Na de domper van Cottessen kwam er gelukkig een tweede kans op de Grauwe Klauwier, een vogel die ik echt heel graag weer eens wilde zien. Gisteravond werd er een paartje gemeld aan de rand van het Elzetterbos en die plek zag er een stuk makkelijker uit. Dat was ook zo. Bij aankomst cirkelde er al direct een Wespendief boven onze hoofden en een Appelvink vloog een rondje. Na een kort stukje lopen kwam er een doorkijkje door de bomen naast het pad en had ik ineens een prachtig mannetje Grauwe Klauwier in mijn kijkerbeeld! Snel Cilja erbij geroepen en samen genoten we van wat voor mij het hoogtepunt van onze vakantie was. Wat een fraai beest is dat toch, zo'n Grauwe Klauwier. Van z'n blauwgrijze kruin en z'n zwarte boevenmasker tot zijn zalmrose onderdelen en bruine vleugels. Hij liet zich lange tijd bewonderen, eerst van dichtbij, later van wat verder weg. Toen was het tijd om naar de Sint-Pietersberg te gaan voor onze jaarlijkse vlinderzoektocht. We probeerden een nieuw paadje, waardoor we meteen al door het kalkgrasland liepen in plaats van eerst de steile klim omhoog te moeten maken. Vrijwel onmiddellijk vloog er een Koninginnenpage ons kijkerbeeld in: dat was een hoopvol begin. Verder natuurlijk Kleine Vossen, Klein Koolwitje, een paar Icarusblauwtjes. Toen ontdekte Cilja een piepklein blauwtje en jawel: het was het Bruin Blauwtje, een leuke jaarsoort. Vervolgens vloog er een witje langs waarvan we eerst dachten dat het een Boswitje was, maar dat bij nader inzien een Vals Witje bleek te zijn, een leuke en zeldzame (overdag vliegende) nachtvlinder. Nog voordat we het weitje hadden bereikt waar we altijd de echte zeldzaamheden zien (Boswitje, Bruin Dikkopje, Klaverblauwtje) was er ineens sensatie: er zat een Veldparelmoervlinder op het pad! Gelukkig liet deze zeldzaamheid zich uitgebreid bewonderen en fotograferen en voordat we het wisten hadden een paar andere vlinderaars zich bij ons gevoegd. Daarmee bleek de koek op vlindergebied echter op, want het trio Boswitje, Bruin Dikkopje en Klaverblauwtje bleek al in de junidip beland, terwijl het door ons vurig gewenste Kaasjeskruiddikkopje wel werd gezien, maar niet door ons omdat we net te laat arriveerden. Wel zagen we nog een Plasrombout, maar verder was het deze keer rustig op de Sint-Pietersberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten