donderdag 4 oktober 2012
08-02-2011: Hamsteren
Na vier
dagen stormachtig weer beloofde het vandaag eindelijk eens een echt mooie dag
te worden. Een perfecte dag om een stukje door Zuid-Limburg te gaan fietsen,
met als speciaal doel het Hamsterreservaat bij Sibbe, waar Grauwe Gorzen
huizen, alsmede twee Strandleeuweriken, een Ruigpootbuizerd en allerlei ander
leuk spul. Om tien voor half zeven zat ik in de trein, om tien over half negen
stapte ik uit in Maastricht en een kwartiertje later OV-fietste ik door het
Zuid-Limburgse heuvelland onder een stralend zonnetje. Nog
voordat ik Bemelen had bereikt diende de eerste leuke soort zich aan: een
wijfje Smelleken zat achter de zangvogeltjes aan! Die had ik een tijd niet
gezien, en dus was ik erg blij met haar. Het leek wel lente,
want onder meer Heggenmus, Zanglijster, Vink, Groene Specht en een
paartje Torenvalk waren aan het zingen resp. baltsen. Op de Bemelerberg hoorde
ik ineens het 'tsjik' van een Appelvink en even later had ik 'm in de kijker.
Altijd een fijne soort! Hoewel het een flinke klim was, overbrugde ik de 8,5 km
naar het Hamsterreservaat van Sibbe vrij snel. Het is een prachtig stuk land,
dat reservaat. Extensief beheerde akkers met veel
ruige randjes, bomen en struikgewas. Vrijwel direct had ik een groepje Kneutjes
te pakken, waarvan ik later een grote groep van zeker 300 exemplaren vond. Ook
een groepje Geelgorzen was snel gevonden; in totaal zag ik er zeker
65 vandaag. Minimaal acht Buizerden bevonden zich in het gebied, maar de
Ruigpoot vond ik niet. Een Blauwe Kiekendief gleed over de akkers en even later
kwamen er nog twee hoog overzeilen. Ik ontdekte 35 Kieviten die op de
akkers stonden te rusten en een Vos lag in het zonnetje. Er waren veel
Veldleeuweriken aanwezig, waarvan sommige ook al nu en dan zongen. Toen ik klaar was met mijn derde of
vierde ronde door het reservaat kwam ik – net op tijd – een vogelend
echtpaar tegen dat bekend was in het gebied en me de plek van de Grauwe Gorzen
wees. Het kostte wat moeite maar dan heb je ook wat: uiteindelijk vond ik een
Grauwe Gors, zittend in een boom, gestreepte borst met centrale donkere vlek
vooruit. Daar was ik erg blij mee, want ik had deze soort al in geen jaren
gezien. Toen ik terugkwam bij het begin zag ik de vogelaars over de akkers kijken
met de telescoop, alsof ze iets hadden gevonden. En jawel, ik kon zo
aanschuiven bij de twee Strandleeuweriken! Ook deze prachtige vogels had
ik al in geen jaren gezien en omdat ik een tijdje door de telescoop mocht
kijken kon ik ze fantastisch mooi zien. Toen was het tijd om de lange
terugreis te aanvaarden. Het was een schitterende dag geweest met alweer vijf
jaarsoorten.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten