Gisteravond om 22:00 zag ik ineens de melding van een
Kraanvogel vlakbij station Beesd op waarneming.nl verschijnen, met de trein
hier nog geen tien minuten vandaan. Mijn honger naar een leuke soort was zo
groot dat ik prompt besloot tot een kansloze aktie: ik ging erop af. Zo kwam
het dat ik rond kwart voor elf in het donker over de verkeerde akker stond te
koekeloeren, waar ik ternauwernood vier volwassen Reeën vlakbij me kon zien
staan. Jammer dus, en vooral: een beetje dom.
Maar vanmorgen vroeg ging
het beter. Rond kwart voor zeven kwam ik aanfietsen en bij de goede akker stond
al een vogelaar klaar die me de Kraanvogel aanwees: ver weg in het land.
Gelukkig had deze vriendelijke vogelaar een telescoop bij zich waardoor ik
mocht kijken en later vond ik nog een zijweggetje waar hij zich van iets
dichterbij liet zien en fotograferen. Het was een tweedejaars Kraanvogel met
een handicap: hij had namelijk maar een poot. Kraanvogel Hinkepoot maakte
sprongetjes door het weiland, waarbij hij zich in evenwicht hield door zijn
vleugels bij iedere sprong uit te spreiden. Ondanks dat leek hij zich
goed te redden. We vroegen ons af hoe zo'n dier een hele poot kon kwijtraken;
of was hij misschien met deze handicap geboren? Dat zou best eens kunnen, want
hij maakte te indruk goed met de situatie overweg te kunnen. Laten we hopen dat
Kraanvogel Hinkepoot nog een lang en mooi leven voor zich heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten