donderdag 15 november 2012

15-11-2012: Pestvogels!

Een van de allermooiste vogels die je in ons land kunt zien: de Pestvogel!

De afgelopen weken tekent zich een flinke invasie van Pestvogels af in ons land, en dat is goed nieuws voor iedereen die van vogels houdt. Want Pestvogels behoren tot de allermooiste vogels die je in ons land kunt aantreffen. Op dat aantreffen maak je in sommige jaren veel meer kans dan in de meeste jaren, want soms, als in het noorden het voedsel schaars is, komen de Pestvogels massaal naar onze streken gevlogen. Dit jaar lijkt zo'n jaar te worden.
Ik was al een aantal keren Leerdam doorgefietst in een poging ze ook hier te vinden, en tweemaal zijn ze ook uit Leerdam gemeld, maar de volgende dag lieten ze zich dan niet meer vinden. Dus besloten Chris en ik om vandaag een paar uur uit te trekken voor een bezoek aan Barendrecht, waar ze wel Pestvogels hebben.

De Pestvogels zaten al op ons te wachten.

Toen we om een uur of twaalf ter plaatse arriveerden, zat er al een mooi groepje van dertien stuks op ons te wachten. Aanvankelijk hoog in een boom, later kwamen ze af en toe naar beneden om van de besjes van een Gelderse Roos te snoepen, waarbij ze zich prachtig lieten zien en veelvuldig hun leuke, kenmerkende belletjesroep lieten horen. Na enige tijd vloog het groepje weg, waarna wij naar een andere plek liepen, waar de tweede helft van de groep, die aanvankelijk zo'n 45 vogels telde, vaak fourageert. Ook deze groep hadden we snel gevonden.

Ondanks het sombere weer kon ik toch nog een paar aardige plaatjes van deze prachtvogels maken.

Ook de tweede groep bleek uit dertien vogels te bestaan, maar toen we later die middag weer terug op plek 1 waren, voegde zich nog een veertiende vogel bij die groep, zodat we waarschijnlijk 27 verschillende vogels hebben gezien.


We hebben zo'n anderhalf uur genoten van deze heerlijke vogelsoort, die zich bovendien, ondanks het nogal sombere weer, ook nog eens aardig liet fotograferen. Hieronder vind je ook nog de link naar een filmpje dat ik heb gemaakt van de bessen etende Pestvogels. Daarop is ook hun roepje te horen.

Filmpje Pestvogels Barendrecht

vrijdag 9 november 2012

09-11-2012: Treintwitch naar Roze Spreeuw

De Roze Spreeuw. Ondanks het sombere weer en de afstand toch nog een aardig bewijsplaatje.

De hele week lonkte de Roze Spreeuw die momenteel in Bussum verblijft, nadrukkelijk. Maar de ene dag was het baggerweer, de andere kwam het niet uit. Vandaag was het echter droog, er was zowaar wat zon voorspeld en kon ik er een paar uurtjes tussenuit, dus maakte ik er weer eens een ouderwetse treintwitch van. Na vijf kwartier was ik op het station van Bussum Zuid en vandaar is het nog slechts een paar honderd meter lopen naar het speeltuintje waar de vogel huist. Hét speeltuintje? Nee dus. Want ik dacht de plek te hebben gevonden, een klein speeltuintje tussen twee straten in een rustig wijkje, en ging daar op een bankje zitten wachten. Maar toen er na een halfuur nog zowat geen vogel in zicht was, besloot ik maar een rondje te gaan lopen. Een goeie zet, want vijftig meter verder stuitte ik opnieuw op een speeltuintje, en dit was dus de goede plek.

Er gingen opnieuw twintig minuten voorbij, waarin ik wel de 'witte Huismus' - een leucistische mus - zag en kon fotograferen, maar die geen Roze Spreeuw opleverde. Er arriveerden nog enkele vogelaars en ineens zat -ie er, eerst in de klimop, later een paar keer in wat kale takken en in de conifeer waarin hij vaak wordt gezien. De Roze Spreeuw liet zich mooi bekijken, maar omdat het erg somber weer was en de vogel ofwel tussen de takken zat, ofwel nogal ver weg zat, kwam ik fotografisch gezien niet verder dan een paar bewijsplaatjes. Toen de vogel zich een keer of vijf mooi had laten zien, vond ik het welletjes en ging naar de trein, die ik uiteraard net voor me zag wegrijden. Maar dat mocht de pret niet drukken. Jaarsoort 279 was binnen, in de vorm van een van mijn favoriete vogelsoorten.

Een maf gezicht, zo'n leucistische Huismus.

zondag 4 november 2012

04-11-2012: Steppeklapekstertwitch

De Steppeklapekster, wat een prachtige zeldzaamheid!

Vanmorgen in alle vroegte vertrokken Wiegert en ik naar Den Helder, zodat we de boot van half negen naar Texel zouden halen. Want op Texel bevindt zich al een aantal dagen een Steppeklapekster, een soort van het kaliber 'ultrazeldzaam', en die wilden we allebei dolgraag zien. Voor Wiegert was het een nieuwe soort, zelf had ik ook het exemplaar van 1994 gezien, dat eveneens op Texel verbleef. De huidige vogel is pas de tweede voor Nederland ooit.
De boot haalden we makkelijk, en we waren er niet de enige vogelaars. Terwijl we wachtten op het vertrek van de boot kwam er een klein wit reigertje met grote snelheid overvliegen richting Texel. Diverse aanwezigen, waaronder ikzelf, dachten aan een Koereiger, maar helaas konden we dat niet hard maken. Het ging allemaal iets te snel en foto's konden niet worden gemaakt.

Deze Kokmeeuw liftte mee op de pont naar Texel.

Eenmaal aan boord van de veerboot misten we op een haar na een overvliegende Pestvogel, maar daardoor lieten we ons niet ontmoedigen. Vanaf de boot zagen we enkele Eiders, en een slaperige Roodkeelduiker kon zich nog juist voor de aanstormende veerboot uit de voeten maken. Eenmaal op Texel reden de vogelaars in colonne naar de Watermolenweg, waar de Steppeklapekster zich al dagenlang langs een dijkje ophoudt. We waren de auto nog niet uitgestapt of ik zag 'm van verre al zitten in een van de drie struikjes op de dijk. We haastten ons naar de vogel toe, maar toen we net van korte afstand naar hem stonden te kijken en een paar eerste foto's hadden gemaakt, dook hij weg en kwam voorlopig niet meer tevoorschijn. Pas een halfuur later werd hij weer ontdekt, in een struikje ver weg op het land.

Uiteindelijk liet de Steppeklap zich langdurig van nabij zien en fotograferen.

Het duurde nog een halfuurtje voor hij weer actief werd en naar het dijkje kwam vliegen, waar hij door een aanzienlijke schare vogelaars werd verwelkomd. Na korte tijd verdween hij echter weer ver weg in een veld aan de andere kant van de dijk, maar uiteindelijk landde hij weer in z'n oorspronkelijke struik en liet zich daar uitstekend bekijken en zo goed en zo kwaad als het ging fotograferen, want de afstand was weliswaar prima, maar het licht was tamelijk waardeloos. Al met al besteedden we ruim anderhalf uur bij en met deze fantastische vogel. Daarna was het even bedenken wat te doen. We deden een poging op de Zwarte Ooievaar, maar die zat niet meer op de plek van gisteren. De Siberische Boompiepers van het Robbenoordbos waren alweer gemeld en dus besloten we dat het maar het beste was om daar onmiddellijk op af te gaan.

Het ritselde van de Kramsvogels op Texel.

Achteraf hadden we beter op Texel kunnen blijven, want de SiBoPi's waren voor ons niet weggelegd. Ondanks dat er zo'n man of veertig aan het zoeken was, kwamen ze er niet meer uit. Het was dan ook heel lastig zoeken naar deze over de bosbodem tussen de hoge onderbegroeiing sluipende piepertjes. Je moest ze al toevallig opstoten. Intussen kwam van Texel de ene leuke melding na de andere: Zwarte Ooievaar, Pestvogels, Rosse Franjepoot bijvoorbeeld. Maar uiteindelijk waren we toch erg tevreden met die prachtwaarneming van de Steppeklapekster, doelsoort nummer 1 van vandaag. De aanblik van deze vogel zal ons bijblijven, het gemodder door het Robbenoordbos zal snel zijn vergeten. Toen we terugkwamen bij de auto vlogen er ineens twee Boerenzwaluwen boven de parkeerplaats, lekker laat voor deze soort en een leuke afsluiter.

vrijdag 2 november 2012

02-11-2012: Juffrouw Kraan

De Jufferkraanvogel was een makkie, maar ik had stiekem wel gehoopt op betere foto's.

Er zit al een aantal dagen een Jufferkraanvogel bij Rijswijk (Gelderland) waarover op waarneming.nl en de site van Dutch Birding veel te doen is. Het komt erop neer dat het leeuwendeel van de vogelaars denkt dat het om een escape (= een uit gevangenschap ontsnapte vogel) gaat, maar als je naar de eisen van de CDNA voor dit soort vogels gaat kijken, lijkt deze vogel toch kans te maken op een plaatsje op de officiële Nederlandse vogellijst. Hij draagt geen ringen of andere sieraden die een herkomst uit gevangenschap verraden. Het ruipatroon in zijn vleugels is mooi symmetrisch en er zijn weliswaar een paar slagpennen licht beschadigd, maar beschadiging kan natuurlijk ook bij een wilde vogel optreden.

Bloedstollende plaatjes zaten er niet in, maar hij staat er in ieder geval herkenbaar op.

Hoe dan ook, je kunt maar beter aan de goeie kant van de discussie staan, dus gingen Christiaan en ik er vanmiddag op af, net als vele vogelaars voor ons al hebben gedaan. De Jufferkraanvogel stapte zoals beloofd ijverig fouragerend rond achter huisnummer 169 langs de Rijnbandijk bij Maurik. Hij liep tamelijk ver weg in het land en hij was dan ook lang niet zo fotogeniek als ik had gedacht, nou ja, gehoopt. Niettemin liet de Mejuffrouw Kraan zich fraai door kijker en telescoop bekijken en een ding is zeker: het is een zeer aangenaam beest om te zien.


Het was pas mijn tweede Jufferkraanvogel voor Nederland, als -ie tenminste aanvaard wordt als wilde vogel. Mijn eerste zag ik in 1992, na een helletocht met trein, bus, buurtbus en benenwagen naar het plaatsje Asten in Noord-Brabant.
Hier vind je nog een filmpje van de Jufferkraanvogel van Maurik: filmpje Jufferkraanvogel