donderdag 4 oktober 2012

30-09-2011: Dutch Birding vogelweekend, dag 1


Het Dutch Birding vogelweekend op Texel was ons vorig jaar zo goed bevallen, dat Koert, René en ik dit jaar weer een kamer voor drie nachten bij hotel Molenbos boekten. Ook dit jaar waren de weergoden ons zeer gunstig gezind, want het leek wel zomer en met een kleine beetje zuid- tot zuidoostenwind erbij kon het bij voorbaat al niet meer stuk. Vanmorgen vroeg ging ik per trein op weg naar Den Helder, waar we elkaar zouden ontmoeten. Op station Geldermalsen had ik al een roepend vrouwtje Bosuil te pakken, een mooi voorteken. Toen de boot op en het Marsdiep over, waar de eerste Grote Sterns en Eiders werden gezien.
Een Zilvermeeuw liftte mee op de boot en liet zich mooi fotograferen. Eenmaal op Texel begonnen we bij de Mokbaai en de Horsmeertjes. Leuke soorten waren Pijlstaart, Baardmannetje (zeker een stuk of tien roepende exemplaren, die zich echter niet lieten zien), Watersnippen, Lepelaars, twee Grote Zilverreigers, drie roepende Waterrallen, vier Kleine Zilverreigers en veel Rosse Grutto's. Na de traditionele lunch in Restaurant De Robbenjager gingen we de tuintjes uitpluizen. "De tuintjes" zijn een verwaarloosd volkstuintjescomplex vlak achter de vuurtoren op de noordpunt van Texel, een plek waar vaak bijzondere zangvogeltjes invallen. Maar niet vandaag. Er zat welgeteld één Roodborsttapuit, meer konden we er niet van maken. Juist op tijd werd de eerste leuke melding gedaan, waarvoor we naar het natuurgebied Waal en Burg reden. En daar zat, onder prachtig licht en mooi dichtbij, een Gestreepte Strandloper tussen de Kieviten en Kemphanen.
De 'streep' liet zich van alle kanten langdurig bewonderen en tussendoor ontdekten we drie Krombekstrandlopers, die voor ons allemaal nog een jaarsoort waren. Het begon een beetje te lopen op het eiland, want er werden meerdere Bladkoningen gemeld uit het zuidelijke deel van het Krimbos. Toen we daar arriveerden was het er rustig en leek niets te wijzen op de aanwezigheid van Blako's. Pas na enkele rondjes door het gebied hoorde ik ineens een Bladkoning roepen. Even later verscheen deze vogel prachtig in beeld, terwijl even verderop nummer twee riep. Zo'n heerlijke Blako-waarneming hadden we al een tijd niet meer gedaan, en toen op de terugweg nummer twee ook nog heel mooi in de kijker kwam waren we helemaal tevreden. We besloten de dag af te sluiten aan zee. Het was eb, en het was een aardig eindje sloffen door het mulle zand voordat we - tussen de zwembroeken en bikini's - aan de rand van het water stonden. Een Gewone Zeehond liet zich zien en hé, daar zwemt een Zeekoet, zei Koert ineens. Ja hoor, een fraaie Zeekoet dreef op zee en werd door de sterke stroming snel richting het noorden meegevoerd. Dat was wederom een mooie jaarsoort! Ik checkte nog één keer Dutch Bird Alerts en kon mijn ogen niet geloven: er werd een Steppekiekendief gemeld langs de Krimweg. Hier hoefden we niet lang over na te denken, ook al leek de vogel verdwenen in de Slufter. We reden erheen en troffen er, zoals gevreesd, een teleurgestelde meute vogelaars aan. De Steppekiek was al een tijdje niet meer gezien. Maar zie: even later ontstond er ineens opwinding omdat de kiek was teruggevlogen richting Krimweg en even verderop in het land was gaan zitten. Ik rende naar iemand met een telescoop, mocht even kijken - waarvoor dank! - en had mijn eerste Steppekiekendief voor Nederland gescoord! De vogel bleef langdurig zitten en we konden mooi zijn koppatroon met zwarte boa en witte halsring bekijken. Het was een prachtige eerste dag geworden, met meteen al een nieuwe voor Nederland. 's Avonds bij Restaurant Het Bikkelement vloeide het bier rijkelijk en was de stemming opperbest, dat spreekt voor zich.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten