donderdag 4 oktober 2012

04-01-2011: Twee Waterspreeuwen en een leuke ontdekking


Ik was vastbesloten om vandaag mijn eerste zeldzaamheid van het jaar te scoren, na de mislukte Pestvogeltrip van gisteren. De Waterspreeuwen van de AW-duinen leken een veilige keuze, want het moest toch wel heel raar lopen als die allebei ineens weg zouden zijn. Ik dacht vanaf station Hillegom een OV-fiets te nemen, maar in Hillegom schijnen de OV-fietsen altijd niet beschikbaar te zijn, dus het werd lopen naar de ingang Panneland. Niet echt een straf trouwens, want langs de Tweede Doodweg is het best leuk vogelen. Zo had ik er vandaag twee Grote Zilverreigers, een groep Sijsjes en een paar overvliegende barmsijsjes waar verder soortgewijs geen chocola van te maken viel. Eenmaal in de duinen liep ik naar het watervalletje in het Vinkenveld, waar de Waterspreeuwen bijna altijd worden gezien. Onderweg vlogen er twee Wilde Zwanen over me heen, een leuke jaarsoort. Ook een Zanglijster en de Glanskop waren nieuw voor de 2011-lijst. Bij het watervalletje zat tot mijn grote schrik geen Waterspreeuw, maar gelukkig vond ik er een bij het verdeelvijvertje. Dat was duidelijk de schuwe, want hij gunde me welgeteld twee foto's van een metertje of twintig en vloog toen weg. Nummer twee, de tamme, vond ik op z'n oude stek op het Eiland van Rolvers en dat was weer genieten! Deze Waterspreeuw is ongelooflijk tam en ik heb dan ook een hele tijd naar 'm staan kijken. Missie geslaagd, dus! Toen ik na een flinke wandeling – ik zocht ook nog de Klapekster, maar die vond ik niet – uiteindelijk weer bij de ingang Panneland kwam, hoorde ik ineens Staartmezen. Natuurlijk even checken en jawel: tenminste drie Witkopstaartmezen bevonden zich in een gemengd clubje meesjes, waar ook 'gewone' Staartmezen in zaten. Ze zaten weer erg hoog, net als de andere Witkoppen die ik heb gezien en dus was het lastig fotograferen, maar ik slaagde er toch in een paar bewijsplaatjes te maken. Na het groepje in Leerdam was dit het tweede groepje Witkoppen dat ik zelf ontdekte. Toen ik terugliep langs de Tweede Doodweg zag ik opnieuw een Grote Zilverreiger. Ook vond ik twee fotogenieke Nijlganzen, iets wat niet meevalt, want het waren pas mijn eerste geslaagde Nijlgansfoto's. Die beesten zijn meestal zo schuw als de pest. Al met al was het een heerlijk dagje vogelen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten