maar in Kaapverdië ben ik nooit geweest en de kans is aanwezig dat ik er ook nooit zal komen. Maar gelukkig ligt Hansweert dichtbij Kruiningen, dat een station heeft, en dus vertrok ik vanmorgen per trein naar Zeeland. Vanuit Kruiningen was het nog 3,5 kilometer lopen naar het schip. De Plancius ligt achter een ander schip en daar moet je dus eerst overheen om op de Plancius te komen. Gelukkig is iedereen zeer behulpzaam als je je even meldt en zegt waarvoor je komt. Ik werd door een Russisch bemanningslid welkom aan boord geheten en naar de mussenplek gebracht.
En nogmaals het vrouwtje. Zo lijkt ze toch wel erg op onze eigen Huismus.
Aan boord bevonden zich nog een stuk of zes vogelaars en - het zal niet waar wezen - een medewerker van Omroep Zeeland, die een item over de mussen aan het maken waren. En dus ben ik weer eens in het nieuws te bewonderen, zie hier. Enfin, de musjes lieten zich zoals bijna altijd prachtig en van zeer nabij bekijken en fotograferen en de sfeer was erg gezellig, dus dat werd een dik uurtje genieten van deze bijzondere beestjes. Vooral het mannetje is erg mooi getekend en duidelijk anders dan onze Huis- of Ringmus. Het vrouwtje verschilt slechts weinig van een vrouwtje Huismus, je zou er zo overheen kijken. Ze is wat kleiner met een duidelijkere en bredere wenkbrauwstreep achter het oog.
Mannetje Kaapverdische Mus verschilt duidelijk van de Nederlandse mussensoorten.
Wat er nu met de beestjes gaat gebeuren is niet duidelijk. Het is maar de vraag of ze het Nederlandse klimaat aankunnen. De zomer zal wel lukken, maar de winter gaat waarschijnlijk niet meevallen. De vogels kunnen ook niet op de Plancius blijven, want die vertrekt over een paar weken naar Spitsbergen, niet echt een aantrekkelijk oord voor vogels die warmte gewend zijn...
Hieronder vind je nog een paar foto's van de Kaapverdische Mussen, en ik heb ook nog twee filmpjes gemaakt:
Filmpje 1
Filmpje 2

Vrouwtje
Gezellig samen aan de maaltijd.
Een beetje privacy tijdens de maaltijd, mag dat misschien?

zondag 19 mei 2013

19-05-2013: Sprokkeltijd

Een Kievit poseerde gewillig bij Lappenheide.
Vandaag was het eindelijk weer eens aardig weer en dus ging ik per fiets nog maar eens een rondje streek doen. De meeste 'normale' jaarsoorten staan alweer op de lijst, maar ik hoopte op een soort als de Grauwe Vliegenvanger of anders tenminste 'mijn' Cetti's Zanger, die gisteren werd teruggevonden nabij Vogelswerf. Ik kon echter hopen wat ik wilde, het zou niet baten. Vandaag werd de eerste jaarsoortloze dag van 2013. Toch zag ik best wat leuke dingen, zoals veel zingende Bosrietzangers, een Lepelaar bij Lappenheide, waar ook de beide Ooievaarsnesten nog bezet zijn en broedende Kluten en Kleine Plevieren aldaar. Langs de Nieuwe Zuiderlingedijk vlogen Oranjetipjes, Klein Geaderd Witjes en mijn eerste Klein Koolwitje van 2013, evenals een Dagpauwoog.  Er zong kort een Nachtegaal en bij Heukelum vond ik een enthousiast zingende Spotvogel.

woensdag 15 mei 2013

15-05-2013: Paar uurtjes naar de Zouweboezem

Een mannetje Krakeend was wel in voor een foto.
Het is tot nu toe een bar jaar, qua weer. Eerst hadden we te kampen met een vreselijk lange winter en nu stelt het voorjaar ook al helemaal niets voor. Het blijft maar koud en nat en veel zin om erop uit te gaan heb ik dan ook niet. Echt goede soorten worden er ook al niet gevonden. Maar vanmiddag werd het zowaar even droog en Cilja en ik zagen onze kans schoon om voor een paar uurtjes de Zouweboezem te bezoeken. We zaten een tijdje op het platformpje bij de Zwarte Stern en zagen een stuk of zeven Zwarte Sterns op vlotjes en rondvliegend. Het was een nogal schamel aantal, vonden we, maar misschien komen er in de loop van mei nog meer bij. Van de sterns die er wel waren konden we in ieder geval met volle teugen genieten, wat een mooie en sierlijke vogels zijn het toch.
We liepen nog even naar het kijkscherm en onderweg daarnaartoe vonden we een zingende Bosrietzanger, nog een jaarsoort. De Bosriet deed zeer zijn best en trakteerde ons op een onder vogels nauwelijks geëvenaard staaltje muzikaliteit en imitatietalent. Natuurlijk zagen we ook de 'normale' Zouweboezemvogels, waaronder een mooie overvliegende Purperreiger, de Koekoek, Bruine Kiekendieven en de diverse rietvogeltjes.

zondag 12 mei 2013

10 en 11-05-2013: Dutch Birding voorjaarsvogelweekend

De Grote Burgemeester van Slotervaart is weer terug!
Op 10 mei begon het tweede Dutch Birding Voorjaarsweekend op Texel en traditiegetrouw was ik met Koert en René weer van de partij. Qua weer leek het deze maal meer op een najaarsweekend, en qua temperatuur had het ook best een winterweekend kunnen zijn, maar we moesten het ermee doen. Mede omdat er op Texel nog niet erg veel spannends te beleven was, gingen we al vogelend naar het noorden. We begonnen onze reis met een bezoek aan de Grote Burgemeester van Amsterdam Slotervaart die weer is teruggekeerd op zijn stekkie langs de Plesmanlaan. We reden er eenvoudig heen en zagen de burg direct zitten. De vogel bevindt zich nu in zijn derde kalenderjaar en is van snavelbasis tot staartpunt prachtig wit. Intussen kwamen er twee Halsbandparkieten overvliegen, die ik ook nog niet had dit jaar.
Doelsoort nummer twee was de Kraanvogel van de Dijkgatsweide aan de Noorderdijkweg te Wieringermeer. Maar eerst speurden we de Dijkwielen af op zoek naar Toppers en jawel, drie mannen en een vrouwtje van deze leuke eenden(jaar)soort dreven op het water.
De Kraan van Wieringermeer
De Kraanvogel kostte wat meer moeite. Je zou verwachten dat je zo'n joekel zo ziet staan, maar hoe we (vanaf de weg) ook speurden, er was geen Kraan te zien. Gelukkig had Koert gelezen dat hij soms alleen vanuit de hut te zien was, dus liepen we daarheen, onder muzikale begeleiding van onder meer Fitis, Tjiftjaf, Vink, Winterkoning, Grasmus, Kleine Karekiet, Tuinfluiter, Zwartkop en Rietzanger. En jawel, daar stond onze Kraanvogel, een tweedejaars beest, langs de plas voor de hut. Hij stond zelfs toe dat we hem fotografeerden, zij het van enige afstand. Aan de rand van het plasje bevond zich ook nog een Tapuit, weer een jaarsoort voor mij.
Het was de hoogste tijd om naar Texel te gaan. We hadden intussen gemerkt dat het knalhard waaide en dat zou op Texel alleen nog maar erger worden. Dat kwam met name tot uitdrukking bij onze eerste doelsoort op het eiland: de Morinelplevier. Er zaten er meer dan twintig langs de Hollandseweg en terwijl we daar stonden te speuren werden we zowat gezandstraald. Maar na korte tijd zoeken kwamen de Morinellen tevoorschijn, eerst voorzichtig, een paar tegelijk, en uiteindelijk vloog het hele clubje op om even verderop weer te landen, tijdens welke manoeuvre we 24 stuks telden. En wat waren ze mooi! Prachtige vogels zijn het, Morinelplevieren in hun zomerkleed. Nadat we uitgebreid van ze hadden genoten, gingen we naar Restaurant De Robbenjager voor een welverdiende lunch. Ondanks het flutweer en de zeer weinige meldingen hadden we alweer leuk gescoord.
Na de lunch liepen we bij Dorpszicht even in het bosje rond, in de zon en de beschutting - wat was dat heerlijk. In het voorbijgaan pikten we meteen de Spotvogel mee die daar huist, en die af en toe wat zangflarden liet horen.
Op naar Ottersaat, waar we na lang en intensief speuren twee stuks Noordse Stern wisten te vinden. Ze zaten er mooi voor en we konden alle kenmerken nog eens goed bekijken. Vervolgens naar het Wagejot, waar de aldaar gemelde Krombekstrandloper in zomerkleed goed meewerkte. Er stapten ook nog drie Kanoeten rond en prachtige Zilverplevieren in zomerkleed.
De melding van een Witbuikrotgans bracht ons bij De Schans, waar de Witbuik snel gevonden was. Altijd leuk om tussen die Rotjes te speuren naar Witbuiken of Zwarte Rotganzen.
Vind ze maar eens, Morinelplevieren op een kale akker
Aan het eind van de middag brachten we een bezoek aan Utopia, het recent ontwikkelde natuurgebied in het noordoosten van Texel. Daar is altijd wat te beleven. We liepen nog maar net het gebied in toen een groep Gele Kwikstaarten onze aandacht trok. Nu zijn Gele Kwikken prachtige vogels om naar te kijken, en al kijkende zag ik er ineens een mooie man Engelse Kwikstaart tussen zitten en, tot mijn eigen verbazing, had ik die even later in één kijkerbeeld met een vrouw Noordse Kwikstaart. Alle kwikken onder controle! We liepen verder, zagen een Lepelaar van korte afstand z'n snavel door het water zwaaien en op een van de schelpenstrandjes vonden we onze doelsoort: twee fraaie Dwergsterntjes. Zo, er zaten weer een stuk of wat leuke jaarsoorten in de tas. Ondanks het gebrek aan echte zeldzaamheden hadden we toch een mooie dag gehad.
Op 11 mei ging om half zes des morgens het wekkertje in kamer 117 van de Stayokay Texel. De kwaliteit van het onderkomen was dit jaar ongeveer gelijk aan die van het weer, maar vooruit, het was natuurlijk Hemelvaartweekend en iets anders was er niet meer te vinden. Maar half uitgeslapen spoedden we ons naar de tuintjes, waar het vooral erg koud en winderig was, terwijl donkere wolken zich boven het gebied samenpakten. Met veel moeite vonden we er, afgezien van wat doodnormale soortjes, een paar Braamsluipers en Roodborsttapuiten.
Gelukkig was het ontbijt in de Stayokay van een alleszins redelijke kwaliteit, maar buiten was het begonnen met regenen en die zou de hele ochtend aanhouden. We besloten de Temminck's Strandlopers bij Waal en Burg te gaan zoeken, maar daar moest je pal tegen wind en regen in kijken, wat het zoeken naar een piepklein onopvallend strandlopertje er niet makkelijker op maakte. Ineens ontstond er paniek zo'n vijftig meter verderop, want daar had men een Poelsnip gevonden! Kijk, dat zijn de soorten, en in no time stonden we in de gestaag neervallende regen naar het beest te zoeken, dat twee minuten vrij had gezeten maar nu was verdwenen in hoog gras. En daar zou de snip helaas niet meer uit komen vandaag. Uiteindelijk dropen we drijfnat en verkleumd af richting Wagejot, alwaar een Kleine Strandloper was gezien, die in ieder geval een jaarsoort was. Ter plaatse was die Kleine nergens te bekennen. Wel vonden we er acht Dwergmeeuwtjes, allemaal onvolwassen beestjes, en dat vonden we hartstikke leuk.
De Witbuikrotgans van De Schans.
Ook de Kanoeten, de Zilverplevieren en Steenlopers in zomerkleed, een clubje van vijftien Rosse Grutto's, tien Bonte Strandlopers in zomerkleed en een Dwergstern waren aanwezig om van te genieten. Intussen werd het droog, en opnieuw reden we naar Waal en Burg, waar we nu razendsnel drie Temminck's Strandlopers vonden die vlakbij de weg zaten en die we uitgebreid konden bewonderen in de telescoop.
Het was alweer tijd om te lunchen bij de Robbenjager, waar we even lekker konden opwarmen en bijkomen. Op weg daarnaartoe reden we nog even langs Zeeburg, waar onder meer een Paapje was gemeld. Die werd helaas alleen door René gezien (de enige van ons die 'm al had), waarna de gluiperd spoorloos verdween in het gras.
Toen we bijna klaar waren met lunchen kwam er zowaar een andere melding binnen dan die van Morinellen en de twee zeldzame rotganssoorten: een Gestreepte Strandloper achter de Robbenjager! Daar gingen we als een speer op af, want we hadden intussen een grote zeldzaamhedenhonger opgebouwd. En jawel, na enig getob door het mulle zand vonden we een plek waarvandaan de Gestreepte zich heel mooi liet bekijken. De vogelaars stroomden massaal toe, iedereen was natuurlijk toe aan een leuke soort en deze Gestreepte Strandloper is daarom misschien wel de meest getwitchte sinds lange tijd.
Toen we verzadigd waren van de strandloperbeelden reden we terug naar Zeeburg, waar we de Rotganzen gingen afspeuren, want er was daar zowel een Witbuik- als een Zwarte Rotgans gemeld, en vooral die laatste wilden we nog wel zien. De Witbuik was snel gevonden, de Zwarte had wat meer voeten in de aarde, maar die vonden we uiteindelijk in een ander deel van het reservaat, waarna ook deze - de fraaiste rotganssoort - zich mooi liet bekijken.
Voordat we naar de veerboot gingen, keken we nog even in de Mokbaai, waar verder niets nieuws te halen was. Wel zong er op de achtergrond een Nachtegaal.
En zo kwam er een einde aan een herfstig DB Voorjaarsweekend. Deze maal bleven de echte knalsoorten uit, maar gelukkig was er verder genoeg leuks te beleven.
Lepelaar in Utopia.

vrijdag 3 mei 2013

03-05-2013: Rondje streek

Het was vandaag heerlijk zonnig weer met weinig wind, dus ben ik weer eens per fiets wezen streekvogelen. En vlinderen, niet te vergeten, want het Oranjetipje stond nog altijd in de wacht voor de jaarlijst. En ja hoor, vandaag vlogen ze eindelijk langs de Nieuwe Zuiderlingedijk. Ik had er minstens vier mannetjes. Bij Lappenheide zaten vandaag wat steltjes. Afgezien van de normale Tureluurs, Grutto's, Kieviten en Kluten kon ik vandaag ook genieten van een Oeverloper, een Groenpootruiter, een Witgat en een Bosruiter. Vier doortrekkende steltjes, vier verschillende soorten. Zo zien we het graag. Langs de Nieuwe Zuiderlingedijk hoorde ik diverse Sprinkhaanrietzangers. Op mijn Cetti's Zangerplek van vorig jaar zat nu een fraaie Purperreiger, die zich bijna liet fotograferen. Bij Vogelswerf vlogen er drie Visdieven voorbij, en ook die had ik dit jaar nog niet veel gezien.

woensdag 1 mei 2013

01-05-2013: Slangen zoeken

De hele Ringslang van de 1,2 slang die we in de Blauwe Kamer vonden.
Het werd vandaag heel aardig slangenweer, dachten we, dus vertrokken Chris en ik vanmorgen om negen uur naar een gebiedje in de buurt van Wolfheze, waar je Adders kunt vinden. Wiegert kon helaas niet mee, maar hij legde ons wel precies uit waar we zijn moesten. De plek was dan ook snel gevonden. We begonnen met wat leuke vogels: mijn eerste Boompiepers van het jaar, een zingende Boomleeuwerik, Roodborsttapuiten, een roepende Goudvink en een zingende Bonte Vliegenvanger, die we op de terugweg nog mooi in de kijker kregen ook.
Op de Adderplek aangekomen, begonnen we te zoeken. Maar helaas: er was geen Adder te vinden vandaag. Ook twee andere mensen die naar ze op zoek waren hadden er vandaag niet een gevonden. Zij hadden wel twee Ringslangen bij het beekje even verderop, maar ook die konden wij niet vinden. Een paar wegschietende hagedissen en (voor mij) een stiekem door de hei sluipende Levendbarende Hagedis, daar moesten we het mee doen. Wel hoorden we in de verte een Zwarte Specht roepen, Koekoek en Gekraagde Roodstaart zongen en twee Gierzwaluwen vlogen krijsend over. Intussen scheen de zon erop los, dus het waren, ondanks het gemis van de Adders, toch een leuke paar uurtjes.
Deze Knobbelzwaan heeft af en toe een Ringslag te gast op zijn nest. Vandaag was van de slang maar een heel klein stukje te zien.
Het was tijd voor gebiedje nummer twee: de Blauwe Kamer bij Rhenen, waar de Ringslang op het programma stond. Dat ging beter. Aan de rand van een van de plassen vonden we in no time een heel mooie, lange Ringslang, die lekker bleef liggen en zich derhalve ook liet fotograferen. Uiteraard bleven we een tijdje van 'm genieten en al die tijd bleef de slang lekker liggen opwarmen in de zon. Een stukje verder kwamen we bij het Knobbelzwanennest waarop regelmatig een Ringslang ligt te zonnen. Vandaag zat de slang helemaal weggekropen tussen het nestmateriaal van de zwaan, zodat we hooguit een vijfde deel van 'm zagen. Dit waren onze enige slangen van vandaag: 1,2 stuks Ringslang.
Een Roodwangschildpad, ook een geinig reptiel.
We zochten nog wat verder en hoorden onze eerste zingende Tuinfluiter van 2013. Chris vond een Roodwangschildpad in het water, en die liet zich leuk fotograferen. Een exoot natuurlijk, maar best een leuke. Op vlindergebied vonden we nog ons eerste Groot Koolwitje en idem Bont Zandoogje van het jaar, en op de terugweg lag er op het pad de rups van een Wilgenhoutvlinder.