donderdag 4 oktober 2012

25-04-2011: Een mooie dubbelslag, maar geen supertrio


Ik had met Christiaan afgesproken om vanavond nog een paar uur vogels te gaan kijken en de voor de hand liggende bestemming was de omgeving van Strijen en Numansdorp, waar vlak bij elkaar Griel (Strijen) en Ross' Meeuw en Blonde Ruiter (Numansdorp) zaten. Dat zou een geweldig supertrio zijn om op een avondje in april bij elkaar te vogelen! In de loop van de dag was de Blonde Ruiter zoek geraakt, maar die werd later toch weer teruggevonden. Toen was de meeuw echter weer spoorloos. Zo was de situatie toen we vertrokken: meeuw zoek, rest nog aanwezig. Dus begonnen we bij de Griel, zodat we de rest van de tijd, desnoods tot donker, bij Numansdorp konden doorbrengen. Bij aankomst stonden er al vogelaars langs de Vlaamse Weg bij Strijen die ons konden uitleggen waar de Griel zat. Letterlijk 'zat', want Grielemans was op enige afstand in een greppel gaan zitten en alleen z'n Grielenkop was te zien. Genoeg voor determinatie natuurlijk, maar we hadden 'm toch liever even rond zien stappen over het paardenbloemrijke weiland. Het zat er niet in, want we hadden nog een bestemming die dringend moest worden bezocht. Tijd was schaars en ach, laat ik niet zeuren: zo'n markante Grielenkop is gewoon hartstikke mooi. Het gebied bleek ook een prima weidevogelgebied: het ritselde er van de Grutto's, Kieviten en Tureluurs. Er stond een Goudplevier in het land en een Veldleeuwerik zong de sterren van de hemel. Na een klein halfuurtje vertrokken we naar de Oosterse Bekade Gorzen bij Numansdorp, waar een hele sliert vogelaarsauto's meteen duidelijk maakte dat we op de goede plek waren. Toen we kwamen aanlopen bood een aanwezige vogelaar meteen z'n telescoop aan, waardoor de Blonde Ruiter te zien was, waarvoor dank! De ruiter liet zich, weliswaar van afstand, leuk bekijken terwijl hij fourageerde op het slik. De Ross' Meeuw bleek al urenlang zoek en dus bleven we wachten, in de hoop dat hij nog op de slikken zou komen slapen. Maar de tijd verstreek, vogels kwamen en gingen en de Ross' Meeuw zat er niet bij. Jammer, want hij was voor mij een totaal nieuwe soort geweest, en het gebeurt niet vaak meer dat ik er zo een zie. Gelukkig was er compensatie in de vorm van die leuke Blonde Ruiter, maar ook van twee Temmincks Strandlopers en dat is toch ook een soort die je niet iedere dag ziet. Verder viel er in dit fraaie gebied te genieten van een dichtbij langsvliegende Havik met nestmateriaal in de snavel, van Lepelaars, veel Kluten, Groenpootjes, Kemphanen, Bontbekjes, een Bonte Strandloper, een Oeverloper, heel veel Oeverzwaluwen bij een Oeverzwaluwenwand en een zingende Tuinfluiter. Het was weer een heerlijk vogelavondje.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten