Het werd 's morgens zowaar droog en het beloofde een tijdje droog te blijven. Dus gingen we weer op pad. We reden naar Vrouwenpolder en liepen daar de Noorderdijk af, omdat er een Ruigpootbuizerd was gesignaleerd. Maar helaas, het was vandaag wel droog, maar nu mistte het weer. Zo is het altijd wat. En de Ruigpootbuizerd, als hij er al zat, bleef verborgen in de mist. Wel vonden we in dit aantrekkelijke gebied een aantal Wintertalingen, en dat was een jaarsoort. We reden nog eens naar dat mooie natuurgebiedje bij Westkapelle, Het Vroon. Daar liep een Indische Gans tussen een groep Grauwe – en Soepganzen en in een opvliegende groep Kieviten ontwaarde ik tenminste drie Goudplevieren, en ook dat was weer een jaarsoort. Verder was er vanwege de mist weinig te zien in Het Vroon, zodat we de Zeedijk van Westkapelle maar opreden. Op de strekdammetjes hier wordt regelmatig een Kuifaalscholver gezien. Maar ook de strekdammetjes waren grotendeels in nevelen gehuld. Toch was er ineens sensatie! Twee vogeltjes vlogen vlak voor de auto op en landden in het gras op de dijk. Sneeuwgorzen! Even later bleken het er drie te zijn en ze lieten zich ondanks de mist en ondanks de harde wind fotograferen! Wat een heerlijkheid was het om deze prachtige vogeltjes van zo dichtbij te zien fourageren en rennen over de dijk. En wat had ik ze lang niet meer gezien. Sneeuwgorzen zijn geweldige vogeltjes, besloten we ter plekke.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten